ne zaman bitecek

merhabalar, herkese iyi bir sene diliyorum. :))
bir ayı aşkın bir süre önce şöyle bir konu açmıştım tık tık; yeni mezunluk.. belirsizlik..
bahsettiğim mülakatın sonucu olumsuz oldu, sanırım olumlu dahi olsa yorumlardan aldığım bilgilerle kendimi geliştirmeye devam edecektim. bu süreçte teknik bilgilerimin soğumaması adına bölüm derslerimi gözden geçirmeye, yabancı dilimi köreltmemeye ve bilgisayar yetkinliklerimi arttırmaya çalıştım-çalışıyorum. nitekim fayda göreceğimi sandığım süreç dayanılmaz bir hâl almaya başladı. sabah yataktan kalkmak istemiyorum, üniversite kazanmaya çalışırken masa başında didindiğim günler geliyor aklıma, üniversitede sabahlamalarım, proje yetiştirme çabalarım, 2-3 günü bulan uykusuz günlerim.. verdiğim emeğin somut karşılığının olmaması beni içten içe çürütüyor gibi hissediyorum. spora gidiyorum, spor salonunda ağlıyorum. evde ailem en ufak bir şey dese alınıyorum. ben bu değilim biliyorum ama yapamıyorum elimden bir şey gelmiyor. her iş konusunda umutlandıran insanlardan nefret ediyorum. yaptığım sayısız başvuru, olumsuz dönüş bile yapılmayan sayısız ilan.
kendi mesleğimden iş bulamıyorum, zaman geçireyim para kazanayım diye başvurduğum işlerden de mesleğim farklı zaten işten çıkar mantığıyla alınmıyorum. potansiyelimi göstermek için mülakata bile çağırılmıyorum. çünkü her ilan deneyim istiyor. deneyimi nereden kazanacağım kimse söylemiyor.
torpille bir yerlere giren insanların bana verdikleri tavsiylerden de çok sıkıldım. beğenmedikleri o maaşlara nasıl muhtaç olduğumu bir ben bir Allah biliyor. psikolojik destek almak istiyorum ama bunun için de bütçe gerekli..
yahu siz söyleyin ben ne yapacağım. 6 aydır işsizim. önümü göremiyorum, sanki bu dipsiz kuyunun içinden çıkamayacak gibi hissediyorum. bunları neden anlatıyorum bilmiyorum ama anne babamın bile beni anlamadığı şu günlerde bu süreçlerden geçmiş insanları dinlemek iyi gelecektir sanırım..

Z kuşağının sorunu işsizlik Bir kapı açılır inşallah size EYT’liler emekli olunca kamuda memur alımı daha fazla olur belki, herşey gönlünüzce olur bu sene size iş getirsin inşallah

sebastian44 .!.:

Z kuşağının sorunu işsizlik Bir kapı açılır inşallah size EYT’liler emekli olunca kamuda memur alımı daha fazla olur belki, herşey gönlünüzce olur bu sene size iş getirsin inşallah

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim inşallah

Mezun olduğunuz bölümle ilgili iş arama grupları oluyor ya telegram vs oralara girin sizinle aynı durumdaki insanlarla konuşmak çok iyi geliyor aynı şeyleri yaşayan insanlar birbirini daha iyi anlıyor. Önü açık bir bölümden bir yandan da açıköğretim okuyun he kafanız dağılır hem farklı bir alana yönelirsiniz. İnsanların iş bulma süreçleri artık yılları alıyor eskisi gibi mezun ol başla dönemi bitti. Sizin kuşak için çk zor günler geliyor ama herkesin nasibinde bir yer vardır elbet. Siz yılmadan inanarak başvurularınıza devam edin

inşaat mühendisi misiniz?

migrenimsi .!.:

inşaat mühendisi misiniz?

Genişletmek için tıkla...

evet

Bu zamanda tanıdığı olmayan bırakın işveren'le görüşmeyi açık pozisyonlardan bile haberi olmuyor.
Özelden 10 kurum tanimissam 9'u bir tanidigin selamiyla iş goruyor..
Küçüğünden tutun da buyuyup piyasinin nabzını tutan şirketler bile bu şekilde

civilenginar .!.:

merhabalar, herkese iyi bir sene diliyorum. :))
bir ayı aşkın bir süre önce şöyle bir konu açmıştım tık tık; yeni mezunluk.. belirsizlik..
bahsettiğim mülakatın sonucu olumsuz oldu, sanırım olumlu dahi olsa yorumlardan aldığım bilgilerle kendimi geliştirmeye devam edecektim. bu süreçte teknik bilgilerimin soğumaması adına bölüm derslerimi gözden geçirmeye, yabancı dilimi köreltmemeye ve bilgisayar yetkinliklerimi arttırmaya çalıştım-çalışıyorum. nitekim fayda göreceğimi sandığım süreç dayanılmaz bir hâl almaya başladı. sabah yataktan kalkmak istemiyorum, üniversite kazanmaya çalışırken masa başında didindiğim günler geliyor aklıma, üniversitede sabahlamalarım, proje yetiştirme çabalarım, 2-3 günü bulan uykusuz günlerim.. verdiğim emeğin somut karşılığının olmaması beni içten içe çürütüyor gibi hissediyorum. spora gidiyorum, spor salonunda ağlıyorum. evde ailem en ufak bir şey dese alınıyorum. ben bu değilim biliyorum ama yapamıyorum elimden bir şey gelmiyor. her iş konusunda umutlandıran insanlardan nefret ediyorum. yaptığım sayısız başvuru, olumsuz dönüş bile yapılmayan sayısız ilan.
kendi mesleğimden iş bulamıyorum, zaman geçireyim para kazanayım diye başvurduğum işlerden de mesleğim farklı zaten işten çıkar mantığıyla alınmıyorum. potansiyelimi göstermek için mülakata bile çağırılmıyorum. çünkü her ilan deneyim istiyor. deneyimi nereden kazanacağım kimse söylemiyor.
torpille bir yerlere giren insanların bana verdikleri tavsiylerden de çok sıkıldım. beğenmedikleri o maaşlara nasıl muhtaç olduğumu bir ben bir Allah biliyor. psikolojik destek almak istiyorum ama bunun için de bütçe gerekli..
yahu siz söyleyin ben ne yapacağım. 6 aydır işsizim. önümü göremiyorum, sanki bu dipsiz kuyunun içinden çıkamayacak gibi hissediyorum. bunları neden anlatıyorum bilmiyorum ama anne babamın bile beni anlamadığı şu günlerde bu süreçlerden geçmiş insanları dinlemek iyi gelecektir sanırım..

Genişletmek için tıkla...

merhabalar, anlattığınız şeyleri ilk mezun olduğumda yaklaşık 5 ay boyunca yaşadım. girmediğim mülakat kalmadığı gibi üzerine şirketlerin "tamam sizinle çalışacağız" ddikten sonra aramalarıma cevap dahi vermemesi beni sizin gibi psikolojik bir sıkıntıya itmişti. size tavsiyem ne olursa olsun vazgeçmemeniz. iş aramayı da çalışmak gibi düşünün ve lütfen pes etmeyin. kendi deneyimlerime göre, bende sizin gibi ağlayıp durduktan sonra pes edip bari yüksek lisans yapayım şansım artar diye bşka bir yola girmiştim ve bir şekilde kısmet bu ya bir şirketten olumlu dönüş almıştım. bu süreç gerçekten çok uzun ve sıkıntılı ama lütfen kendinizde bir suç aramayın ve pes etmeyin, er ya da geç iş bulacağınıza eminim

Hangi bölüm mezunusunuz bilmiyorum ama LinkedIn den şehrinizdeki tanıdık firmaların ik karını ekleyip yazı yazabilirsiniz veya kariyer de başvuru yaptığınız firmaları üstüne arayıp ik ile görüşüp kovalayabilirsiniz. Bir arkadaşım uzun süren işsizlik dönemi sonrasi tak etti ve işkur ile daha az maaşla sadece tecrübe edinmek için bir yere girdi, cv sine yazmak için. Yolu sonradan açıldı ve kendi işini yapmaya başladı.
Bu süreçlerin başı sıkıntılı oluyor sadece, eminim deneyim kazandıktan sonra siz de daha rahat işte çalışırsınız.

Herkes torpille giriyor diyenlere de bakmayın, ben 6 senedir özel sektorde çalışıyorum ilk iş yerim dahil hiçbirisinde torpilim yok. Gayet başvuru ile iş buldum belki 10 yerle görüştüm ilkinde sadece biri olumlu döndü ama zamanla çevreniz de genişler