- 8 Mayıs 2013
- 138
- 26
- 53
Evet kızlar hep olumsuz konular açıyorum biliyorum ama tek dertleşeceğim yer burası oldu artık benim için çünkü çevremde beni anlayan tek bir insan bile yok. Bir buçuk yıl önce sevdiğim adamla evlendim ailem ne kadar karşı dursada. Ama evlendikten sonra aileme yansıyan tek bir olumsuzluk tek bir hata olmadı. Eşimle anlaşamadığımız kavga ettiğimiz çok zaman oldu hatta evliliğe alışamadım ayrılmayı bile düşündüm kendi kendime. Annem eşimi hiç sevmiyor bunu da her fırsatta bana dile getirir yani içimden gelmiyor sevemiyorum hiçbir zaman da sevmeyeceğim diyor (Nişanlılık dönemimizde aileme yansıyan sorunlardan kaynaklı). Neyse kızlar yarın benim Doğum günüm daha önceden beğendiğim bir takı vardı eşime bahsetmiştim. Eşimde beğendiğin yere gidelim alalım onu sürpriz yapmayacağım sen ne istiyorsan onu almak istiyorum dedi ve annemide aldık gittik beğendik ve eşim bana beğendiğim takıyı aldı. Az önce annemle tlf da görüşürken evde altınlarını saklama götür bankaya koy kendi adına koy zaten herşey kocanın üzerine senin neyin var ki çalışıyorsun çabalıyorsun dedi ben de anne ben kendimce üç beş kuruş atıyorum kenara dedim hayır sen atamazsın o kocan senin beynini yıkıyor sen ona herşeyi anlatırsın hiçbirşey saklayamazsın o seni kandırıyor sürekli zaten falan.... gibi bir sürü şey saydı ben de herşey burnumdan geldi zaten siz istemediniz diye hiçbir zaman mutlu olamıyorum dedim ağladım ve kapattım. Kızlar uzun oldu ama ben evlendiğim halde aileme her türlü fedakarlıkları yapıyorum elimden geldiğince maddi manevi sırf bu yüzden o kadar ağırıma gidiyor ki sürekli annemi memnun edememek beni okadar mutsuz ediyor ki ne olur bana bir şey söyleyin. Keşke hiç doğurmasaydın beni anne demek istiyorum ama diyemiyorum.
Enteresan dünyada yaşıyoruz vesselam 
