merhaba, aranıza yeni katıldım fakat sürekli takip ediyorum burayı. benim sorunum eşim bir senelik evliyiz sıkıntılar yaşıyoruz iki gün barışıksak üçüncü gün kesin çok basit bişeyden kavga çıkıyor. sonra oturup konuşuyoruz bir daha böyle yapmayalım evet yanlış vs diye daha sonra aynı sebeplerden tekrar kırıyoruz birbirimizi.
eşim ailevi sebeplerden küçük yaşta yurtta büyümüş zorluk çekmiş aile hayatını yolunu yordamını pek bilmiyor. ben evlenmeden önce yaşadığı sorunları az biraz biliyordum ama hiç yadırgamadım evlendim fakat eşim istemeyerek bazaen isteyerek sacma sapan şeylerden beni azarlıyor hemen sinirleniyor. her dediğime muhalefet oluyor herseyi niye böyle yaptın neden bunu aldın diye sinirli bişekilde çıkışıyor. her zaman ilk kez yapacağımız bişeyi yada alacağımız bişeyi ilk özel günlerimiz bile kavga sebebi oluyor. anlatıyorum konusuyorum uzun uzun ama sonuc tekrarlıyor.
ilgi alaka istiyorum fıtratım değil diyor ama kendi benden herşeyi bekliyor ben hiç ikiletmeden olur zamanla yaparım diyorum. seni seviyorum kelimesini bile zar zor söyletiyorumher zamanda istemiyorum sadece özel günlerimizde arada sırada sıcaklığını ilgisini hissedeyim istiyorum cicim ayları dedikleri şey yokmuş bir yılımız tartışma kuslukle geçti. bende içime atardım ilk zamanlar artık hep yüzüne karşı söylüyorum biraz sinirlenince seert konusuyorum bu onu dahada sinirlendiriyor. elimde değil öfke oluşuyor zamanla ona karşı.
o kadar gururluki beni kırdığında dahi zar zor geliyor. konuşarak bir takım şeyleri değiştim ama çok yoruldum istiyorumki beni benim için bizim için düşünsün biraz duygusal olarak bişeyleri hissetirsin çok görmesin. eşim hayatımdaki ilk insan oldu öncesinde birlikteliğim olmadı istiyorumki aşkı sevgiyi dolu dolu yaşayayım. ilk evlilik yoldönümümüzde bile sırf yapmak beni susturmak için yemek yemeğe götürdü ne muhabbet ne iki güzel söz yedik kalktık eve geçtik buna bozulmama bile tahammül edemedi tartıştık. ne yapabilirim...
biraz uzun oldu kusura bakmayın içimi boşaltmak istedim insallah gün geçtikçe iyi olur herşey
eşim ailevi sebeplerden küçük yaşta yurtta büyümüş zorluk çekmiş aile hayatını yolunu yordamını pek bilmiyor. ben evlenmeden önce yaşadığı sorunları az biraz biliyordum ama hiç yadırgamadım evlendim fakat eşim istemeyerek bazaen isteyerek sacma sapan şeylerden beni azarlıyor hemen sinirleniyor. her dediğime muhalefet oluyor herseyi niye böyle yaptın neden bunu aldın diye sinirli bişekilde çıkışıyor. her zaman ilk kez yapacağımız bişeyi yada alacağımız bişeyi ilk özel günlerimiz bile kavga sebebi oluyor. anlatıyorum konusuyorum uzun uzun ama sonuc tekrarlıyor.
ilgi alaka istiyorum fıtratım değil diyor ama kendi benden herşeyi bekliyor ben hiç ikiletmeden olur zamanla yaparım diyorum. seni seviyorum kelimesini bile zar zor söyletiyorumher zamanda istemiyorum sadece özel günlerimizde arada sırada sıcaklığını ilgisini hissedeyim istiyorum cicim ayları dedikleri şey yokmuş bir yılımız tartışma kuslukle geçti. bende içime atardım ilk zamanlar artık hep yüzüne karşı söylüyorum biraz sinirlenince seert konusuyorum bu onu dahada sinirlendiriyor. elimde değil öfke oluşuyor zamanla ona karşı.
o kadar gururluki beni kırdığında dahi zar zor geliyor. konuşarak bir takım şeyleri değiştim ama çok yoruldum istiyorumki beni benim için bizim için düşünsün biraz duygusal olarak bişeyleri hissetirsin çok görmesin. eşim hayatımdaki ilk insan oldu öncesinde birlikteliğim olmadı istiyorumki aşkı sevgiyi dolu dolu yaşayayım. ilk evlilik yoldönümümüzde bile sırf yapmak beni susturmak için yemek yemeğe götürdü ne muhabbet ne iki güzel söz yedik kalktık eve geçtik buna bozulmama bile tahammül edemedi tartıştık. ne yapabilirim...
biraz uzun oldu kusura bakmayın içimi boşaltmak istedim insallah gün geçtikçe iyi olur herşey
(
