Merhaba. Bu konuyu içime çok dert ettiğim için foruma üye olup konusunu açmak istedim. 3 senelik bir ilişkim var. 1. Senenin sonunda nişanlımla aramızda yüzük taktık. Nişanlım Türkiyede çalışmıyor, maaşlı çalışan olduğu için yurt dışında da olsa maaşın yarısı kiraya gidiyor. Belli bir kısmı araba kredisine gidiyor. Yiyecek içecek derken elimize aylık 500 dolar bile kalmıyor. Ailesi hiçbir şekilde bize yardımcı olmuyor. Kirada 2 evleri var, köylerinde ektirdikleri tarlaları, emekli maaşları var. Yine köye başka ev yaptırmak istiyorlar. Evimizi kurmaya çalışıyoruz. İki ayda bir beyaz eşya alabiliyoruz. Evimizde fırınımız yok düşünün. Bırakın bana kendi oğullarına bile bir iğne almadılar. Biz kendimiz kirada oturmamıza ve emekli maaşları dışında hiçbir gelirimiz olmamasına rağmen annem biriktirdiği parayla bana destek olmak istiyor ama erkek tarafından bir iğne bile görmediğim için annemin bu yükü tek başına üstlenmesini istemiyorum. Bugün annem dayanamayıp kadını aradığında evlensinler benim oğlum düğün yapsın çağırırlarsa bizi geliriz bir şeyler takarız tabi ki demiş. Ki millete benim oğlum evlendi diye anlatıyor iki senedir nişanlı olmamıza rağmen. Benim annem sen böyle anlatıyorsun ben kızım nişanlı bile diyemiyorum kolunda bir bilezik bile yok diyince, ben de özeniyorum gelinlere altınlar takıyorlar ama durumumuz yok olsa niye yapmayalım demiş. Durumu olmayan insan köye ev yaptırır mı allah için. Canım çok sıkkın, nişanlımla da bu konuyu konuşmadım yanına gitmeyi yüz yüze konuşmayı bekliyorum. Telefondan konuşsam ben kendi ayaklarımın üzerinde duran bir insanım annemi babamı üzme der. Ne yapacağımı şaşırdım.
Bu arada konuyu açarken bir yanlışım olduysa kusura bakmayın yeni üyeyim.