Bu arada ben ilacı bıraktım hamile olduğum ortaya çıkınca. Normalde bu ilaçlar kademeli olarak bırakılır ama ben birden bire bıraktım. Bebek açısından riskli olmaması için psikiyatristim direkt kesmemi önerdi. 9 ay kesintisiz kullanmıştım, yaklaşık 3 aydır kullanmıyorum ve şu an hala iyiym. O eski halime dönmedim. Üstelik anne olmanın bana göre olup olmadığı konusunu hala net olarak çözememiş olmama rağmen.Teşekkür ederim yorumunuz için. Sıkıntılar farkli olsa da sizin suandaki ilaç ve terapi sonucunuz nedir acaba?? Ilaca hâlâ devam mi bitirdiyseniz kendnzi nasil hissediyorsunz?
Evet kariyer bakimindan iyiyim sukurler olsun ama isyerinde de sosyal hayatta da ben bunu kullanamıyorum. Sönük ezik cahil gibi kaliyorum.
Bazi insanlar ilac kullanmaya cok karsiyken bazilari da ilacsiz yasayamiyorlar. Ben mesela ilac bagimlisiyim. Ilac icmedigim bi gun yok. Hic de korkmuyorum aksine ayila bayila iciyorum. Hele bu antidepresanlar cok keyif veriyo bana.
İlaç ne yapacak, seni sakinleştirip uyuşturacak. Onu kullanınca kendine güvenin falan gelmeyecek. Ben de ağır öfke nöbetleri geçiriyordum 3-4 sene önce. İlaç verdiler, kendini değiştirmen lazım, ortamını değiştirmen lazım bu kolay bir şey değil, falan bir sürü şey söylediler. Ben doktor değilim ama en yakın arkadaşım da hemen hemen senin gibi sorunlar yaşıyordu. Ona da ilaç vermişlerdi. O bıraktı. Ortam değiştirince düzeldi. Ben de evlenince düzeldim. İlaç kullanma demiyorum tabiiki. Sonuçta senin tedavin ayrı ve senin iradenle ilgili bir şey. Ama sen kendini değiştirmediğin müddetçe o ilaç senin yalnızlığını gidermez. Sadece hissizleştirir. Sen yine de ilacı bir deneHerkese merhaba,
Icinden cikamadigim konu şu:
Bi psikoterapiste gittim. Durumumu anlattım. anlatirken tabii bircok birikmislikle agladim ben. Psikoterapist bana seni ben toparlarim terapilerle ama bir psikiyatriste yonlendirecegim onunla da ilaç tedavisine baslayacaksin dedi. Ben ilac kullanmak istemedigimi soyledigim halde o da bana terapi surecinde bazen kendini kötü hissettigin zamanlar olacak yalnizsin çabuk toparlanma n icin ilaç sart dedi.Ben simdi suşunu merak ediyorum. Bnm sorunum şu:
Kendimi insanlardan asagi hissediyorum. Iletisim kuramiyorum. Toplum icinde hicbir itibarim agirligim sayginligim yok. Aile icinde de birsiru sikintilar var. Zor zamanlar gecirdik gecirdim ve bu surecte yanimda olmadiklari arayip sormadiklari gerekceleriyle teyzeler kuzenler anneanne bikac arkds gibi yaklasik 10dan fazla insana cok kirginim ve konusmuyorum. Tabii bnm konusmamam kimin umrunda?? Kimsenin bana olumlu geri dönüş yaptigi yok. Dolayisiyla cok yalniz kalmis yalniz birakilmis yalnizlastirilmis bir insanim. Gecen gun kardesm bana ezik bi insansin dedi. Biliyorum hakli ama cok gucume gitti ve de cok sinirlendim. Oncesinde de olan bikac tavir ve sozunden dolayi bagirip cagirdim deli gibi ve de icten ice de bu durumlara cok gucendim.
ben sadece toplumda iletisim kuramadgm arkdslik edinemedgm kendimi asagi hissedip asagi davrandirdigim için terapi gormk istiyordum. Zaten bnm toplum icinde şöyle güçlü saygın bir yerim olsa takarmiydim beni zor zamaninda arayip sormayan insanlari. Ama oyle olmadgm için herkese cokkk kirginim. Şimdi sorum şu ilaclar bana ne yapacak ki hangi duygu durumumu duzeltecek? Ilac kullanan bilgisi fikri olan cevap verirse sevinirim. Bu arada yaşım 32.
Teşekkürler.
Ruhsuz sersem bir odun olmuyorsun canım. Ben kendi deneyimimi paylaşayım, hayatın renkleri daha bir parlak geliyor. Mesela kuşların cıvıltısını duyup takdir ediyorsun, parlayan güneşin tenine değmesi seni mutlu etmeye yetiyor ve en önemlisi, aldığın darbeler artık o kadar da sert vurmuyor sana. Daha sağlam ve güçlü hissediyorsun, ufak bir rüzgarda boynunu bükmüyorsun.
En azından benim deneyimim bu şekilde oldu.
Çok güzel bu anlattiklariniz. Tam benim olmak istediğim kisilik. Enerjik, huzurlu, güçlü. . Ama ilacı birakinca ne olacak ya da öyle bir kisilik olmak için hep ilaç mi olmali hayatimda ?? Ben ortamimi ailemi akrabalarimi degistiremeyecegime göre mutluluğu m hep ilaca mi bağlı olacak ?? Bunun derdindeyim..
ilaç kullanmayın derken keşke buna doktoru karar verseydi. belki de ilaçla çözümlenecek bir sorunu vardır. hiç bilmediğimiz bir psikoloji hakkında tehlikeli bir yorum olmuş fazlasıyla.2010 senesinde hastalık gibi yaygındı doktorlarda herkese antidepresan vermek. Üni sınavına hazırlandığım sene uyku problemi çekiyordum bana vermişti.Doktorların bu huylarını hiç sevmiyorum. Sakın ilaç kullanmayın. Alıyorum deyin madem ısrar ediyorsa. Salak gibi ediyor insanı sersem hafif kalır. İlaç çözüm değil.
Çocukluğunuzda ailenizin sıkıntıları mı vardı.
Özgüven eksikliği ve özsaygı eksikliği var sanırım.
Çocuklukta aileniz sizi çok fazla kınamış azarlamış yapamaz edemez diye yanınızda konuşmuş ise bundan kaynaklı bir problemdir. Umarım kısa zamanda kendinizi toparlarsınız.
Ayrıca şuan buraya bu konuyu açmak ve bizim fikirlerimizi almak bence sizin açınızdan önemli bir adım diye düşünüyorum.
ilaç kullanmayı ısrarla red ettiğinizi görüyorum sizi anlıyabiliyorum fakat zamanla hepimiz ilaçlar kullandık bende panik atak rahatsızlığı geçirdim hiç bende ilaç kullanmak istemedim ama 1 yıl kullandım.kullandıkça düzeldim ve ilaçsız yapabileceğimde bilincine vardım bıraktım.inan size zararı olmucak doktorunuz kullanmanıza gerk görüyorsa kullanın bunu eksii olarak görmeyin ayrıca kendinizi çok güzel ifade edip anlatıyorsunuz çok kısa sürede hepsini aşacağınıza inanıyorum.
İyi de siz cahil değilsiniz ki hanımefendi, en az master mezunusu olmalısınız, doktoranız da bittiyse ne ala.
Yani açın televizyon izleyin en cahiller saçma sapan nutuklar atıyor halkın önünde. Başbakan benim atamdır diyen gerizekalı mı istersiniz, islamcı feminist midir nedir kocama arkadaşımı önerdim diyen manyak mı....en kötü açıp moda programı izleyin ülke ortalamamızı görü. Bunca kendini bilmezin arasında kendinze cahil demeyin, günahtır.
ilaç kullanmayın derken keşke buna doktoru karar verseydi. belki de ilaçla çözümlenecek bir sorunu vardır. hiç bilmediğimiz bir psikoloji hakkında tehlikeli bir yorum olmuş fazlasıyla.
psikologlar ilaç yazmaz terapi ile halletmeyi hedeflerler. ve konu sahibi önce psikologa gitmiş ve psikiyatriden ilaç alıp kendisiyle seanslara devam etmesini istiyorsa mutlaka bizden fazla bir bildiği vardır diye düşünüyorum.
ki ben de gecen sene bir sınava hazırlanırken ilaç kullandım aşırı kaygı vardı üstümde ama aksine uyku yapmıyordu hatta doktorum sabah içmemi söylerdi gece uyuyamam diye. ve kaygımı öteleyip hata yapmamı en aza indirmiş bu da başarımı etkilemişti. Her bünye ve ilaç aynı değil..
Hiç bilmediğim bir alan demeyelim öyle olsaydı böyle net konuşamazdım. Az çok bildiğim zamanında araştırmasını yaptığım alan olması nedeniyle ve psikiyatri alanında bol bol seminerler düzenleyip kendini geliştirmiş bir doktorla bu antisepresanların ayrıntılarını uzun uzun konuşmuşluğuma dayanarak yazdım :)
Antidepresan ilaçları ülkemizde çerez niyetine veriliyor nerdeyse. Ben buna bir çok kez şahit oldum. 2012 yılında 50 milyon tüketicisi olmuş.? Neden bu insanların hepsi ağır vakalar mı?
Psikiyatri doktoru bu tür ilaçların herkese verilmemesini aksine psikologların hastalarının üzerine daha çok düşmesine inanıyor. Ki bende kendi kullandığım senelerde bol bol araştırmasını yapmıştım. Psikologlar çözümleyemeyeceği veya uğraşmak istemediği hastalara anında yapıştırıyor psikiyatriyi. Ne yazıkki psikologlara bu konuda güvenmiyorum.Mesela tıp öğrencileri de öyle yetişiyor. Ateşi var mı bulantısı var mı eğer cevap var ise yapıştırıyor grip diye. İçeriğini araştırmıyorlar. Daha sonra çocukta farklı bulgular ortaya çıkıyor misal buna da rastlamışsınızdır doktor doktor çocuğunu gezdiren aileler ve bir sonuca varamayan doktorlar.
Kaygıyı azaltıyor doğru ama bu ilaçları kullandıktan sonra azalan kaygının insanı güven tehlikesi ile baş başa bıraktığını biliyor musunuz. Mesela aşırı kaygılı bir insan ilaç kullanmadan önce bazı davranışları yapmaktan çekinirken ilaçtan sonra sonunu düşünmediği hareketlere eğilimi artarak tehlikeli bir hal alıyor. İlaçlardan sonra ortaya çıkan rahatlık ve umursamamazlık uzun vadede kötü yansımalara sebep olabilir maalesef. Siz kısa vadede kullanmışsınız sanırım bir problem yaratmamış ama konu sahibi arkadaşa uzun vadede verecekler diye tahmin ediyorum belki ilaçla tedavisi mümkün ama bence psikiyatriden çok psikolog tedavisi altında düzelecek bir problem olarak gördüm :) Böyle görmemin nedeni üniversite de sınıfımda olan bir arkadaşın konu sahibinin yazdığı şeyleri aynen yaşıyor olmasıydı ve iki sene ilaç tedavisi olumlu değil olumsuz geri dönüt yarattı. Bilmiyorum gözlemlerimden yola çıkarak yazdım tabi yanlış yönlendirmek istemem ama benim düşüncem ilaç almaması yönünde.
Ben de her zaman ''önce ilaçsız tedavi''den yanayım size kesinlikle katılıyorum ama burada bilmediğimiz bir sorunu olan birine ilaç alma demek fazla tehlikeli geliyor bana.
Belki de ilaç desteği alması gerekecek bir durumdadır. Çünkü sınıf arkadaşınız ile aynı birey değil konu sahibi. Genellemeler ile yaklaşırsak doğru sonuca ulaşamayız.
Hiç bilmediğim bir alan demeyelim öyle olsaydı böyle net konuşamazdım. Az çok bildiğim zamanında araştırmasını yaptığım alan olması nedeniyle ve psikiyatri alanında bol bol seminerler düzenleyip kendini geliştirmiş bir doktorla bu antisepresanların ayrıntılarını uzun uzun konuşmuşluğuma dayanarak yazdım :)
bnm de aklima gelmiyor degil bu psikolog iyi hoş alaninda uzman vs ama sanirim benmle ugrasmak istemedi. . Bu yüzden kendimi ilaclarla daha iyi hissedebilecegim sekilde beni psikiyatriste yonlendirdi psikolog terapim kolay gecsin diye..
olur mu olur...
Antidepresan ilaçları ülkemizde çerez niyetine veriliyor nerdeyse. Ben buna bir çok kez şahit oldum. 2012 yılında 50 milyon tüketicisi olmuş.? Neden bu insanların hepsi ağır vakalar mı?
Psikiyatri doktoru bu tür ilaçların herkese verilmemesini aksine psikologların hastalarının üzerine daha çok düşmesine inanıyor. Ki bende kendi kullandığım senelerde bol bol araştırmasını yapmıştım. Psikologlar çözümleyemeyeceği veya uğraşmak istemediği hastalara anında yapıştırıyor psikiyatriyi. Ne yazıkki psikologlara bu konuda güvenmiyorum.Mesela tıp öğrencileri de öyle yetişiyor. Ateşi var mı bulantısı var mı eğer cevap var ise yapıştırıyor grip diye. İçeriğini araştırmıyorlar. Daha sonra çocukta farklı bulgular ortaya çıkıyor misal buna da rastlamışsınızdır doktor doktor çocuğunu gezdiren aileler ve bir sonuca varamayan doktorlar.
Kaygıyı azaltıyor doğru ama bu ilaçları kullandıktan sonra azalan kaygının insanı güven tehlikesi ile baş başa bıraktığını biliyor musunuz. Mesela aşırı kaygılı bir insan ilaç kullanmadan önce bazı davranışları yapmaktan çekinirken ilaçtan sonra sonunu düşünmediği hareketlere eğilimi artarak tehlikeli bir hal alıyor. İlaçlardan sonra ortaya çıkan rahatlık ve umursamamazlık uzun vadede kötü yansımalara sebep olabilir maalesef. Siz kısa vadede kullanmışsınız sanırım bir problem yaratmamış ama konu sahibi arkadaşa uzun vadede verecekler diye tahmin ediyorum belki ilaçla tedavisi mümkün ama bence psikiyatriden çok psikolog tedavisi altında düzelecek bir problem olarak gördüm :) Böyle görmemin nedeni üniversite de sınıfımda olan bir arkadaşın konu sahibinin yazdığı şeyleri aynen yaşıyor olmasıydı ve iki sene ilaç tedavisi olumlu değil olumsuz geri dönüt yarattı. Bilmiyorum gözlemlerimden yola çıkarak yazdım tabi yanlış yönlendirmek istemem ama benim düşüncem ilaç almaması yönünde.
Ben de her zaman ''önce ilaçsız tedavi''den yanayım size kesinlikle katılıyorum ama burada bilmediğimiz bir sorunu olan birine ilaç alma demek fazla tehlikeli geliyor bana.
Belki de ilaç desteği alması gerekecek bir durumdadır. Çünkü sınıf arkadaşınız ile aynı birey değil konu sahibi. Genellemeler ile yaklaşırsak doğru sonuca ulaşamayız.