Merhabalar.
Eşim 38 yasinda ben 37 yasindayim ikimizin de ilk evliligi.
Cok gerginim . Eşimle konuşmadan önce sizin fikirlerinizi de almak istedim.
Kayinvide bir turlu oglunun evlendigini kabullenemedi. Esime soyledigi iki lafindan biri boşan. Evlenmeden önce de istememiş zaten eşime surekli ayril demiş durmuş bunu evlendikten sonra ögrendim.
Eşimle annesi arasinda bagimli bir ilişki var annesi ne derse ne isterse , o yapilacak başka turlu yapmak mümkün degil. Kayinvalidenin istedigi olmazsa kiyameti kopariyor. Eşime surekli sen adam olmazsin ne zaman anne sozu dinleyeceksin bilmem ne diyor. Kendinden kaynakli cikan her sorunda ben demedim mi sana bununla evlenme diye boşan kurtulalim diyor. Ben zaten beceriksiz, aptal , öküz gibi yemek yiyen , koca parasi yiyen , saygisiz aile terbiyesi gormemis bir mahlukum kayinvalidenin yuzüme soyledigine göre.
Küçuk bir ornek vereyim gerisini siz dusunun daha nelere karisiyor.
2 kilo domates aldik diye kiyameti kopardi niye yarim kilo almamişiz, yarim kilo neyimize yetmiyormuş. Sanki adam öldürdük bas bas bagiriyor etmedigi hakaret kalmadi. Eve aldigimiz her seyi istiyor aldigimiz yiyecekleri getirin burda yiyelim diyor. Evine gitsek burda yatin gitmeyin diye tutturuyor. Bir gun gitmesek kiyameti kipariyor, bir yere gidip kendine söylemesek niye beni goturmediniz diye agliyor bagiriyor kavga cikariyor küsuyor bizim etrafinda dönmemizi bekliyor ozur istiyor. Istedigi olmadiginda da küsuyor duygu somurusu yapiyor ya da kavga cikariyor.
Daha anlatsam bitmeyecek bir sürü şey yaşandi.
Beni butun akrabalara herkese kötülüyor. Yeni evliyken esimin akrabalarina evine gitmeyij o misafir sevmiyor bizi bile evine sokmuyor demiş şaşirdim. Samimiyet kurdugum akrabalardan hep şunlari duydum biz seni boyle bilmiyorduk seni cok farkli anlatiyorlar. Hatta yeni tabidigim insanlar bile bana anlam veremedigim sekilde garip davraniyordu sonra ögrendim ki kayinvalide benim hakkimda asilsız seyler soyluyormuş.
Anlatmakla bitmeyecek sorunlar kavgalar yasadik eş ailesiyle en sonunda ben iletisimi kestim. Eşim gorusmeye devam ediyor ama kayinvalidem eşime biz ne yaptik da kustu ,sen adam misin , adam olup karini getiremiyorsun, kilibik , avrat agizli , karindan izin al da buraya gel , karindan izinsiz hicbir sey yapamazsin , karin gelip bizden ozur dileyecek, ben onu istemiyorum ogulmsan bosayacaksin vs... Eşim annesiyle telefonda tartisiyor surekli. Sonunda o da gitmeyi gorusmeyi kesince iyice kiyamet koptu.
Eşimle ailesi kaynakli başlarda çok sorun yasadik terapi de aldik çok şukur esimle aramiz iyi mutluyuz sorunumuz yok.Kayinvalidenin bitmek bilmeyen asılsız dedikolarina da yalanlarina da hep kulagimi tikadim ama bu defa sınırını fazlasiyla aşti.
Kayinvalide beddua edip duruyormuş , evimize giren çikan bellisizmiş cesit cesit arabalarla adamlar girip cikiyormus ( kayinvalide ile yarim saatlik mesafedeyiz).
Oglunu ac birakiyormuşum açliktan ölecekmis zavalli .
Benden bosanamiyormus buyu yaptirmisim agzimin içine bakiyormus. O kadar benden bikmis ki intihar edicem diyormus annesine. Oglunu benden kurtarmak istiyormuş. Oglu cocuk var diye bosanamamiş simdi cocukta yokmuş (rahmetli oldu) bosanacakmisiz...
Iki haftadir akrabalar arasinda bu asilsiz dedikodu devam ediyormus ( esimin bir kisim akrabalari benim ailemle ayni sehirde oturuyor) benim ailemin kulagina gitmiş , beni arayip duruyorlar. Esimin halasi da aradi bugun kayinvalide onu da aramiş.
Ne yapayim ben bilemedim çok gerildim.
Güncelleme : eşimle konuştum , bunu soyleyenlerle ben konusurum anneme bakmayin yalan söylüyor derim.
Annemle de konusacagim sen canini sıkma dedi.
