- 4 Şubat 2017
- 2.097
- 1.538
herkese iyi geceler. burda ve bir kaç farklı forumda doğum hikayeleri okuyarak 9 aylık süreci tamamladım. o kadar bilgilendiğimi sanmıştım ki normal doğururum canım ne var ki diyordum :) nasipte ne varsa o yaşanıyormuş benim nasibimde buymuş rabbim tum evlat bekleyenlerin kucağını doldursun hamileleride bi avazda kurtarsın inşallah.
gelelim öyküme. aslında çok uzun yazıcam başından beri olan herşeyi.
Ben pco hastasıyım. kapı kapı bir sürü hastane ve doktor gezdim. herkes sözleşmiş gibi bana senin doğal yollarla çocuğun olmaz dedi. hep ağlayarak hüsranla çıktım o kapılardan. adetim çok düzensizdi 3 4 hatta bazen 5 ayı buluyordu adetimin gelmesi ki çoğu zaman adet söktürücülerle geliyordu. en son 30 ekimde adet gördüm. yatıp kalkıp dua ettim allahım ne olur beni evlat hasretiyle yakma diye. annesiz büyüdüm ben ve bu hayatta en çok istediğim şey anne olmaktı. sadece soğan suyu ve icir kürü yaptım. ocağın 16 sında hamile olduğumu öğrendim hiç adet görmeden o süre zarfında. sonrası daha sıkıntılıydı. kanamalarım başladı 3 ay sadeca yattım ve progestan kullandım. ha düştü ha düşecek alalım dedi doktorlar ama nasibi neyse o olsun dedim ve hep dua ettim. 15 haftalıkken kanamalarım kesildi 28. haftamda erken doğum ve 1 cm açıklık ile hastaneye yatışım yapıldı. 2 gün aralıklarla 3 tane ciğer geliştirici vurdular ve beklemedeydik. 3. gün taburcu oldum ve evde beklemeye başladım. haftalar aylar derken 40. haftama geldim ve benim minik sıpam doğmak bilmiyordu bu seferde.
40+1 haftalık olduğumuz akşam benim adet sancılarım başladı ama çok düzensizdi yinede bugün yarın doğurcam diyordum eşime. saat gece 1 de sancılarım 5 dakikada bire düştü. bazen 4 bazen 6 dakika ama genelliklr 5 dakikada giriyordu. sabah 5 buçuğa kadar her sancıda çömelip kalktım. sıcak suya oturdum 6 7 tane hurma yedim ve bol bol hareket ettim. ezandan sonra abdestimi aldım ve eşimi uyandırdım. sonrası malum çantalar hazırlandı arabaya koşturuldu yol üstünden kayınvalidem alındı ve hastaneye vardık. benim bebeğimde gelişim geriliği vardı. 40. haftada olmamıza rağmen 35 haftalık gözüküyor ve ultrasonda kilosu 2400 2600 arası çıkıyordu. bu yüzden küvez ihtiyacı olabilir dendi karın ve baş çevresi 33 haftalıktı bulunduğum ilin eğitim ve araştırma hastanesine gittik. saat 6 da kontrole girdim ve 5 cm açılmam vardı. hemen aileme yatış yapılacak dendi. üzerimi çıkartıp damar yolu falan açıldı. yukarı doğumhameye merdivenle yürüyerek çıkmak istedim ve doğum haneye girmeden bir yudum zemzem suyu ve bir yudumda meryem ana otunum suyundan içtim.
doğumhane çok zordu sürekli nst bağlı ve yatarak sancı karşılamak beni çok zorladı. evde o kadar kolaydı ki başaracağıma inanmıştım. bi kaç kez eşimle görüşmek istedim. onada izin vermediler. gelen geçen stajerler falan sürekli alttan açıklığa bakıyorlar ve sancı girdiği an yapıyorlar buda beni ekstra zorladı. saat sabah 10 de sadece 1 cm açılmam olmuştu. o kadar üzüldüm ki saatlerce sancı çektim ama yattarak çektiğim için açılmam neredeyse olmamış denebilir. doktorlar gidince nstyi çıkardım artık yürümek çömelmek istiyordum. ayağa kalkmamla kanla karışık suyum boşaldı ve asıl sancılar başladı. gittiğim kurslarda ki nefes egzersizleri boşunaydı o an sadece bi yerlere vurmak bağırmak istiyordum. doktorlar geldi hemen yatırdılar tekrar bu sefer yatarak çekmek artık daha zordu ve ben dayanamicam demeyr başladım. saat 11 de hala 6 cmdi açılmam bebek kanala sıkışmış ilerlemiyordu ve açılmam olmuyordu. oksijen yeterli alamadığım için bayılmışım ve acil sezeryan kararı almışlar eşimde onaylamış. 11.50 de gözümün nuru doğdu 3 kilo ve 50 cmdi. ultrasonun aksine beklenenden çok çok fazlaydı. bu zorlu süreci böylece noktaladık. 10 buçuk saat sancı çektim ama malesef açılmam bi türlü olmadı. çok kan kaybettim ve bayılmam da işi daha da zorlaştırdı. sezeryan sonrası ilk ayağa kalkmak zordu ama ben bol bol yürüdüm. gazımda rahat çıktı çok şükür sancı çekmedim. şuan minik oğlum tam 15 günlük dünyalar tatlısı sıpam kollarımda.
rabbim hepinize kolay doğumlar nasip etsin. bana herkes doğuramadın mı keşke sezeryan olmasaydın çok basit nasıl yapamazsın sezeryan doğum değil gibi saçma sapan şeyler söylediler. kimseyi ciddiye almadım. benim gücüm de yavrumun gücüde yetmedi kalp atışları düştü her sancı girdiğinde o da riske girdi. bizim için hayırlısı buydu.
çok uzattım hakkınızı helal edin. rabbim yar ve yardımcınız olsun. iyi geceler.
gelelim öyküme. aslında çok uzun yazıcam başından beri olan herşeyi.
Ben pco hastasıyım. kapı kapı bir sürü hastane ve doktor gezdim. herkes sözleşmiş gibi bana senin doğal yollarla çocuğun olmaz dedi. hep ağlayarak hüsranla çıktım o kapılardan. adetim çok düzensizdi 3 4 hatta bazen 5 ayı buluyordu adetimin gelmesi ki çoğu zaman adet söktürücülerle geliyordu. en son 30 ekimde adet gördüm. yatıp kalkıp dua ettim allahım ne olur beni evlat hasretiyle yakma diye. annesiz büyüdüm ben ve bu hayatta en çok istediğim şey anne olmaktı. sadece soğan suyu ve icir kürü yaptım. ocağın 16 sında hamile olduğumu öğrendim hiç adet görmeden o süre zarfında. sonrası daha sıkıntılıydı. kanamalarım başladı 3 ay sadeca yattım ve progestan kullandım. ha düştü ha düşecek alalım dedi doktorlar ama nasibi neyse o olsun dedim ve hep dua ettim. 15 haftalıkken kanamalarım kesildi 28. haftamda erken doğum ve 1 cm açıklık ile hastaneye yatışım yapıldı. 2 gün aralıklarla 3 tane ciğer geliştirici vurdular ve beklemedeydik. 3. gün taburcu oldum ve evde beklemeye başladım. haftalar aylar derken 40. haftama geldim ve benim minik sıpam doğmak bilmiyordu bu seferde.
40+1 haftalık olduğumuz akşam benim adet sancılarım başladı ama çok düzensizdi yinede bugün yarın doğurcam diyordum eşime. saat gece 1 de sancılarım 5 dakikada bire düştü. bazen 4 bazen 6 dakika ama genelliklr 5 dakikada giriyordu. sabah 5 buçuğa kadar her sancıda çömelip kalktım. sıcak suya oturdum 6 7 tane hurma yedim ve bol bol hareket ettim. ezandan sonra abdestimi aldım ve eşimi uyandırdım. sonrası malum çantalar hazırlandı arabaya koşturuldu yol üstünden kayınvalidem alındı ve hastaneye vardık. benim bebeğimde gelişim geriliği vardı. 40. haftada olmamıza rağmen 35 haftalık gözüküyor ve ultrasonda kilosu 2400 2600 arası çıkıyordu. bu yüzden küvez ihtiyacı olabilir dendi karın ve baş çevresi 33 haftalıktı bulunduğum ilin eğitim ve araştırma hastanesine gittik. saat 6 da kontrole girdim ve 5 cm açılmam vardı. hemen aileme yatış yapılacak dendi. üzerimi çıkartıp damar yolu falan açıldı. yukarı doğumhameye merdivenle yürüyerek çıkmak istedim ve doğum haneye girmeden bir yudum zemzem suyu ve bir yudumda meryem ana otunum suyundan içtim.
doğumhane çok zordu sürekli nst bağlı ve yatarak sancı karşılamak beni çok zorladı. evde o kadar kolaydı ki başaracağıma inanmıştım. bi kaç kez eşimle görüşmek istedim. onada izin vermediler. gelen geçen stajerler falan sürekli alttan açıklığa bakıyorlar ve sancı girdiği an yapıyorlar buda beni ekstra zorladı. saat sabah 10 de sadece 1 cm açılmam olmuştu. o kadar üzüldüm ki saatlerce sancı çektim ama yattarak çektiğim için açılmam neredeyse olmamış denebilir. doktorlar gidince nstyi çıkardım artık yürümek çömelmek istiyordum. ayağa kalkmamla kanla karışık suyum boşaldı ve asıl sancılar başladı. gittiğim kurslarda ki nefes egzersizleri boşunaydı o an sadece bi yerlere vurmak bağırmak istiyordum. doktorlar geldi hemen yatırdılar tekrar bu sefer yatarak çekmek artık daha zordu ve ben dayanamicam demeyr başladım. saat 11 de hala 6 cmdi açılmam bebek kanala sıkışmış ilerlemiyordu ve açılmam olmuyordu. oksijen yeterli alamadığım için bayılmışım ve acil sezeryan kararı almışlar eşimde onaylamış. 11.50 de gözümün nuru doğdu 3 kilo ve 50 cmdi. ultrasonun aksine beklenenden çok çok fazlaydı. bu zorlu süreci böylece noktaladık. 10 buçuk saat sancı çektim ama malesef açılmam bi türlü olmadı. çok kan kaybettim ve bayılmam da işi daha da zorlaştırdı. sezeryan sonrası ilk ayağa kalkmak zordu ama ben bol bol yürüdüm. gazımda rahat çıktı çok şükür sancı çekmedim. şuan minik oğlum tam 15 günlük dünyalar tatlısı sıpam kollarımda.
rabbim hepinize kolay doğumlar nasip etsin. bana herkes doğuramadın mı keşke sezeryan olmasaydın çok basit nasıl yapamazsın sezeryan doğum değil gibi saçma sapan şeyler söylediler. kimseyi ciddiye almadım. benim gücüm de yavrumun gücüde yetmedi kalp atışları düştü her sancı girdiğinde o da riske girdi. bizim için hayırlısı buydu.
çok uzattım hakkınızı helal edin. rabbim yar ve yardımcınız olsun. iyi geceler.