Diğer bütün konularını okudum ve sana şu an hayret ediyorum. Benim en yakın arkadaşım da hemen hemen seninle aynı şeyleri yaşadı bazen daha azını bazen daha çoğunu...
Onun nişanlısı da seninki gibiydi arada pek fark göremedim artı ailesi de bu şekilde. Neyse gelelim saadede en sonunda nişanı attı arkadaşım sonra senin gibi çocuğun yalvarmalarına dayanamayıp barıştı, çocuk neler neler dedi duysan. "Bir daha öyle şeyler yaşamayacağız, ben senin değerini anladım, her şey çok farklı olacak güzel olacak, sen hiç merak etme, ben seni çok seviyorum bi daha eşşeklikler yapmam, ailemi de karıştırmam söz veriyorum vs vs....."
Nitekim çocuğun dediği gibi de oldu barıştılar her şey çok güzeldi ilk hafta ben tabi sürekli arkadaşıma diyorum bak yapma etme olmayacak, iyice üzüleceksin falan filan ama dinlemedi seviyorum da seviyorum tuttumuş gidiyo, o değişmiş eskisi gibi değil çok farklı falan filan demeler. Üstelik senin gibi ailesinin de haberi yok barıştıklarından ve karşılar doğal olarak. Sonra tabi herkes öğrendi saklayamadı daha fazla ama yine de ailesi sen nasıl istersen öyle olsn dediler kızlarına.
Gelgelelim sonuç pek iç açıcı olmadı. Her şeyin eskisi gibi olması pek uzun sürmedi yine aynı meseleler, aynı tartışmalar o değişen çocuk tekrar eskiye döndü! Ve yine ayrıldılar.
Zor da olsa arkadaşım anladı ondan adam olmayacağını ümidi kesti şu an 6 aydır filan ayrılar bütün numaralarını değiştirdi kız hatta taşındılar hiç bir şekilde ulaşamıyor çocuk ona. Kız okadar mutlu ve pozitif ki anlatamam. Nişan döneminde isteme döneminde bana her gün binlerce sorun anlatan arkadaşımın şu an hiç bir sorunu yok kafasını kurcalayan hiçbir şey yok.
Ben senin ilişkin hakkında yorum yapamam haddime düşmez. Ama bu seninine çok benzeyen ve birebir şahit olduğum durumu anlatmadan edemedim kusura bakma....
Onun nişanlısı da seninki gibiydi arada pek fark göremedim artı ailesi de bu şekilde. Neyse gelelim saadede en sonunda nişanı attı arkadaşım sonra senin gibi çocuğun yalvarmalarına dayanamayıp barıştı, çocuk neler neler dedi duysan. "Bir daha öyle şeyler yaşamayacağız, ben senin değerini anladım, her şey çok farklı olacak güzel olacak, sen hiç merak etme, ben seni çok seviyorum bi daha eşşeklikler yapmam, ailemi de karıştırmam söz veriyorum vs vs....."
Nitekim çocuğun dediği gibi de oldu barıştılar her şey çok güzeldi ilk hafta ben tabi sürekli arkadaşıma diyorum bak yapma etme olmayacak, iyice üzüleceksin falan filan ama dinlemedi seviyorum da seviyorum tuttumuş gidiyo, o değişmiş eskisi gibi değil çok farklı falan filan demeler. Üstelik senin gibi ailesinin de haberi yok barıştıklarından ve karşılar doğal olarak. Sonra tabi herkes öğrendi saklayamadı daha fazla ama yine de ailesi sen nasıl istersen öyle olsn dediler kızlarına.
Gelgelelim sonuç pek iç açıcı olmadı. Her şeyin eskisi gibi olması pek uzun sürmedi yine aynı meseleler, aynı tartışmalar o değişen çocuk tekrar eskiye döndü! Ve yine ayrıldılar.
Zor da olsa arkadaşım anladı ondan adam olmayacağını ümidi kesti şu an 6 aydır filan ayrılar bütün numaralarını değiştirdi kız hatta taşındılar hiç bir şekilde ulaşamıyor çocuk ona. Kız okadar mutlu ve pozitif ki anlatamam. Nişan döneminde isteme döneminde bana her gün binlerce sorun anlatan arkadaşımın şu an hiç bir sorunu yok kafasını kurcalayan hiçbir şey yok.
Ben senin ilişkin hakkında yorum yapamam haddime düşmez. Ama bu seninine çok benzeyen ve birebir şahit olduğum durumu anlatmadan edemedim kusura bakma....
Yani var ama çok karşılar. 
