ne yapmalıyım ki düzelmeliyim

Merhabalar öncelikle. 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Her zaman sorunların olduğu, anne-baba arasında sevgi olmayıp her zaman tartışmaların olduğu, kimi zaman şiddetin(sözlü) olduğu, sinirli bir aile yapısında büyüdüm. Anlayacağınız bana çok yan etkisi oldu bunların. Sosyal fobim var sanırım. Eskiden insanlarla konuşmaya çok utanırdım daha yeni yeni açıldım. Ama hala utanırım. Kimi zaman yolda komşumuzu görsem farklı tarafa bakıp görmemezlikten gelebiliyorum. Üniversiteye gelmeme rağmen aşırı yakın bir arkadaşım yok. Bir sürü değer verdiğim insan bırakıp gitti açıkçası kendilerini düşündüler sanırım ya da ben çok detaylı düşündüğüm için bırakıp gittiklerini düşünüyorum. Elbette bir iki konuştuğum arkadaşım var ama istediğim türden değil. Hep uzaktalar. Erkek arkadaşımla 2 hafta önce ayrıldık. Onla da 2 senelik bir ilişkimiz vardı. Ayrılma sebebimiz iste benim çaba göstermediğimi düşünmesiydi. Anneme söyleyemiyordum hep bir bahaneyle çıkıp görüşüyordum elbet.O bir şeyler yapıyordu sürpriz tarzında ve benden de aynısını bekliyordu. Bu sanırım içinde birikti ve ayrıldı. Kendi içimde bir psikolojik baskı oluştu anlayacağınız. Aileme yalan söyleyememe konusu. Yalan söylersem eğer içim rahat etmez o gün zindan olurdu. Ailem ne der konusu kısacası. Daha anlatılacak çok şey var elbet. Şu sıralar telkin yapıp kişisel gelişim kitapları sitelerinde takılıyorum araştırıyorum. Ama birilerinin tavsiyesine yönlendirmesine ihtiyacım var sanırım. Ben kendimi gerçekten güçlü görmek istiyorum. Başarılı olmak istiyorum. Zorluklara karşı dirençli olmak istiyorum. Ailemin bana dediklerini umursamamak ve kendi hayatıma bakmak istiyorum. Ailemizi kendimiz seçemiyoruz, kaçamıyoruz, elbette beni seviyorlar biliyorum ama bana kattıkları bir sürü olumsuz şey var. Bunlar için içimde onları affedemiyorum. Bana bir yol gösterir misiniz veya öneri? Kendi hayatınızda neler yaptınız eğer aynısını yaşadıysanız. İçimi çok dökmeye ihtiyacım vardı. Okursanız eğer çok teşekkür ederim :))