Ne yapabilirim?

Merhaba arkadaşlar,

3,5 yaşında oğlum var. Bugün geziyorduk birden kuzeninin annesi (yengesi) gülerek 3 yaşındaki kızının oğluma seni sevmiyorum dediğini söyledi. Gülümsedim geçtim içimden çocuktur olabilir dedim fakat sonra kuzeninin ablası sürekli kıza hadi git söyle dediğini gördüm. Diğer kuzenlerinin ortasında oğlum ve karşısında seni sevmiyorum seni sevmiyorum diye söyleyen küçük kuzeni ve buna bakıp Gülen diğer kuzenler.. oğlum hayır hayır dedi sadece.. üzüldüm öyle görünce.

Kızın ablasına öyle deme bak güzel değil onlar kuzen dedim sadece ve annesi o an bakıyordu dediğimi duyduğuna tam emin değilim ama neden uyarmıyor ki? Gülünecek bir şey değil bence.. ve ayrıca oğluma karşı ablası diğer kuzenlerini de doldurduğunu bir kaç kez daha yakaladım.. o yaramaz, o iyi değil tarzında şeyler söylüyordu neden bilmiyorum.. yeni doğduğundada biz kafamızı çevirdiğimiz an yapmaması gereken şeyler yapmaya çalışıyordu.. çocuktur biliyorum oda 9 yaşında ama oğlum etkileniyor..

Bu durumda yapabileceğim birşey var mı? Oğlum da tam tersi oynamak istiyor gidiyor ellerini tutuyor aralarına katılıyor öyle oyun filan bozmuyor.. zaten anlamıyordum başta. Bize kim gelirse gelsin sessiz sakin oynar oyuncaklarını paylaşır ama bu iki kız kardeş olduğunda resmen sinir krizi geçiriyor. Sürekli ağlıyor. Görmediğim daha fazla şey var sanırım

Merhaba. Yanlış anlamayın ama ben burda bir sorun göremedim. Yani ne var bunda? Diyen çocuk duyan çocuk. Çocuğunuzun psikolojisini düşünüyorsunuz haklı olarak anlayabiliyorum ama kafaya takılacak bir şey mi bilemedim.

Cocukta olsa kimse cocugumun psikolojisini bozamaz. Sevmiyorsa herkesle anlasiyor onlarla anlasamiyorsa hic isin karsi tarafta cocuktur anlasirr psikolojik kisimlarina girmez onlarla gecirecegi bos zamani cocuguma daha verimli olmaya calisirim.atiyorum onlar geliyorum dese ben cocugumu alir oyun parkina veya aktivitelere gotururum ne anasi umrumda olur ne danasi

Suregelen bir durum degilse müdahale etmeyin. Devam ederse oğlunuzu uzak tutun daha doğru olur.

Bence asla ne var bunda denecek/ küçümsenecek bir şey değil. Çocukların duygularını hafife almamalıyız bu kadar ya. Bütün karakterimizin şekillendiği yaşlar bunlar, önemsiz olur mu hiç? İleride fazla içe dönük/ asosyal/ kendini yetersiz hisseden bir çocuk olarak hissetmesine bile neden olabilir yaşadığı.

Konu başka çocuklar ya da dışarıdan 3.kişiler olunca maalesef olaya müdahale edemiyoruz ve etmemeliyiz. Çocuğumuzu bütün dünyadan koruyup izole ve saf büyütemeyiz en nihayetinde. Zaten bu ona iyilik de olmaz.

Tek yapabileceğiniz evladınıza onun değerli olduğunu, iyi bir arkadaş, iyi bir oyun partneri olduğunu sık sık söylemek ve hissettirmek. Bu kadar aslında. Annesi babası tarafından bunlara ikna edilen bir çocuk, aksi söylense de kolay kolay inanmaz ve etkilenme şekli hafifler. Çünkü kendine değer vermeyi/ kendini bilmeyi öğretmiştir ailesi.

Diğer çocuk da (9) dediğiniz gibi sonuçta çocuk ama çocuklar değil mi zaten perdesiz ve acımasız; ağzına gelen/ailesinden duyduğu/gördüğü her ne ise sorgulamadan diyen ve yapan. Burada suç ailesinde ama belli ki bilinçsizler. Anneye de kızlarına da hiçbir şey demeyin. Zaten kâr etmez. Kadın yanlış anlayıp çirkefleşebilir gibi geldi bana.

Gülmelerine bakarsak, umursamaz insanlar. Kendi çocuklarını uyarmak gibi bir girişimleri olmayacaktır. Eğer mümkünse siz, oğlunuzu bir daha onunla aynı ortama sokmamaya çalışın.

Bu konuda yapmanız gereken anneyi sert bir dille uyarmak
Mesela
Bunda gülecek birşey yok
Ben bundan rahatsız oluyorum
Lütfen bunun yanlış birşey olduğunu çocuklarınıza öğretin aksi takdirde çocuğumun çocuklarınızla biraraya gelmesine izin vermiyeceğim
DErseniz bir duruşunuz olur
Çocuğunuza ezik olmamayı dik durmayı öğretirsiniz
Anlamaz demeyin çocuklar her şeyi bu dönem öğrenir ve beyninde kodlar
Sesiz sakin olması ağlaması karşı koyması
Çocuğunuzun bir sorun karşısında nasıl tepki vereceği sorunu nasıl çözeceği konusunda tepkidir önemseyin ve tedbir alın
Çocuğunuza öğretin doğru olanı

Küçüklüğümde ben de bu tarz şeyler yaşadım kuzenlerim tarafından dışlanıyordum ve çok üzülüyordum, sonrasında da bende yaralar oluşturduğunu düşünüyorum. Anlamaz demeyin, çocuktur demeyin sonuçta birey olmaya çalışıyorlar. Anne karnında bile hissettiklerimiz bebeklerin kişiliğini oluştururken, bu yaşlarda sevilmediğini neden duysun? Yetişkin değil ki aman diyip geçsin.
Kaldı ki söyleyen çocuk için de ilerisini etkileyecek bir durum. Sevgiyle yaklaşması gerekirken sevmiyorum demeyi neden seçiyor? Bence ailesini bu konuda uyarırsanız o kadar büyük tepkiler vermezler. Değişik gerçekten, çocuğum kuzenine sevmiyorum diyecek ve sadece güleceğim. Çok garipler.
Çözümü nedir gerçekten tam bilmiyorum. Ben yaşadığım zamanlar annem ne yapsa içimdeki kırıklık geçerdi bilmiyorum ama araştırırsanız bulursunuz sanırım. Yukarıda denilen gibi siz daha çok sevin, çözüm olabilir. Benim ailem de fark etmemişti çünkü, ben iyice kötü hissetmiştim.

Keşke her çocuk aileden sevgi, merhamet, vicdan duygularını öğrenerek büyüse. Gerçekten üzülüyorum çocuk dahi olsa birine seni sevmiyorum demek çok kırıcı. Ben olsam çocuğumu onlarla aynı ortama sokmam. Bile bile çocuğumu dışlamalarina izin vermem. Çocukluk travmasi dediğimiz şeylerden biri bu.

Dokuz yaşındaki çocuğu ile ben dilini kullanarak uyarın. Mesela, "Kuzenin ile böyle konuştuğun zaman üzülüyorum." diyebilirsiniz.

Anne ile ciddi ciddi konuşabilirsiniz halen olayı idrak edemezse görüşmeyebilirsiniz.

Sözcükler ve etkileri üzerine bir hikaye bulup çocuklara aynı anda okuyabilirsiniz.

Çocuklar ailelerinin ufak bir yansıması. Dokuz yaşındaki çocuk mutlaka bunu ailesinde görüp sizin oğlumuza uyguluyordur.

Edit: Şimdi biraz baktım. Sihirli Kelimeler isminde bir kitap var mesela. Durumunuza uygun gibi.

Görüşmeyin o zaman. Ben olsam sevmiyorsa niye peşimizden ayrılmıyorsunuz derdim. Bir daha da arayıp sormazdım.

Yukarida bir uye yazmis sert bir dille uyarin zorunda olmadikcada gorusturmyin. Cocugunuzun karakteri uysalmis normalde bu insanlar yuzunden agrasif bile olabilir.

Kimse tatlı oğlunuzun kalbini kıramaz. Annesini uyarın, dikkate alacaktır. Ben çocuğuma bu şekilde sevgisiz bir dil kullanılmasından hoşlanmıyorum dersiniz. Yalnız o çocuklarla oynarken biraz gözlemci olun bence, çocuğunuz onlarla oynarken gerginse sürekli sevgisizliğe dışlanmaya maruz kalıyor olabilir. Çocuk sonuçta sürekli oyun istiyor. Emin olun herşeyi anlıyorlar.

Kucuklukte olan en ufacik birseyin bile gelecegi etkilediginin en canli ornegiyim. Soylenebilecek bir sözün ne kadar derin yaralar actigini, ve unutulmadigini bilirim.

Yavrunuzu koruyun derim.

Ama en buyuk tavsiyem, bu buyume surecinde pedogoga danismak. Sirf bu konuda degil, buyumesinin her asamasinda

Melegimiz89 .!.:

.. yeni doğduğundada biz kafamızı çevirdiğimiz an yapmaması gereken şeyler yapmaya çalışıyordu..

Genişletmek için tıkla...

Ne yapmaya çalışıyordu mesela ?
Şunu bilir ,şunu söylerim, kendinize çocuğunuza iyi gelmeyen kim varsa çevrenizde, mesafe koyun.
Hicbisey o minnacık kalbı duyguları olan cocugunuzdan daha önemli değildir herhalde.
Yeterli tepki vermemissiniz,

Sevmiyorlarsa oğlunuz ile oynamasınlar. Böyle söyleyin.
Annelerine veya büyük kıza söyleyebilirsiniz.
Gidip gelip sevmediklerini söyleyeceklerine oynamasınlar konuşmasınlar.
Eğer devam ederlerse sertleşir, kırıcı olabilirdim ben olsam.

Ben de oğlunuza çok üzüldüm, 9 yaş da hiçbirşeyin farkında olunmayan, çocuk o denilebilecek bir yaş değil bence, kendi 9 yaşımı hatırlıyorum, bunun kötü olduğunu, karşımdaki küçük çocuğu üzüp rencide edeceğini bilirdim. Bence çok tepkisiz kalmışsınız. Çocuğunuz onlar gelince sinir krizi geçiriyormuş, neden bebeğinizin bunu yaşamasına izin veriyorsunuz? Örneğin neden en basitinden burda yanımızda oynayın gibi bir yönlendirmede bulunup gözlemlemiyorsunuz?
Ben olsam annesinin mahçup olmasını Sağlayacak bir tepki verirdim sanırım.
“Biri 3 diğeri 9 yaşında iki çocuğunun sevgiden bu kadar uzak olup sevgisizliği bu kadar uluorta hissetmesi ve dile getirmesi seni endişelendirmiyor mu?” Diye sorarım mesela