Merhaba.
Sanırım ben artık çaba gösteremeyeceğim. Sadece soruyorum kendime ben niçin evlendim?
Çok iyi denebilecek mevkiye sahibim. Gelirim vs iyi sayılabilir. Sürekli okul meslek derken evliliği biberkekle tanışmayı hep erteledim. Ilgilenenler oluyodu ama ya onlar cesaret edemiyordu ya da ben utanıyorum. Artık kimse olmaz dediğim bi anda karşıma eşim cıktı. Bana yaklaşımı filan herşey çok güzeldi çok saygılıydı. Eğitim durumu iyi değildi ama çalışıyordu bir geliri vardı hem ailesi arkasında olmadan tek başına biseyler yapmıştı. Bu çok mutlu ediyordu beni. Derken annem istemese de nişanlandık. Sonra bunun işleri battı bunalıma girdi.. eskisi gibi değildi ama beni hala seviyodu. Herkes bırak artık derken bırakmak bana yakışmazdı. Hem işleri düzelteceğini söylüyordu. Evlendik.. ilk defa cinsellikle ilgili bir şeyler yaşayacaktım. Heyecanlıydım. Ama garip bi şekilde o anlatılanlar gibi sevişme filan hiç olmadi. Hatta eşim o kadar zorladı ki ilk bikac denemede olmadi canım çok yanıyordu herhalde vajinismusum dedim. Eşim sürekli kızıyordu. Bir şekild e oldu.. Ama sonraları da hep aciliydi hatta eşim bir gece bana o kadar sinirlendi ki kendimi çok suçlu hissedip jinekologa gittim. Dr kesinlikle hiç bir sorunum olmadığını, 3 çocuk yapan kadınların bile daha zor muayene olduğunu söyledi. Ama bizim cinselligimiz hep aceleyle ve acıyla olmaya devam ediyordu. Opusmedik bile daha hiç... zaten çok sık da olmuyorduk. Eşim bıkarız diye boyle olduğunu söylüyordu ama içind e hep bi yerlerde terslik vardı. Bu arada isleri sürekli dibe batdıkça morali daha bozuk geliyodu bazı akşamlar güzel giyiniyordum yüzüm e bakmiyodu. Sonra sertleşme problemi olduğunu farkettim. Artık amacımız onu sertlestirmek oluyordu. "Hadi ağzına al" dan o kadar yoruldum o kadar istemiyorum ki... sertleşir sertleşme alel acele acılar içinde yine beraberlik ve hemen bitiş... Artık alışmıştım. Korumayalım artık dedik. Zaten daha 6 aylik bile degilken ayda iki kere filan oluyordu. Nitekim.neticede çocuk da olmadı. Zar zor ürologa gittik bağıra çağıra. Sperm değerleri kötü dedi dr tahmin edeceğiniz gibi. Bu arada evin tüm geçim derdi neredeyse bende. Bi de üzerime çekilen bitmeyen krediler.. neyse ki onların çoğunu ödüyor. Çok çabalıyor beni de çok seviyor biliyorum ama biseylerde gariplik var. Bizim cinsellik zaten iyice dibe vurduğu için spermler de koruyun ve yas da geçiyorken tüp bebek denedim olmadi. Dna hasarı olabilirmiş daha ona baktiramadik. Eşim bakarız diye diye bekliyoruz işte. Bunarada elle tespit edilmeyen doplerde görülen varikoseli arttı. 1 aydır keçiboynuzu filan yapıyorum sertleşmesini artırdığını söylüyordu nasıl da umutlandım. Adetim bitince dün yine beraber olalım dedik. Afedersiniz ama cinsel organı çok küçülmüştü ve yine sertlesmiyordu. Yine yala dedi olmaz dedim zaten yapamıyordum. Bur de tükürüp de sperm değerlerini mahvediyormuş filan... neticede olmadi yine. Ben onun uyuduğunu sanıp ağlamaya başladım. Kalktı sen böyle yapınca ben daha da etkileniyorum hepten motive olamıyorum dedi. Doğru heryerde böyle yazıyor kadınlar erkeklere bu durumu belli ermemeliymiş. Ama dayanamadım. Zaten çok yoğun bir işte çalışıyorum. Ekonomik kriz yüzünden çıkarım olacak diye iyice eşşek gibi çalışıyorum çünkü ben çalışmasam aciz. Işe gitmek için gun e 2 saatim yolda geciyor akşamları geç geliyorum. Bi dünya da kür yemek temizlik vs le uğraşıyorum . Ama Hiç netice yok. Hiç mi güzel bişey olmaz. Evet bitbirimize sarılıp uyumak çok güzel. Eşimi seviyorum. Zaten bu şekild e gitmek bana hiç yakışmaz. Ama dünyanın tüm zevklerini geçtim ben anne olmak istedim ya. O da olmuyo işte. Çabalıyorum yok zaten sadece ben araştırıyorum onun bişey düşündüğü yok. Allah verirse olur diyo sadece. Çok para harcama artık diyo. Ürologlar sertleşme sorunundan bahsedemiyorum bile zaten çaresi yok bence bununkinin. Belki sorun bendedir belki ben beceremiyorum. Daha önceden başka erkeklerle olsaydım diyorum bazen o zaman daha çok eşime yardımcı olurdum belki. Anlayacağınız ben ne kadın oldum ne anne ne de evinde hanım hanım oturup eşinden geçim bekleyen bi kadın... Artık çabalayacak gücüm kalmadı. Dün geceden sonra eşinde hepten biseyler gitti kesin. Tüp bebek de olmuyo sebebini de artık araştıramıyorum yoksa takıntılı diyor. Herkes tüp bebekten sonra kendiliğinden olur diyo kimseye de diyemiyorum. Ben artık intiharı düşünüyorum. Çok üzgünüm uzun yazdım ama anlatacak kimse yok yoruldum
Sanırım ben artık çaba gösteremeyeceğim. Sadece soruyorum kendime ben niçin evlendim?
Çok iyi denebilecek mevkiye sahibim. Gelirim vs iyi sayılabilir. Sürekli okul meslek derken evliliği biberkekle tanışmayı hep erteledim. Ilgilenenler oluyodu ama ya onlar cesaret edemiyordu ya da ben utanıyorum. Artık kimse olmaz dediğim bi anda karşıma eşim cıktı. Bana yaklaşımı filan herşey çok güzeldi çok saygılıydı. Eğitim durumu iyi değildi ama çalışıyordu bir geliri vardı hem ailesi arkasında olmadan tek başına biseyler yapmıştı. Bu çok mutlu ediyordu beni. Derken annem istemese de nişanlandık. Sonra bunun işleri battı bunalıma girdi.. eskisi gibi değildi ama beni hala seviyodu. Herkes bırak artık derken bırakmak bana yakışmazdı. Hem işleri düzelteceğini söylüyordu. Evlendik.. ilk defa cinsellikle ilgili bir şeyler yaşayacaktım. Heyecanlıydım. Ama garip bi şekilde o anlatılanlar gibi sevişme filan hiç olmadi. Hatta eşim o kadar zorladı ki ilk bikac denemede olmadi canım çok yanıyordu herhalde vajinismusum dedim. Eşim sürekli kızıyordu. Bir şekild e oldu.. Ama sonraları da hep aciliydi hatta eşim bir gece bana o kadar sinirlendi ki kendimi çok suçlu hissedip jinekologa gittim. Dr kesinlikle hiç bir sorunum olmadığını, 3 çocuk yapan kadınların bile daha zor muayene olduğunu söyledi. Ama bizim cinselligimiz hep aceleyle ve acıyla olmaya devam ediyordu. Opusmedik bile daha hiç... zaten çok sık da olmuyorduk. Eşim bıkarız diye boyle olduğunu söylüyordu ama içind e hep bi yerlerde terslik vardı. Bu arada isleri sürekli dibe batdıkça morali daha bozuk geliyodu bazı akşamlar güzel giyiniyordum yüzüm e bakmiyodu. Sonra sertleşme problemi olduğunu farkettim. Artık amacımız onu sertlestirmek oluyordu. "Hadi ağzına al" dan o kadar yoruldum o kadar istemiyorum ki... sertleşir sertleşme alel acele acılar içinde yine beraberlik ve hemen bitiş... Artık alışmıştım. Korumayalım artık dedik. Zaten daha 6 aylik bile degilken ayda iki kere filan oluyordu. Nitekim.neticede çocuk da olmadı. Zar zor ürologa gittik bağıra çağıra. Sperm değerleri kötü dedi dr tahmin edeceğiniz gibi. Bu arada evin tüm geçim derdi neredeyse bende. Bi de üzerime çekilen bitmeyen krediler.. neyse ki onların çoğunu ödüyor. Çok çabalıyor beni de çok seviyor biliyorum ama biseylerde gariplik var. Bizim cinsellik zaten iyice dibe vurduğu için spermler de koruyun ve yas da geçiyorken tüp bebek denedim olmadi. Dna hasarı olabilirmiş daha ona baktiramadik. Eşim bakarız diye diye bekliyoruz işte. Bunarada elle tespit edilmeyen doplerde görülen varikoseli arttı. 1 aydır keçiboynuzu filan yapıyorum sertleşmesini artırdığını söylüyordu nasıl da umutlandım. Adetim bitince dün yine beraber olalım dedik. Afedersiniz ama cinsel organı çok küçülmüştü ve yine sertlesmiyordu. Yine yala dedi olmaz dedim zaten yapamıyordum. Bur de tükürüp de sperm değerlerini mahvediyormuş filan... neticede olmadi yine. Ben onun uyuduğunu sanıp ağlamaya başladım. Kalktı sen böyle yapınca ben daha da etkileniyorum hepten motive olamıyorum dedi. Doğru heryerde böyle yazıyor kadınlar erkeklere bu durumu belli ermemeliymiş. Ama dayanamadım. Zaten çok yoğun bir işte çalışıyorum. Ekonomik kriz yüzünden çıkarım olacak diye iyice eşşek gibi çalışıyorum çünkü ben çalışmasam aciz. Işe gitmek için gun e 2 saatim yolda geciyor akşamları geç geliyorum. Bi dünya da kür yemek temizlik vs le uğraşıyorum . Ama Hiç netice yok. Hiç mi güzel bişey olmaz. Evet bitbirimize sarılıp uyumak çok güzel. Eşimi seviyorum. Zaten bu şekild e gitmek bana hiç yakışmaz. Ama dünyanın tüm zevklerini geçtim ben anne olmak istedim ya. O da olmuyo işte. Çabalıyorum yok zaten sadece ben araştırıyorum onun bişey düşündüğü yok. Allah verirse olur diyo sadece. Çok para harcama artık diyo. Ürologlar sertleşme sorunundan bahsedemiyorum bile zaten çaresi yok bence bununkinin. Belki sorun bendedir belki ben beceremiyorum. Daha önceden başka erkeklerle olsaydım diyorum bazen o zaman daha çok eşime yardımcı olurdum belki. Anlayacağınız ben ne kadın oldum ne anne ne de evinde hanım hanım oturup eşinden geçim bekleyen bi kadın... Artık çabalayacak gücüm kalmadı. Dün geceden sonra eşinde hepten biseyler gitti kesin. Tüp bebek de olmuyo sebebini de artık araştıramıyorum yoksa takıntılı diyor. Herkes tüp bebekten sonra kendiliğinden olur diyo kimseye de diyemiyorum. Ben artık intiharı düşünüyorum. Çok üzgünüm uzun yazdım ama anlatacak kimse yok yoruldum