Obsesif Komplsif olanlar...

Okb Olan Varmi Aranizda Ve Bu Sorununuzu Nasil Aştiniz.yada Asabildinizmi.lütfen Paylasin Benimle

benim kardeşim okb....3 yıldır....üniversite öğrencisiydi..üniversite hastanesinden de terapi yardımı aldı...fakat hiç bi düzelme göstermedi o sırada ve de okulunu bıraktı....istanbula gelir gelmez şişli etfale götürdük..3 hafta kadar bu hastanede yattı..bu arada uzun zamandır ilaç tedavisi de devam ediyor...hastanede yatması oldukça yararlı oldu...doktoruna kontrole gitmeye devam ediyor....bildiğim kadarıyla okb nin yüzde yüz yokolması çok zormuş...ama en azından kardeşimin hayatını devam ettirebilecek ölçüde iyi olmasını bekliyoruz...iyi gelişmeler de görüyoruz nitekim...

çok zor oldugunu biliyorum cunki bende okb hastasıyım.2yıldır tedavi görüyorum ama hala tamö olarak atlatamadım.ama eskisi kadarda kötüdeğilim.evin içinde kardesimle yan yana gecişirken yanlışlıkla bana çarptı diye kıyafetlerimi baştan asagı değiştiriyodum.üstellik bazen çarpmamış oluyodu o zaman bile kendime anlatamayıp çarptı hissiyle yine bastan asagı değişiyodum.kendi evimde bi koltuga oturacagım zaman koltugun minderini ters yüz ederdim.hatta bazen hiç çekinmeden oturacagım yere temiz bir bez serip üzerine oturdugum bile oldu.tv nin kumandasını tuttmadan önce silerdim sildikten sonrada üç bes kez eimi yıkardım.klozete asla oturamazdım önce girerken bi kere sifona basardım sonra ihtiyacımı görürken basardım en sonrada çıkınca basardım.bi tuvalete gitmeye bi rulo tuvalet kagıdını harcardım.elimi yıkamadan temiz çamasırları elleyemiyorum.bunlar sadece bazıları.ben bunun için çok çabaladım.kendi basıma basaramadım.bir psikologa gittim ve terapi eşliğinde ilaç tedavisi gördüm.biraz biraz yendim.artık daha rahat davranabiliyorum ama hala tam atlatabilmiş değilim.eşimi bazen deli ediyorum.adamda ne yapacagını sasırdı.

OKB DE İLAÇLARIN BÜYÜK YAYARI OLDUĞU KANISINDAYIM .BEN DEĞİLİM AMA ANNEM BU RAHATSIZLIKTAN MUZDARİP BU RAHATSIZLIKTA İLLA Kİ TEMİZLİK TAKINTISI OLMUYOR BİLDİĞİNİZ GİBİ.TAKINTILI KORKULARINIZ OLUYOR VE HAYATINIZ ÇEKİLMEZ YAPIYOR BUNLAR.BENİM ANNEMDE DE SÜREKLİ CAMI AÇIK BIRAKTIM,OCAK AÇIK KALDI GİBİ KORKULAR VARDI SONRA ASANSÖRE BİNEMEZDİ,GECE BABAM OLMADIĞINDA TEK BAŞINA HAYATTA UYUYAMAZDI AMA PSİKİYATRİYE GİTTİ VE KULLANDIĞI İLAÇLAR SON DERECE İYİ GELDİ ŞU AN BÜYÜK ÖLÇÜDE AŞTI BU SIKINTILARINI...​

sengözlerimebaksanab

birşeyi merak ediyorum gecmişte yaşadıgımız önemli bir şok sarsıntı mı yoksa çok agır depresyon mu obsesif kompulsif yapar bir hastayı,yoksa tamamen genetikmi bu takıntı hastalıgı,heran,herkeste,en sorunsuz insanda bile cıkabilirmi,tetikleyicisi varmı yani,bilgilendirirseniz sevinirim doktor hanım.insanlar sacma düşünceler kaygı ve şüpheden nasıl kurtulabilir,tamamen kurtulmak mümkünmü bu hastalıktan yoksa uzun sürecmi lazım.aslında okadar çok soru varki bu hastalıkla ilgili şimdiden teşekkürler.

Ben de aynı dertten muzdaripim. 7 aydır ilaç kullanıyorum.Şu an eskiye nazaran daha iyiyim.Terapiye gidecektim bugün için. Fakat gittiğim doktor hastaneden ayrılmış. Yeni bir doktor bulmam lazım

kızlar ben bu hastalıkla ilgili tv de bi psikologu dinlemiştim.genelde sağlıkla ilgili proğramları kaçırmam.adam diyodu ki,mesela allerinizin kirli olduğunu düşünüyosunuz ve defalarca yıkıyosunuz.şimdi bi aynanın karşısına geçin.aynadaki görüntünüzün üzerine rujla lekeler yapın.iş bitince aynaya değil de kendinize bakın,herhangi bişey yok.işte bunlar yani takıntılar sadece düşüncede var.bi işi tekrar yapmadan önce bunu aynadaki görüntünüz gibi düşüneceksiniz.o zaman daha rahat ve doğru hareket edebiliyosunuz.bana çok mantıklı geldi.ablamın kayınvalidesinde vardı bu hastalık.geciktirdiği için artık tedavi de olamadı.onun yaşaması bile eziyetti.lütfen kendinizi o aşamaya getirmeyin kızlar.hepsi sadece kafanızdan geçen öylesine düşünceler.bunlara uymayın lütfen.hayat çok güzel.bi çok insanın neredeyse altından kalkamayacağı kadar çok dert var.aklınızdan o düşünceleri silin ya da aklınıza geliyosa onlara uymayın.onların hepsi sadece hayal.Allah hepinize yardım etsin.inşaALLAH en kısa zamanda yenersiniz bu rahatsızlığı.hepinize sevgiler ve yaşanacak çok güzel günler diliyorum

a.sselam arkadas bende annemi kaybettikten sonra hafif bi panik atak oldum ilk hamilelimde yine hafif gecirdim ama 3yil sonra ikinci hamileligimde baya hissettirdi oglum 3 yasinda simdi sana katiliyorum psikiyatrise gittim uc dort sefer ama ilaclari icmedim insanin kendisinde ve ben kendim yendim allahima cok sukur ama cok sidettli olursan paranoyak gibi zor gulumya allahim cumlenin yardimcisi olsun sevgilera.s.

ben de aynı sıkntıları yaşıyorum. psikolojik rahatsızlıktan daha zor rahatsızlık yoktur. tabii bunu yaşayanlar için

canım yazdıklarına katılıyorum aynı dertten ben de de var ve cok agır bı yuk anlatamam
her an her sn olmayacak bısıyı dusunmek ve olmaması ıcın bısılerı tekrarlamak
mesela bende de el ayak yıkama yok yada bırıne carpınca kırlenme dusuncesı gıbı..
ama benımkı daha cok agır gıbı gelıyor bana cunku sureklı sevdıklerımı kaybetme dusuncesı kafamda donup duruyor
ve artık sacmalamaya basladım
en komıgını soyleyım sıze bana da komık gelıyor ama dusunmeden duramıyorum "parmaklıklar ardında" dıe bı dızı var mesela ben bunu ızleyemıyorum nıe dıe soracaksınız sankı ızleyınce annem kardesım babam dan bırı hapse gırecekmıs gıbı hıssedıyorum ne kadar sacma dııl mı ama o nobete gırınce korku basıyo hemen kanalı degıstırıyorum
kardesım bı yere gıtse arabayla kesın bısı olacakmıs gıbı gelıyor ve o gelene kadar kafamdan gecen seylerı sureklı tekrarlıyorum bazen aglıyorum cunku cok bunalıyorum ama elımde dııl bunları dusunmeden duramıyorum o gelınce eve tekrarlamam kesılıyor
sureklı annem kardesım babama bısı olacak kaza gecırecek hapse gırecek hastalanacak mutsuz olacak vb gıbı kotu dusuncelerle bogusuyorum ve olmaması ıcın sureklı ıcımde sacma sapan seyler tekrarlıyorum
ne yanı tekrarlamayınca olacak mı hayır tabıkı bunu apacık bılıyorum ama rıske gıremıyorum ya olursa dıe sonucta sevdıklerımın hayatı soz konusu nası yenıcem ben bu dusuncelerı bılmıyorum doktora da asla gıtmeyı dusunmuyorum ıkı kere gıttım ılacı kesınce daha da agırlastı bu yuzden kendı kendıme yenmeye calısıyorum ama nerde keske temızlık takıntım olsa da yenmeye calıssam
bazen yapmayım dıyorum hatta bı kez ufak bı seyde denedım sabah ıse gıtmek ıcın ustumu giyerken kı ben sıyah gıymeyı hıc sevmem sıyah gıyınce kotu bısı olacakmıs gıbı gelır o gun sıyah gıydım bılerek ve dedım kı bakalım bugun bı aksılık olacak mı dedım ve oldu ıs yerınde baya sıkıntılarım oldu hatta bu yuzden agladım ve aksam eve geldıgımde tekrarlamalarım daha da arttı demekkı gercekten tekrarlamazsam kotu seyler olacakmıs dedım
arkadaslar gercekten tekrarlamayınca aklımdakı sacma dusunceler gerceklesırmı
yanı bunların gerceklesıp gerceklesmemesı bana mı baglı

bende senelerdir okb hastasiyim.benim dinle ilgili aklima sürekli sübheler geliyor.aslinda ögrendigim seyler ve emin oldugum seyler oldugu halde sürekli sübhe veriyor.allah ile ilgili vesvese ve sübhe geliyor ,hasa allah yok gibi düsünceler gelior ve bende bu sübheleri def etmek icin bütün zamanimi tefekkürle geciriyorum ,tam sübheyi yok ettim derken ayni sübhe tekrar tekrar geliyor ve ben imanimi kaybedecegim korkusuyla büyük bir panik yasiyor ve agliyorum.icim rahatlayana kadar tefekkür etmeye calisiyorum ve de acaba ben inancsizmiyim diye gün boyu aglayip üzülüyorum artik eve felan neredeyse bakamaz oldum.cok kötü gercekten.sizdede buna benzer birsey var mi.bana biri lütfen yardimci olabilir mi?

sengözlerimebaksanabşakkıdı sende kimsin ya okb gel bakim buraya bi sağ bi sol:mymeka:yahu ben yarım kutu şampuanı saçıma harcadığımı bilirim duşda ve bu hergün oluyordu şimdimi biraz ayıp biliyorum ama bu vaziyette uzaklaştı gitti

dilek4 .!.:

tamamda sinem benimki tekrar tekrar ayni vesveseyi tekrar ediyor,ben kabul etmek istemedigim halde beni rahatsiz ediyor ve bende sübheye düsüyor gibi oluyorum ve sürekli tefekkür icerinde oluyorum gün boyu,ama ertesi gün ayni islem geri basliyor bu normal degil ki.sabit olamiyorum bir türlü.

Genişletmek için tıkla...

canım sureklı oluyorsa o zaman takıntı zorlantı bozuklugu obsesıf var
ve bu artık cok yaygınlastı onune gecılmez bı hal aldı
eskıden kım anlardı obsesıften..boyle seyler yoktu
ya bız cok narınlestık ya hayat bozuldu
yapman gereken bı doktora gorunmen
sen dınsız de dıılsın ımansızda aklının bı oyunu bu ve sakın bu oyuna kanma
sureklı ustune gıt..kotu seyler dusundugun zaman dınınle..dekı ben muslumanım ben ınanclıyım sende kımsın benı kandırmaya calısıyorsun sana kanmıcam de..beynıne..cok zor bı hastalık ben hep dıyorum dusmanımın basına vermesın
bende de vardı ama ımanla ılgılı dııl sureklı kotu seyler olacakmıs gıbı gelıyodu onceden kıtap almıstım ama soyle bı okumustum bugunlerde okumaya basladım cok faydalı bı kıtap
korkularımız kaygılarımız ısımlı

elif .!.:

sengözlerimebaksanabşakkıdı sende kimsin ya okb gel bakim buraya bi sağ bi sol:mymeka:yahu ben yarım kutu şampuanı saçıma harcadığımı bilirim duşda ve bu hergün oluyordu şimdimi biraz ayıp biliyorum ama

bu vaziyette uzaklaştı gitti

Genişletmek için tıkla...

elıf alemsın canım yaa
dımı oyle dıcez sen kımsın obsesıf gel bakıyım buraya ne dıyosun sen bakıyım sen kımsın de beynıme emır verıyosun bı sag bı sol..obsesıf dıe bısı kalmıcak

vallahi düsmanimin basina vermesin rabbim.ben´de önce cocuklarima zarar veririm saplantisi vardi.bicagi felan sakliyordum ve kendimi katil zanediyordum olmadigim halde.daha sonra bu takinti cocuklarimla degil simdide allah la beni tehdit ediyor.ben bu halde ölürsem ne olur die korkuyorum bu süphelerle beni allah cennete koar mi diyorum.bazen hemen ölesim geliyor yasamak bile istemiyorum.

ya birde aklima takilan soru o kadar lüzumsuz ve cözülmesi ve cevaplamasi o kadar basit ki,ama ben ne kadar bu soruyu cevaplasam ve icim rahatlasa,tekrar 5 dakika sonra geri geliyor,ama ben tasdik ettim ve güvendim o verdigim karara.ve ayni soruyu tekrar tekrar tazeliyorum beynimde .kontroll ediyorum yani.kanser olsam bu kadar üzülmem,bence varya kizlar kanser hastalari bile bu kadar cekmiyordur inanin bana.bana bir kac seyler önerin kizlar,mesela ayni soru tekrar geldiginde ne yapayim?

Arkadaşlar merhaba,
benim okb ile ilgili bir bilgim yoktu ama şimdi bu konuyu okuyunca iyi anladım.
Ben küçükken bende de böyle birşey vardı.
Benimki de yine Allah ile imanla ilgili birşeydi. Hatta devamlı içim sıkılırdı. Şimdi öyle birşey yok neyse ki.
Buradaki en önemli şey şudur. Şimdi ben size kırmızı bir fil düşünmeyin dersem herkes ilk olarak kırmızı bir fil düşünür.
Siz devamlı bunları düşüneceğiniz korkusundaysanız aklınız devamlı bu düşüncelerde olur.
Ben reiki yapmaya başladığım günden beri hayatım çok değişti. Reiki ile tanışmanızı bir araştırmanızı tavsiye ederim. Meditasyon yaparak beyninizi boşaltmanızı ve düşüncelerinizi kontrol etmeyi öğrenmenizi de tavsiye ederim.Bu zihninizi disipline eden çok güzel bir yoldur.
İlk olarak korkunuzu sevgiyle yenin. Biliyorsunuz ki aklınızdan geçirdiğiniz(sevdiklerini kaybetme, imanını kaybetme korkusu) tamamen zihninizde oluşan şeyler yani gerçekle bir alakası yok.
Şöyle düşünün derim bütün bu düşünceleri kafanızda birer çöp olarak hayal edin (bunu meditasyon halindeyken yaparsanız daha faydalı olur) bu düşüncelerinizi düşünün, onlardan korkmayın düşünün onları, bunlar kelimelerse sözle söyleyin, kafanızda yer alan görsel karelerse canlandırın gözünüzde ve bu düşüncelere sevgi gönderdiğinizi hayal ederek artık onların yaşamınızdan çıkma zamanının geldiğini söyleyin. Bu düşünceleri elinize alın ve onları uzağa gitmelerine niyet ederek(bütün hepsini sevgiyle yapın, onlardan korkmayıp sevmeye başladığınızda zaten sizden uzaklaşacaklardır) onları akıp giden bir nehire attığınızı düşünün ve onlar akıp giderken siz de arkanızı dönüp oradan gidin.
Bu arada siyah giydim ve o gün işyerinde sıkıntılı bir gün geçirdim diyen arkadaşım sen eğer kendini beyaz giydiğimde kötü birşey olacak diye programlarsan o da olur. Korku negatif bir duygudur ve negatifi çağırır. İnsan beyninde hakim 2 duygu vardır korku ve sevgi. Korktuğunuz şeylere sevgi gönderirseniz hepsi tek tek hayatınızdan çıkacaktır. Git kendine siyah birşeyler al onu sev ve eğlenmeye giderken giy.
Hepinizi seviyorum arkadaşlar ve kendinizi bu hastalığı yenmek zor diye programlamayın. İnsanlar kanseri yeniyor. Bir de olumlamalar yapabilirsiniz ve aklınıza olumsuz cümleler ve görüntüler geldiğinde 3 kere "iptal" diyerek kendinizi olumlu düşünmeye ve konuşmaya programlayabilirsiniz.
Bir de Nil Gün'ün bilinçaltı programlama cdleri var çok faydalı bir araştırın derim.

Bende anlatsam mı acaba, yada anlatmayayım. Okuyan okb hastası arkadaşlar etkilenmesin.Tetikleme olmasın. Yaşayan bilir, yılmıyoruz ve savaşa devam ediyoruz ta ki defedene kadar.