- 8 Mayıs 2013
- 138
- 26
- 53
Aynen bu anlattıklarınızı yaşıyorum işte...3 senedir evliyim
babam hala eşimin benimle oynadığına, aslında bana çok kötü davrandığına, beni kısıtladığına, bana emrettiğine inanıyor. mutlu olduğumuza hala inandıramadım. güzel güzel geçinip gidiyoruz, huzurumuz var çok şükür.
eşim ki sabahları bana kahvaltımı hazırlayıp önüme getiren, evin her işinde yardımıma koşan, kararları bana bırakan bi adamdır.gündüzleri eşimle 3-5 kere birbirimizi ararız özleriz falan.
demem o ki aileler baştan istemediyse sonra eşin sana prensesler gibi davransa da inandıramıyosun mutlu olduğuna.
benim babam hala bir felaket haberi bekliyor. eşim beni dövdü ya da siz haklıymışsınız bu adam çok kötüymüş dememi bekliyor farkındayım.
Annemin gelmesini ben de eşim de istedik eşimle annemin bir arada sorunları yok ben bunu az önce ki cvp ta yazdım annem eşimin yanında surat falan yapmaz yalnız bana yansıtır. Bugün aldığım şey uzun zamandır almak istediğim birşeydi o yüzden annemin de fikri olsun oda görsün dedim eşimle birlikte gittiğimiz hiçbir yere zaten gelmez anlatmak istediğim şey de bu değil zaten. altından konu açılınca eşimin benim üstümde psikolojik baskı yarattığı yönünde fikirlerini ağır bir şekilde söyledi.madem esine pek yansitmiyor. siz esinizle tek gidilebilecek bir yere annenizin ondan.hoslanmadigini bildiginiz halde neden bir araya getiriyorsunuz? bana kalirsa ortadaki dengeyi saglayamiyorsunuz boyle giderse esinizzde hissedecek bu sfer iyice ortada kalip isleri cikilmaz hale getirirsiniz... anlatiminizdan bunu anladim kusura bakmayin...
Aynen bu anlattıklarınızı yaşıyorum işte...
bilmiyorum ben olsam evladım mutlu, sevdiğine kavuştu o seviyorsa ben de onun için severim derdim. can ciğer olmaya bence gerek yok. ama hanımın annesi hediyesinin keyfini çıkartmaya bile izin vermemiş. ay ne güzel kızım eşin düşünmüş seni almış demek zor olmamalı.Evlenirken rızasını almadığımız icin kabullenemio annelerimz. Annamde hala alısamadı esime 3yıl oldi. Haklı ne diyim anne olan anlar.
Canım bak ısrarla getirmen gerekmiyor anneni, onun da eşini sevmesi gerekmiyor, önemli olan sen mutlumusun yuvanda? Gider ailenle de vakit geçirirsin.Bazen diyorum ki keşke evlenirken aileminde tam onayı olsaydı da onlar da gülüp oynasaydı düğünümde keşke şu anda benim kadar eşimi de sevselerdi yada sevmeye çalışsalardı annemleri hep ısrarla getiriyoruz evime içime batan o kadar çok şey varki
eşimin aldığı hediye uzun zamandır istediğim bir şeydi yani annemlede bir defasında kuyumcuya girdiğimiz de bakıp anneme de göstermiştim çok beğeniyorum diye yani bunun saklanılacak bir tarafı olduğunu düşünmüyorum konumu okuduysanız evlendiğimden beri aileme evliliğimle ilgili hiçbir sorunumu yansıtmadığımı yazdım zaten benim sorunum açık ve net.evlilikte senin annen onun annesi farketmez gerekli mesafeyi koymak lazım diye düşünüyorum. mesela eşin sana özel bir hediye alacakken neden anneni alıp gidiyosun
gerekirse bazı şeyleri saklayarak eşinle annen arasındaki dengeyi kurmak sana düşüyor kolay gelsin!!!
İşte bu yazdığınız şeyi düşündüğüm için vicdanım rahatsız anneme de hak veriyorum ama oda beni anlasın istiyorum belki de doğum günü havalarında olduğum için pof poflanmayı bekledim çocuk gibi çocukluğumdaki gibiEvlenirken rızasını almadığımız icin kabullenemio annelerimz. Annamde hala alısamadı esime 3yıl oldi. Haklı ne diyim anne olan anlar.
eşimin aldığı hediye uzun zamandır istediğim bir şeydi yani annemlede bir defasında kuyumcuya girdiğimiz de bakıp anneme de göstermiştim çok beğeniyorum diye yani bunun saklanılacak bir tarafı olduğunu düşünmüyorum konumu okuduysanız evlendiğimden beri aileme evliliğimle ilgili hiçbir sorunumu yansıtmadığımı yazdım zaten benim sorunum açık ve net.
Yaşım 23 şimdiye kadar aileme hiçbirşey yansıtmadığımı konumda belirttim model çok olduğu için kararsız kalıp anneminde bizimle gelmesinden dolayı kafanızda 18 lik ergen gibi canlanmışsam diyecek birşeyim yok ben derdimi paylaşıp içimi dökmek istedim siz de çıkarmak istediğiniz sonucu çıkardınızcidden emrak ediyorum. yaşınız kaç?
18 ergen gibi herşeyi anneye anlatan bi tip canlandıda karşımda.
annenle böyle konuşmak onu üzmekten başka hiçbir şeye yaramazEvet kızlar hep olumsuz konular açıyorum biliyorum ama tek dertleşeceğim yer burası oldu artık benim için çünkü çevremde beni anlayan tek bir insan bile yok. Bir buçuk yıl önce sevdiğim adamla evlendim ailem ne kadar karşı dursada. Ama evlendikten sonra aileme yansıyan tek bir olumsuzluk tek bir hata olmadı. Eşimle anlaşamadığımız kavga ettiğimiz çok zaman oldu hatta evliliğe alışamadım ayrılmayı bile düşündüm kendi kendime. Annem eşimi hiç sevmiyor bunu da her fırsatta bana dile getirir yani içimden gelmiyor sevemiyorum hiçbir zaman da sevmeyeceğim diyor (Nişanlılık dönemimizde aileme yansıyan sorunlardan kaynaklı). Neyse kızlar yarın benim Doğum günüm daha önceden beğendiğim bir takı vardı eşime bahsetmiştim. Eşimde beğendiğin yere gidelim alalım onu sürpriz yapmayacağım sen ne istiyorsan onu almak istiyorum dedi ve annemide aldık gittik beğendik ve eşim bana beğendiğim takıyı aldı. Az önce annemle tlf da görüşürken evde altınlarını saklama götür bankaya koy kendi adına koy zaten herşey kocanın üzerine senin neyin var ki çalışıyorsun çabalıyorsun dedi ben de anne ben kendimce üç beş kuruş atıyorum kenara dedim hayır sen atamazsın o kocan senin beynini yıkıyor sen ona herşeyi anlatırsın hiçbirşey saklayamazsın o seni kandırıyor sürekli zaten falan.... gibi bir sürü şey saydı ben de herşey burnumdan geldi zaten siz istemediniz diye hiçbir zaman mutlu olamıyorum dedim ağladım ve kapattım. Kızlar uzun oldu ama ben evlendiğim halde aileme her türlü fedakarlıkları yapıyorum elimden geldiğince maddi manevi sırf bu yüzden o kadar ağırıma gidiyor ki sürekli annemi memnun edememek beni okadar mutsuz ediyor ki ne olur bana bir şey söyleyin. Keşke hiç doğurmasaydın beni anne demek istiyorum ama diyemiyorum.
Evet kızlar hep olumsuz konular açıyorum biliyorum ama tek dertleşeceğim yer burası oldu artık benim için çünkü çevremde beni anlayan tek bir insan bile yok. Bir buçuk yıl önce sevdiğim adamla evlendim ailem ne kadar karşı dursada. Ama evlendikten sonra aileme yansıyan tek bir olumsuzluk tek bir hata olmadı. Eşimle anlaşamadığımız kavga ettiğimiz çok zaman oldu hatta evliliğe alışamadım ayrılmayı bile düşündüm kendi kendime. Annem eşimi hiç sevmiyor bunu da her fırsatta bana dile getirir yani içimden gelmiyor sevemiyorum hiçbir zaman da sevmeyeceğim diyor (Nişanlılık dönemimizde aileme yansıyan sorunlardan kaynaklı). Neyse kızlar yarın benim Doğum günüm daha önceden beğendiğim bir takı vardı eşime bahsetmiştim. Eşimde beğendiğin yere gidelim alalım onu sürpriz yapmayacağım sen ne istiyorsan onu almak istiyorum dedi ve annemide aldık gittik beğendik ve eşim bana beğendiğim takıyı aldı. Az önce annemle tlf da görüşürken evde altınlarını saklama götür bankaya koy kendi adına koy zaten herşey kocanın üzerine senin neyin var ki çalışıyorsun çabalıyorsun dedi ben de anne ben kendimce üç beş kuruş atıyorum kenara dedim hayır sen atamazsın o kocan senin beynini yıkıyor sen ona herşeyi anlatırsın hiçbirşey saklayamazsın o seni kandırıyor sürekli zaten falan.... gibi bir sürü şey saydı ben de herşey burnumdan geldi zaten siz istemediniz diye hiçbir zaman mutlu olamıyorum dedim ağladım ve kapattım. Kızlar uzun oldu ama ben evlendiğim halde aileme her türlü fedakarlıkları yapıyorum elimden geldiğince maddi manevi sırf bu yüzden o kadar ağırıma gidiyor ki sürekli annemi memnun edememek beni okadar mutsuz ediyor ki ne olur bana bir şey söyleyin. Keşke hiç doğurmasaydın beni anne demek istiyorum ama diyemiyorum.
sen eşin ile mutlu musun? bence onemlı olan o annen ne derse desın sen esıne ınanıp guvenıyorsan vede mutlu ısen bence sorun yok cuku dort duvar arasında ıkınız yasıyorsunuz .. bır anne olarakta kızını mutlu gorup sevınecegı yerde neden boyle davranıyor anlamadım evet annen sevmek zorunda degıl ama sen mutlusun daha neyı ustelıyor kı sevme ama yorumda yapma bence sen sıkma canını annenıde bu konuda memnun etmek zorunda degılsınEvet kızlar hep olumsuz konular açıyorum biliyorum ama tek dertleşeceğim yer burası oldu artık benim için çünkü çevremde beni anlayan tek bir insan bile yok. Bir buçuk yıl önce sevdiğim adamla evlendim ailem ne kadar karşı dursada. Ama evlendikten sonra aileme yansıyan tek bir olumsuzluk tek bir hata olmadı. Eşimle anlaşamadığımız kavga ettiğimiz çok zaman oldu hatta evliliğe alışamadım ayrılmayı bile düşündüm kendi kendime. Annem eşimi hiç sevmiyor bunu da her fırsatta bana dile getirir yani içimden gelmiyor sevemiyorum hiçbir zaman da sevmeyeceğim diyor (Nişanlılık dönemimizde aileme yansıyan sorunlardan kaynaklı). Neyse kızlar yarın benim Doğum günüm daha önceden beğendiğim bir takı vardı eşime bahsetmiştim. Eşimde beğendiğin yere gidelim alalım onu sürpriz yapmayacağım sen ne istiyorsan onu almak istiyorum dedi ve annemide aldık gittik beğendik ve eşim bana beğendiğim takıyı aldı. Az önce annemle tlf da görüşürken evde altınlarını saklama götür bankaya koy kendi adına koy zaten herşey kocanın üzerine senin neyin var ki çalışıyorsun çabalıyorsun dedi ben de anne ben kendimce üç beş kuruş atıyorum kenara dedim hayır sen atamazsın o kocan senin beynini yıkıyor sen ona herşeyi anlatırsın hiçbirşey saklayamazsın o seni kandırıyor sürekli zaten falan.... gibi bir sürü şey saydı ben de herşey burnumdan geldi zaten siz istemediniz diye hiçbir zaman mutlu olamıyorum dedim ağladım ve kapattım. Kızlar uzun oldu ama ben evlendiğim halde aileme her türlü fedakarlıkları yapıyorum elimden geldiğince maddi manevi sırf bu yüzden o kadar ağırıma gidiyor ki sürekli annemi memnun edememek beni okadar mutsuz ediyor ki ne olur bana bir şey söyleyin. Keşke hiç doğurmasaydın beni anne demek istiyorum ama diyemiyorum.
damadını sevmeyen,sürekli kızına olumsuz yorumlar yapan bir tanıdığım var,şu anda torununu göremiyor zamanında yaptıklarından ötürü.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?