sizde kalması daha iyi olur tabi.
altın, para, vs...elbette önem verdiğimiz şeyler değil. Ama zor günler için güvence olması gerekir.
Nişanımızda, düğünümüzde takılanlar hiç umrumda olmamıştı. Heyecanlıydım. Ne olursa olsun yeter ki kimse kırılmasın dedim. Nişan takıları bize kaldı. Gittim son kuruşa kadar kayınvalidemin eline verdim. Eksiklerimiz, ihtiyaçlarımız vardı onlara harcandı yine. Kayınvalidem ise düğünde takıdayken, iki akrabasına arkamızdan üzerimizdeki takılarımızı toplattı. Yangından mal kaçırır gibi. Annemle babam çok sinirlendi o harekete. Annemle babamın benim takılarımı alacağını sandı sanırım :)
Düğünden sonra paraları eşimin hesabına yatırdık. Altınları, bilezikleri hepsini yine annesinin eline verdik saklasın diye. Lazım olduğunda hep açıklama yapıyoruz. Sonra kayınvalide ile sorunlar yaşamaya başladık, çok ağır sözler söyledi bana. (Ayrılacaksınız, başkasını bulucam çocuğuma vs.) Eşimle de çok tartışmalarımız oldu. Kayınvalideyle görüşmüyoruz artık, eşimle aram iyi. Ama altınlar kayınvalidemde kaldı. Ne isteyebiliyorum, ne alabiliyorum artık. Anlatmak istediğim; her konuda çok fazla yüz verdim karşı tarafa, tepeme çıkardım. Ama hiç bir şeye değmedi. Umarım yeni evlenecek olan arkadaşlar böyle sorunlar yaşamazlar. Kimin ne olacağı belli olmuyor. Sağlam adımlar atın, her şeye eşinizle birlikte karar verin, aileleri uzak tutun bence.