Nişanı atmalı mıyım

nurse123456 .!.:

Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Genişletmek için tıkla...

Aycemil .!.:

Çok sağlıklı bir ilişki gibi gelmiyor kulağa daha şimdiden sesi bile sizi rahatsız eden bir adamla nasıl evlenir yuva kurarsınız? Salın kendinizi.

Genişletmek için tıkla...

nurse123456 .!.:

Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Genişletmek için tıkla...

nurse123456 .!.:

Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Genişletmek için tıkla...

nurse123456 .!.:

Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Genişletmek için tıkla...

nurse123456 .!.:

Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Genişletmek için tıkla...

gulumseyenmutsuz .!.:

Bence travmalarınız tetiklenmiş. Birde "Evlenince nasıl olacak? Nasıl bir hayat beni bekliyor?" kaygısı var gibi geldi bana. Ben nişanlınızın kötü biri olduğunu düşünmüyorum anlattığınız kadarıyla. Tabii siz psikolojik olarak hazır değilseniz uzatmaları oynamanın mantığı yok. Psikolojik destek aldınız mı bu konuda?

Genişletmek için tıkla...

gulumseyenmutsuz .!.:

Bence travmalarınız tetiklenmiş. Birde "Evlenince nasıl olacak? Nasıl bir hayat beni bekliyor?" kaygısı var gibi geldi bana. Ben nişanlınızın kötü biri olduğunu düşünmüyorum anlattığınız kadarıyla. Tabii siz psikolojik olarak hazır değilseniz uzatmaları oynamanın mantığı yok. Psikolojik destek aldınız mı bu konuda?

Genişletmek için tıkla...

nurse123456 .!.:

Merhabalar size çok önemli bir konuda fikir danışmak istiyorum 6 aylık nişanlıyım düğün tarihimiz 1 ay önceydi ama ben kafamda gelgitler yaşadığım için erteledim ben hemşireyim nişanlım avukat mantık olarak oldukça uyuştuğum hayattaki bakış açılarımız benzer olduğu için ve 29 yaşında olduğum için üzerimde evlen baskısı ve evlilik hayali olduğu için arkadaşlarım çoçuklarını okula göndermeye başladı ben hala tek tabanca yaşıyorum artık çok takılmıştım bu duruma ve ben bu kafadayken nişanlımla tanıştım tam evlenebileceğim gibi biriydi yıllardır böyle mantıklı vicdanlı biri arıyordum çok uzatmadan nişanlandım ama nişanlandıktan sonra dünyam tersine döndü içim daralıyor ruhum bunalıyor yanına gidince aklıma bile gelince nişanlımın ailesi de çok iyi kendide kültür farkı var biraz onlar Malatyalı biz Ankara ama yine de bu beni çok etkilememeliydi nişanlanmam la beraber bendeki küçükken annemle yaşadığım tüm travmalar ortaya çıktı annem eleştirip aşağılayan sevgisini gösteremeyen biriydi ben ergenken hep arkadaşlarıma sığınırdım şimdi atandım ayrı memlekete geldim öz güvenimi toparladım derken nişanlım la beraber tekrar hepsi gün yüzüne çıktı kendimi değersiz başarısız hissetmeye başladım annem de nişanlımda maddiyata önem verir mantık oranları yüksek sosyal zekaları düşük ben de tam tersi sosyal kelebek ilgi ve sevgi açıyım nişanlım tek başına zor bir çoçukluk geçirmiş yokluğu dibine kadar yaşamış ezilmiş hor görülmüş ailesinin yanında değil amcası yengesinin yanında okumuş dişiyle tırnağıyla bir noktaya gelmiş ve onun için mutluluk ve güç para çünkü eline para geçtikçe değer ve saygı gördüğünü görmüş bende tam tersi paraya önem vermeyen daha günübirlik yaşayan herşeyi sevgi ve iletişim el çözebileceğimi sanardım ama nişanlım ne yapsa gözüme batıyor sesi bile kulağıma kötü geliyor bazen her şeyini eleştiriyorum aşağılıyorum aslında ona kıyamıyorum ama yine de kendimi alı koyamıyorum benim kötü davranmamdan özgüveni sarsılıyor farkındayım beni en başlarda çok severken şimdi bıktı hoca ya gittim bende yada onda nazar mı büyü mi var diye psikiyatriye gittim artık ruh daralmasından duramıyorum diye şuan antidepresan kullanıyorum içimde bir yerde sanki nasibim değilmişte ben zorluyormuşum gibi hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum köşeye sıkıştım sanki hayatında kalsam onu üzücem gidersem kendim üzülücem lütfen bana yardım edin teşekkür ederim değerli cvplarınız için şimdiden

Genişletmek için tıkla...