Koca bulmak için nasıl çabalanır ki?
Ekmek almaya gitmek de bir çaba değil midir doymak için? Hemen bir yok haritası çizelim:
Önce yönteme karar veriyoruz, müstakbel eşi kişisini nerden bulabiliriz diye.
-İlk görüşte aşk (tercihen kütüphane, araba kazası için uygun genişlikte bir cadde veya en romantik çarpışmanın mümkün olabileceği bir sokak, düğün, iş yeri vs.)
-Çalıştığın yer, okul, spor salonu, kurs vs gibi bir ortam,
-Arkadaşın arkadaşının arkadaşı (çöpçatan bir arkadaş veya arkadaş zinciri),
-Akraba, tanıdık, eş, dost, konu komşu bla bla,
-Evrupa'daki zıpır oğluna hanım hanımcık Türk gelin bulmak isteyen kV nin Türkiye'deki yengesinin görümcesi (Evrupa şart değil, farklı il de mümkün),
-İnstagram gibi dm den yürünülebilecek sosyal platformlar,
-Daha da sosyal platformlar (tanışma siteleri vs.)
Yönteme karar verdikten sonrası nasip. Oturup bekliyor ve arada bir evde kaldık diye ağlıyoruz.
Şaka bir yana bu konudaki çaba en başta kendini tanımak olmalı. Kişisel gelişim okumaları yapmak. Kendini sevmek, iç huzurunu yakalamak. Travma varsa bir terapi almak. Hedefler koymak. Kariyer de bunun bir parçası. Bir kadın kendi gelişimini tamamlayınca ancak sağlıklı bir ilişki kurabilir. Ve yine inanıyorum ki sorunlu insan sorunlu insanı çekiyor.
Özetle koca bulmak için çabalamıyor, kendimizi geliştirmek için çabalıyoruz. Nasipte varsa koca gelip bizi buluyor.