Küçüklüğümde ben de bu tarz şeyler yaşadım kuzenlerim tarafından dışlanıyordum ve çok üzülüyordum, sonrasında da bende yaralar oluşturduğunu düşünüyorum. Anlamaz demeyin, çocuktur demeyin sonuçta birey olmaya çalışıyorlar. Anne karnında bile hissettiklerimiz bebeklerin kişiliğini oluştururken, bu yaşlarda sevilmediğini neden duysun? Yetişkin değil ki aman diyip geçsin.
Kaldı ki söyleyen çocuk için de ilerisini etkileyecek bir durum. Sevgiyle yaklaşması gerekirken sevmiyorum demeyi neden seçiyor? Bence ailesini bu konuda uyarırsanız o kadar büyük tepkiler vermezler. Değişik gerçekten, çocuğum kuzenine sevmiyorum diyecek ve sadece güleceğim. Çok garipler.
Çözümü nedir gerçekten tam bilmiyorum. Ben yaşadığım zamanlar annem ne yapsa içimdeki kırıklık geçerdi bilmiyorum ama araştırırsanız bulursunuz sanırım. Yukarıda denilen gibi siz daha çok sevin, çözüm olabilir. Benim ailem de fark etmemişti çünkü, ben iyice kötü hissetmiştim.