Nişan atma sürecim

zeynepdrk

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
26 Haziran 2022
9
6
Merhaba. Bir konu hakkında sıkıntımı paylaşmak istiyorum. Yaklaşık 4 yıldır süren uzak mesafeli bir ilişkim vardı. 1 yıldır nişanlıydık. Nişanlımın babası uzun zamandır yurtdışında çalışıyor. Anne ve kardeşleri ile bağları oldukça sıkı. Nişanlandığımız süreçten sonra aramızda büyük gerginlikler yaşandı. Annesinin benim hakkımda takıldığı ufak detaylar gerginliğimizin ilk nedeni oldu. Bu detaylardan biri 2 bayram üst üste elini öpmemem olmuş. Sadece sarılıp, yanaktan öpmüşüm. Bu tartışmalardan öte görümcemden sözlü ve fiziksel şiddet (kalkıştı) gördüm diyebilirim. Nişanlımın bu konular ortasında sürekli beni suçlaması nedeniyle suçu daima kendimde aradım. Bu konudan annem hariç kimseye söz edemedim. Annem içinin huzursuz olduğunu söylese dahi sevdiğim için devam etmek istediğimi söyledim ta ki konuyu babam duyana kadar.. Babam duyduktan sonra ailemin huzursuzluğu benide huzursuz etti. Her ne karar alırsam alıyım arkamda olduklarını söyleseler dahi büyük bir gerçek vardı ki beni asla savunmayan bir eş adayı.. Dayanamayıp kendisine artık yapamayacağımı söyledim. Buna karşılık yinede bir çabası olur sandım. Tekrar beni suçlamaya devam etti, ediyor. Psikolojik destek alıyorum. Ailesi asla ailemle iletişime geçmiyor. Her şeyi neden aileme anlattığımla ilgili suçlanıyorum. Detaylardan söz edemiyorum ama bu kararı almak benim için çok zor olmuştu. Farklı fikirlere ihtiyacım var lütfen..
 
Bence yol yakınken dönmek en iyisi. Daha nisanliyken ailesinin yaptiklarindan sizi suclu buluyorsa tek suclu kendisi. Boşverin daha nice insanlar cikar karşınıza. Aileniz sizi ne zorluklarla büyütüyor, daha buyuyememis bir insanı büyütmek icin cabalamayın. Allah hayirli insanlari karsiniza cikarsin.
 
Ara da belki kültür farki vs vardir. Detay vermiyorsunuz. Fakat her konuda seni suclayacak bir insanla ömür geçmez. Benim eşimde bu türün benzeriydi. Biraz evrildi. Ama ne oldu biliyor musun, ben benden geçtim artik. 17 yaşında tanıştim, 20 yaşımda evlendim. Onu yontucam derken benim gencligim gecti. 2 de cocugum var sadece dusundugum onlar var. Seviyor musun dersen evet seviyorum. Ama tükenmiş hissediyorum. Mutlu değilim. Artik ailesine karşı savunsa bile yillarca her konuda ki tartişmalarda kendini hakli cikarip beni suclayip bastirmasiyla bende artik yeri geldi cirkefleştim olmadığım biri oldum.
Ailelerde karismis işin içine bu zamandan sonra oldurmaya uğraşmayın.
Benim en büyük pişmanlığım nişan yüzüğünü bana verdiği gün gidip tekrar ona vermem oldu.
 
Bence bitirmek sizin için iyi olmuş. Çünkü evlendikten sonra devamı gelecekti.
Yat kalk şükür namazı kıl bittiği için 🌹
 
Fragmanı izlemişsin.. Bitirmemek için ne gibi bir neden arıyorsun ?
Ne yazık ki bende bu şekilde düşündüm. Fragmanı bu ise gerçeğiyle yüzleştiğimde nasıl baş edebilirdim bilmiyorum.. henüz 23 yaşındayım ve baş etmeye çalıştığım insan benden yaşça büyük. Saygımda asla kusur etmemek için gayret ettim. Elbette hatalarım olmuştur. Telafi etmek adına uğraşırdım fakat ben o fiziksel şiddet detayından sonra asla kendimi toparlayamadım. Kendileri yaşanılanları unutmayıp, kin tutmakla suçladılar. Bu yüzden karmaşık duygular içerisindeyim. Yorumunuz için teşekkür ediyorum
 
Ne yazık ki bende bu şekilde düşündüm. Fragmanı bu ise gerçeğiyle yüzleştiğimde nasıl baş edebilirdim bilmiyorum.. henüz 23 yaşındayım ve baş etmeye çalıştığım insan benden yaşça büyük. Saygımda asla kusur etmemek için gayret ettim. Elbette hatalarım olmuştur. Telafi etmek adına uğraşırdım fakat ben o fiziksel şiddet detayından sonra asla kendimi toparlayamadım. Kendileri yaşanılanları unutmayıp, kin tutmakla suçladılar. Bu yüzden karmaşık duygular içerisindeyim. Yorumunuz için teşekkür ediyorum
Psikoloji şiddet dışında birde fiziksel şiddet varsa sakın geri dönmeyin. Fragman degil o bildigin filmi yaşamişsin. Bir kere olduysa her zaman olur
 
Ara da belki kültür farki vs vardir. Detay vermiyorsunuz. Fakat her konuda seni suclayacak bir insanla ömür geçmez. Benim eşimde bu türün benzeriydi. Biraz evrildi. Ama ne oldu biliyor musun, ben benden geçtim artik. 17 yaşında tanıştim, 20 yaşımda evlendim. Onu yontucam derken benim gencligim gecti. 2 de cocugum var sadece dusundugum onlar var. Seviyor musun dersen evet seviyorum. Ama tükenmiş hissediyorum. Mutlu değilim. Artik ailesine karşı savunsa bile yillarca her konuda ki tartişmalarda kendini hakli cikarip beni suclayip bastirmasiyla bende artik yeri geldi cirkefleştim olmadığım biri oldum.
Ailelerde karismis işin içine bu zamandan sonra oldurmaya uğraşmayın.
Benim en büyük pişmanlığım nişan yüzüğünü bana verdiği gün gidip tekrar ona vermem oldu.
Evet çok haklısınız derin bir kültür farkı olmasa dahi elbette bu fark vardı. Şuan 23 yaşındayım. Okulumu bitirdim. İyi bir yerde çalışıyorken evleneceğim gerekçesiyle işten ayrıldım. Nişanlımın işi gereği binevi göçebe yaşam sürdürecektim. Tüm bu fedakarlıklarımı göz önüne aldığımda şuan neden ben suçlu konumundayım bunu anlamlandıramıyorum. Annesine misafir olduğumu bana bu şekilde hakaret etmemesi gerektiğini söylediğimde misafir falan değilsin niye geldin 3 yıl yanıtını almıştım.. Ailemi yıkıp geçtiğim insanların ileride ömrümden neler alacaklarını düşünmemek elde değil. Değerli tecrübeleriniz ve yorumunuz için çok teşekkür ediyorum. Allah hayırlı geçim versin inşallah. Gönlünüzce olsun:)
 
Evet çok haklısınız derin bir kültür farkı olmasa dahi elbette bu fark vardı. Şuan 23 yaşındayım. Okulumu bitirdim. İyi bir yerde çalışıyorken evleneceğim gerekçesiyle işten ayrıldım. Nişanlımın işi gereği binevi göçebe yaşam sürdürecektim. Tüm bu fedakarlıklarımı göz önüne aldığımda şuan neden ben suçlu konumundayım bunu anlamlandıramıyorum. Annesine misafir olduğumu bana bu şekilde hakaret etmemesi gerektiğini söylediğimde misafir falan değilsin niye geldin 3 yıl yanıtını almıştım.. Ailemi yıkıp geçtiğim insanların ileride ömrümden neler alacaklarını düşünmemek elde değil. Değerli tecrübeleriniz ve yorumunuz için çok teşekkür ediyorum. Allah hayırlı geçim versin inşallah. Gönlünüzce olsun:)
Tek diyecegim nişan atmak kötü birşey değil. Tanima dönemidir zaten. Sükretki tanitmişlar kendilerini sana. Ardina bakma, geleceğine bak. Daha güzel iş bulursun, yeniden aşık olur evlenirsinde. Ama bu olaylardan sonra bu evlilik mutluluk huzur vermez sana
 
Merhaba. Bir konu hakkında sıkıntımı paylaşmak istiyorum. Yaklaşık 4 yıldır süren uzak mesafeli bir ilişkim vardı. 1 yıldır nişanlıydık. Nişanlımın babası uzun zamandır yurtdışında çalışıyor. Anne ve kardeşleri ile bağları oldukça sıkı. Nişanlandığımız süreçten sonra aramızda büyük gerginlikler yaşandı. Annesinin benim hakkımda takıldığı ufak detaylar gerginliğimizin ilk nedeni oldu. Bu detaylardan biri 2 bayram üst üste elini öpmemem olmuş. Sadece sarılıp, yanaktan öpmüşüm. Bu tartışmalardan öte görümcemden sözlü ve fiziksel şiddet (kalkıştı) gördüm diyebilirim. Nişanlımın bu konular ortasında sürekli beni suçlaması nedeniyle suçu daima kendimde aradım. Bu konudan annem hariç kimseye söz edemedim. Annem içinin huzursuz olduğunu söylese dahi sevdiğim için devam etmek istediğimi söyledim ta ki konuyu babam duyana kadar.. Babam duyduktan sonra ailemin huzursuzluğu benide huzursuz etti. Her ne karar alırsam alıyım arkamda olduklarını söyleseler dahi büyük bir gerçek vardı ki beni asla savunmayan bir eş adayı.. Dayanamayıp kendisine artık yapamayacağımı söyledim. Buna karşılık yinede bir çabası olur sandım. Tekrar beni suçlamaya devam etti, ediyor. Psikolojik destek alıyorum. Ailesi asla ailemle iletişime geçmiyor. Her şeyi neden aileme anlattığımla ilgili suçlanıyorum. Detaylardan söz edemiyorum ama bu kararı almak benim için çok zor olmuştu. Farklı fikirlere ihtiyacım var lütfen..
Zararın neresinden dönülse kardır.Yol yakınken yolları ayırın derim.Bu mevzular siz evlendikten sonra da bitmeyecek haberiniz olsun.Hatta daha da artacak ve yine siz suçlanacaksınız.Ana kuzusu adamla ömür geçmez.Evlendiğinizle kalırsınız.Olan size olur.Anne babanızın bir bildiği var ki söylüyorlar.Yılların birikmiş tecrübesi kolay kolay yanılmaz.Sonra "neden onların sözünü dinlemedim"diye ah,vah edersiniz.
 
Zararın neresinden dönülse kardır.Yol yakınken yolları ayırın derim.Bu mevzular siz evlendikten sonra da bitmeyecek haberiniz olsun.Hatta daha da artacak ve yine siz suçlanacaksınız.Ana kuzusu adamla ömür geçmez.Evlendiğinizle kalırsınız.Olan size olur.Anne babanızın bir bildiği var ki söylüyorlar.Yılların birikmiş tecrübesi kolay kolay yanılmaz.Sonra "neden onların sözünü dinlemedim"diye ah,vah edersiniz.
Elbette bir yerde duygular ve mantık çatışıyor. Mantığımı ileride tutmak için gayret ettim ve bu süreci bitirdim. Bir insanı suçlu psikolojisine sürüklemekte bana göre aynı derece kötülüktür. Bu yüzden ister istemez vicdanıma yenik düşüp hata yapıp yapmadığımı sorguluyorum. Söylediğiniz gibi aileler doğru tecrübelere sahip en yakınlarımız. Yorumunuz için teşekkür ederim.
 
X