Obsesif Komplsif olanlar...

benim annemde vallaha.
bir bana doktorum, kişilik olarak bazı insanların eğilimli olabileceğini ve benim de o insanlardan olduğumu söyledi.
ben de çünkü hep vardı, odada saat varsa tiktakı saymaktan uyuyamam, canımı sıkan bir olay yaşadıysam bütün gece bir sağa bir sola döner dururum, uyuyamam. sonuçta burada patladı.
size de geçmiş olsun umarım tekrar yaşamazsınız.
saol canım..okb yi bildiğim için neler çektiğini tahmin edebiliyorum..sanada çok geçmiş olsun..
 
Arkadaslar Merhaba. Bende bir okb liyim. Hemde en kötüsü cinsel okb. Ama sebebi çok komik. Normal hayatımda bundan 3 yıl öncesinde Mükemmeliyetci bir yapım vardı fakat bu noktaya gelmem çok komik bir olayla başladı. Tabi aslında başlangıçta kaygı bozukluğu yaşamıştım ve 1 yıl cipralex kullandım. Velhasil kelam birgün is yerindeki bir arkadaşım başka bir bayan arkadaşı göstererek bu kadınında pantolonunun onu çok çirkin duruyor dedi hatta daha ileri bir yorum yaptı neyse bir süre sonrada is yerindeki bir beyin konuşurken göğüslerine baktığını çok rahatsız olduğunu soyledi. Neyse günler ilerlerken is yerinde yaşadığım sorunlar ve kaygı bozukluğu unda etkisiyle olsa gerek bir baktim ki insanların fermuarlarina bakmaya başladım istemsiz bir şekilde bayan erkek hhiç fark etmiyordu:110: bu durum tabi cok rahatsizlik vericiydi benim icin sanki bakis acim genislemisti tabi karsimdaki insanlarda huzursuzlaniyordu bu durumdan derken butun sosyal hayatim bitti. Neyse bir kac ay once kendimi daha iyi hisederken is yerinden bir bayan dediki bir adam geldi konusurken goguslerime bakiyordu dedi veeee bende butun ayarlar tekrar bozuldu suan bayanlarin goguslerini gormek beni rahatsiz ediyor hatta is yerinde bir erkek arkadasin kilodan hafif gogusleri cikmis ona bile takiliyorum:KK47: Nasil ama eskiden bari bayanlarla sosyallesiyordum simdi onu da yapamaz oldum. Cokkkk tuhaff ya. Iste benim durumumda bu. Herkese iyi gunler.
 
Arkadaslar Merhaba. Bende bir okb liyim. Hemde en kötüsü cinsel okb. Ama sebebi çok komik. Normal hayatımda bundan 3 yıl öncesinde Mükemmeliyetci bir yapım vardı fakat bu noktaya gelmem çok komik bir olayla başladı. Tabi aslında başlangıçta kaygı bozukluğu yaşamıştım ve 1 yıl cipralex kullandım. Velhasil kelam birgün is yerindeki bir arkadaşım başka bir bayan arkadaşı göstererek bu kadınında pantolonunun onu çok çirkin duruyor dedi hatta daha ileri bir yorum yaptı neyse bir süre sonrada is yerindeki bir beyin konuşurken göğüslerine baktığını çok rahatsız olduğunu soyledi. Neyse günler ilerlerken is yerinde yaşadığım sorunlar ve kaygı bozukluğu unda etkisiyle olsa gerek bir baktim ki insanların fermuarlarina bakmaya başladım istemsiz bir şekilde bayan erkek hhiç fark etmiyordu:110: bu durum tabi cok rahatsizlik vericiydi benim icin sanki bakis acim genislemisti tabi karsimdaki insanlarda huzursuzlaniyordu bu durumdan derken butun sosyal hayatim bitti. Neyse bir kac ay once kendimi daha iyi hisederken is yerinden bir bayan dediki bir adam geldi konusurken goguslerime bakiyordu dedi veeee bende butun ayarlar tekrar bozuldu suan bayanlarin goguslerini gormek beni rahatsiz ediyor hatta is yerinde bir erkek arkadasin kilodan hafif gogusleri cikmis ona bile takiliyorum:KK47: Nasil ama eskiden bari bayanlarla sosyallesiyordum simdi onu da yapamaz oldum. Cokkkk tuhaff ya. Iste benim durumumda bu. Herkese iyi gunler.
Banada böyle oluyordu. Ve bazen sanki bakmak için zorlanıyorum insanlara bakmam lazımmış gibi. Yada bayanlarda da evet onlarda da öyle oluyor. Çok kötü ya insan sinir oluyor. Birde siz evlisiniz herhalde daha kötüdür sizin durumunuz :KK43:
 
Şimdiye kadar hiç düşünmemiştim ama buraya bi göz atınca acaba bende olabilirmiyim diye düşünüyorum şimdi.. Bende aşırı olmasada temizlik takıntısı var ozellikle tuvaletteyken oluyor, acaba bi yerime idrar sıçradımı, acaba pislik bulaştımı, acaba saçlarım ve ya giysilerim klozete değdimi, temizliğimi tam yapabildim mi falan falan... ayol evin içinde bile oturacak, yatacak, temiz giysilerimi koyacak yer beğenemiyorum bazen, gün içindeki diğer temizlik takıntılarımı, şüphelerimi hiç yazmiyim bile! Bir de bu aralar intiharı düşünmeye başladım -ki asla onaylamadığım bir şeydi- bazı şeylere çok kaygılanıyorum, nolucam ben, napıcam diyorum ve çok büyük bir umutsuzlukla intiharı düşünmeye başlıyorum, belkide çok büyük bir günah olduğundan korkmasam çoktan yapmıştım. Bir süre öncesine kadar ağlama nöbetleri geçiriyordum, bişiyleri düşünüp düşünüp resmen kendimi zorla ağlatıyordum, yalnızken tabiiki.. Şimdi ağlamalar kesildi, gelse bile tutuyorum kendimi, yerini intihar düşünceleri aldı, sadece düşüncede kalsın inşaallah. Bende obsesifmiyim acaba.. Bazen doktora gitmeyi düşünüyorum, bazende "bırak o kadar da kötü diilsin, abartma" diyorum kendime. İşte böyle:KK51:
 
Gerçekten insanın sadece fiziksel degil ruhsal da kendisini iyi hissetmesi cok onemliymis bu gune kadar hep paikolojik sorunlari olan biriydim ki buna ilk okul caglarim da dahil :KK43: kesinlikle psikolojik olarak bir kere rahatsizlandiniz mi isiniz bitmistir kurtulmak hicte kolay olmuyor hatta tamamen kurtulmak neredeyse imkansiz... simdide obsesif Kompulsif bozukluk kabusum oldu .... birseylerin kafanda büyümesi ve aslinda bunun kadar yersiz bir takinti oldugunu bildigin halde gozlerin balon olana kadar aglamak ne kadar zormus rabbim kimseye vermesin verdiginede sifasini versin . Gücüm kalmadi gerçekten cok yoruldum ama hala ilac tedavisi almamaya direniyorum cunku o ilaçlari kullanmaktanda yoruldum ... Dua ediyorum Rabbim bana bi çıkış yolu gostersin hepimize insaallah ruhsal bozukluklarimla mucadele etmekten gercekten kafaya takilacak şeyleri hayat mucadelesinin ipini kacirmis durumdayim .. iste öyle :KK61:
 
Bugünlerde aynen bu dertten muzdaribim yaşamayan bilmez derlerdi gerçekten ruhsal hastalik da çok zormuş şimdi anliyorum
Kendimi bildim bileli temizlik takıntım vardı ama iyice arttı herşeyden özellikle de erkek eli degen şeylerden çok tiksiniyorum
Koltuklara dışarı kıyafetiyle oturmam oturtturmam kimseyi, umumi kıyafet yada dışardan gelen herhangi bişeyi evde temizlemeden duramıyorum
Telefonları silmeden elletmem eşim de çok zorlanıyor ama benim kendi yaşadıgım zorlukları bilmiyor
Günde kaç kez kıyafet degiştirdigimi Allah biliyor ölümü düşünmeye başladım çok umutsuz hissediyorum
Terapiiste gidiyorum halletmeye çalışıyorum bakalım hayırlısı, herkese çok geçmiş olsun çok zor
 
yaklasık 7 senedir çekiyorum. eskidn ilaç kullanmıyordum son 3 senedir donem donem kullanıyorum. zor bi hastalık Allah yardımcımız olsun. takıntılar hayatı zindan ediyor kimi zaman.
 
prenses ben de senin gibiyim , dışarda ne tuttuysam eve gelince hepsi yıkanır, ayakkabılar bile, kıyafetler, çanta telf anahtar ne varsa, her dışarı çıktığımızda kıyafetler de.. bi de 2 çocuk var düşün artık, hiç işim bitmiyor
bi süre ilaç kullandım, ama tekrar gideceğim, durum vahim
 
Bende de el yikama, sevdiklerime birsey olucak korkusu var. Bir yerde okumusdum "pozitif dusunce pozitif seyler getirir" diye. Deneyin, gercekten de faydasini goruyorum, gordum de.
 
Benim OKB'li bir eşim var. teşhis konulmadan ve ilaç kullanmadan önce bende onunla Onunla beraber çok mücadele veriyordum.Gerçi daha çok kendisine zararı var.Kendi kişisel temizliği, düşünce takıntılığı, kapı, gaz, pencere kontrolü en büyük zaafları:) Her işi ve her şeyi düzenlidir genelde.
Aslında bizim çevremizde böyle insanlara ihtiyacımız var.Keşke herkes yaptığı ettiği işlere özense...
 
yaklasık 7 senedir çekiyorum. eskidn ilaç kullanmıyordum son 3 senedir donem donem kullanıyorum. zor bi hastalık Allah yardımcımız olsun. takıntılar hayatı zindan ediyor kimi zaman.
Bu hastalıkta ara ara ilaç kullanılmaz kullanılan ilaçların kesintisiz bir şekilde doktor kontrolünde en az 2 yıl kullanılması lazım.
 
nasıl yani tam olarak anlamadım.
benim fiziksel bir sorunum yok. gerek hormonal gerek fizyolojik bütün testlerim normal çıktı. benim zaten öncesinde de vardı OKB'ye yatkınlığım
benim hastalığım daha çok Kaygı Kontrol Bozukluğuyla birlikte seyrediyor. yani kaygılarımı kontrol edemediğimde Obseslerim tetikleniyor.
okuldayken de stresli dönemlerimde örneğin umumi tuvaletleri kullanamaz, akan suya bile lağım suyu akıyormuş gibi davranırdım.
bu sefer ise daha önce başıma gelmeyen panik atak (aşırı bir kaygı hali, terleme, yüksek nabız, baş dönmesi, göz kararması) ve sosyal fobi de eklendi.
Sosyal fobi çok hafifti. doktorum sosyal fobiye mesane obsesyonunun sebep olduğunu söyledi. ben de sosyal fobi daha çok atak geçirdiğim anlarda ortama yabancılaşma ve bulunduğum yeri terk etme olarak baş gösterdi yani sosyalleşme kaygısı, çekingenliği vs. değil. atak esnasında sınırlı olarak görülen bir etki daha çok.
ben de Mesane Obsesyonu kaygı ya da sinir seviyemin yükseldiği anlarda hızla ortaya çıkıyor.
ama zor tabii, yani bilmiyorum, OKB tedavi edilebilir bir hastalık tabii ki benim annemde de birçok OKB belirtisi var ve doğal olarak sürekli bir kaygı hali var, ve bu beni de etkiliyor. ben iyi olduğum zamanlarda sorun yok da stresli olduğumda ister istemez kontrolüm şaşıyor.
OKB nin sebebi beyindeki serotonin düşüklüğüdür.Fizyolojik de bir sebebi vardır yani.Serotonin norotransmitter beyindeki.Ama evet kişilik yapısı , stres vs de tetikliyor.Mesane obsesyonundan kasıt nörojenik mesane mi?
 
OKB nin sebebi beyindeki serotonin düşüklüğüdür.Fizyolojik de bir sebebi vardır yani.Serotonin norotransmitter beyindeki.Ama evet kişilik yapısı , stres vs de tetikliyor.Mesane obsesyonundan kasıt nörojenik mesane mi?
yok hayır, fizyolojik bir sorun yok mesanede. bütün bulgular temiz.
fizyolojik sebebi yok derken, mesaneyle ilgili bir sebep yok demek istemiştim :) yoksa elbette beyin kimyamla ilgili bir sorun var.
 
iç huzurunu sağlamış insanlara imreniyorum. hamilelik nasıl olacak biliyorum. bebegim olsun istiyorum.
 
selam kızlar bunları yazma konusunda çok endişeliyim ama birilerine açılmam lazım bu durum beni mahvediyor..içimi kemiriyor kimseye açamıyorum kendimi..
okb hastasıyım okbnin her türlüsünü yaşadım..aklınıza gelebilecek herşeyi hertürli takıntısını hemde..hepsiyle baş ettim..kendim yendim..ama bu çok acı vericiymiş hamile kaldığımdan beri bununla cebelleşiyorum 35 haftalıkda hamileyim bu arada..yeni takıntım şu (lütfen ayıplamayın sapık falan değillim:KK43: ) benim cinsel takıntılarım başladı eşimi çok seviyorum ama sırf bu yüzdern ilişkiye giremiyorum onunla.. ilişki esnasında sürekli erkek kardeşimle ilgili görüntüler aklıma geliyo perişan oluyorum sanki eşimle değilde tövbe haşa kardeşimle ilişki yaşıyormuşum gibi geliyor..sürekli rüyalarıma giriyor..bu görüntüler kalkıp hemen gusül abdesti alıyorum gündüz de gözümün önünden gitmiyor.televizyonda öpüşen bi çift falan göreyim hemen aklıma kardeşimle ben geliyorum..açık bi video falan göreyim nette tahrik olur ya insan banada oluyo haliyle ..sonrada diyorumki ben kardeşimi düşündüm bu yüzden zevk duydum ben bi sapığım diyorum..ama öyle birşey yok namaz kılarken otururken hassas bölgemde kıpırdanma olsun hemen aklıma bu görüntüler geliyo kıldığım namazları tekrarlıyorum ev işi yaparken aklıma geliyor..temizlediğim yerleri baştan temizliyorum..doğum yaklaştı temizliğe başladım ama iki gindür camlara dokunamıyorum..aklıma kardeşimle ilgili şeyler gelince o camları defalarca sileceğim çünkü..
hamileliğimden hiç bişey anlayamıyorum..en güzel günlerim ziyan oldu halada oluyo..ailemin yanına gidemiyorum kardeşimi göreceğim diye.. :KK43: bu düşünceleri düşündükçe devamlı gusül abdesti alıyorum abdest almadan temizlikde yemekde yapamıyorum ..çocuğuma daha beşik alamadım..uğursuzluk olacak diye.. bugün bi doktor size acı veren düşünce ne olursa olsun kenara çekilin düşünün.. o düşünceyi siz düşünün çağırın onu.. acı versin size önemsemeyin..birdaha gelmeyecek göreceksiniz dedi oturdum acı çeke çeke ağlaya ağlaya kendimi kardeşimle hayal ettim bişey olmadığını görünce aslında rahatladım..ama açık saçık düşünceler düşününnce normal insanlarda bile bir zevk hali oluyor..bendede oldu şimdide sen bu düşüncelerden zevk aldın diyorum jkendime engel olmaya çalışıyorum ama olmuyo..şimdi oturdum ağlıyorum perişanım hayatım mahvoldu doktora gitsem hamileyim ilaçda alamam.. kimseye bunları anlatamazdım ne yapayım dedim aklıma burası geldi nolur beni kınamayın..çok vicdan azabı çekiyorum yardım edin..çocuğumda gelecek bir aya ona nasıl sağlıklı bir anne olacağım ben.. keşke kanser olsaydım diyorum bazen..Allahım bana ve benm gibi olan herkese yardım etsin..bunları kimseye anlatamam ...bana nolur bu düşünceleriden sorumlu olmadığımı söyleyin ..:KK43:
 
selam kızlar bunları yazma konusunda çok endişeliyim ama birilerine açılmam lazım bu durum beni mahvediyor..içimi kemiriyor kimseye açamıyorum kendimi..
okb hastasıyım okbnin her türlüsünü yaşadım..aklınıza gelebilecek herşeyi hertürli takıntısını hemde..hepsiyle baş ettim..kendim yendim..ama bu çok acı vericiymiş hamile kaldığımdan beri bununla cebelleşiyorum 35 haftalıkda hamileyim bu arada..yeni takıntım şu (lütfen ayıplamayın sapık falan değillim:KK43: ) benim cinsel takıntılarım başladı eşimi çok seviyorum ama sırf bu yüzdern ilişkiye giremiyorum onunla.. ilişki esnasında sürekli erkek kardeşimle ilgili görüntüler aklıma geliyo perişan oluyorum sanki eşimle değilde tövbe haşa kardeşimle ilişki yaşıyormuşum gibi geliyor..sürekli rüyalarıma giriyor..bu görüntüler kalkıp hemen gusül abdesti alıyorum gündüz de gözümün önünden gitmiyor.televizyonda öpüşen bi çift falan göreyim hemen aklıma kardeşimle ben geliyorum..açık bi video falan göreyim nette tahrik olur ya insan banada oluyo haliyle ..sonrada diyorumki ben kardeşimi düşündüm bu yüzden zevk duydum ben bi sapığım diyorum..ama öyle birşey yok namaz kılarken otururken hassas bölgemde kıpırdanma olsun hemen aklıma bu görüntüler geliyo kıldığım namazları tekrarlıyorum ev işi yaparken aklıma geliyor..temizlediğim yerleri baştan temizliyorum..doğum yaklaştı temizliğe başladım ama iki gindür camlara dokunamıyorum..aklıma kardeşimle ilgili şeyler gelince o camları defalarca sileceğim çünkü..
hamileliğimden hiç bişey anlayamıyorum..en güzel günlerim ziyan oldu halada oluyo..ailemin yanına gidemiyorum kardeşimi göreceğim diye.. :KK43: bu düşünceleri düşündükçe devamlı gusül abdesti alıyorum abdest almadan temizlikde yemekde yapamıyorum ..çocuğuma daha beşik alamadım..uğursuzluk olacak diye.. bugün bi doktor size acı veren düşünce ne olursa olsun kenara çekilin düşünün.. o düşünceyi siz düşünün çağırın onu.. acı versin size önemsemeyin..birdaha gelmeyecek göreceksiniz dedi oturdum acı çeke çeke ağlaya ağlaya kendimi kardeşimle hayal ettim bişey olmadığını görünce aslında rahatladım..ama açık saçık düşünceler düşününnce normal insanlarda bile bir zevk hali oluyor..bendede oldu şimdide sen bu düşüncelerden zevk aldın diyorum jkendime engel olmaya çalışıyorum ama olmuyo..şimdi oturdum ağlıyorum perişanım hayatım mahvoldu doktora gitsem hamileyim ilaçda alamam.. kimseye bunları anlatamazdım ne yapayım dedim aklıma burası geldi nolur beni kınamayın..çok vicdan azabı çekiyorum yardım edin..çocuğumda gelecek bir aya ona nasıl sağlıklı bir anne olacağım ben.. keşke kanser olsaydım diyorum bazen..Allahım bana ve benm gibi olan herkese yardım etsin..bunları kimseye anlatamam ...bana nolur bu düşünceleriden sorumlu olmadığımı söyleyin ..:KK43:
bundan yıllar önce hayatımdaki kötü bir değişiklikten sonra başlamıştı bendede okb. 1 seneden fazla sürdü. kimseye söyleyemedim. zaten söylesemde anlayacak bir çevrem ya da ailem yoktu. beynim vücudum o kadar yoruluyordu ki bu rahatsızlıktan. resmen kendi kendime eziyet ediyordum. sonrasında kendi çabamla kendi irademle kurtuldum çok şükür. biliyorum çok ama çok zor beyninize söz geçiremiyorsunuz ama bırakın aklınıza ne geliyorsa düşünün. sonucuna bakın bir şey olmuyor. zamanla olmadığını göre göre yavaş yavaş atlatacaksınız. böyle düşüncelerden dolayı gusül abdesti almanıza gerek yok. namazlarınızıda tekrarlamayın. olduğu kadar deyin ve o şekilde bitirin. dışarı çıkarken ocağın altını açıkmı bıraktım ya da ütüyü prizdemi unuttum diye aklınıza gelirse aman banane nolacaksa olsun deyin dönmeyin geri.elinizimi yıkıyorsunuz bi defa bi yıkamayın,bunları yapmak çok zor biliyorum. bende çok zorlandım. ama imkansız değil sizde başaracaksınız emin olun. Rabbim en kısa zamanda şifalar versin inşaallah.
 
X