- 27 Mayıs 2024
- 133
- 7
- 25
- Konu Sahibi yakinmesafe
- #1
Ben artık ne düşüneceğimi şaşırdım inanın ki! Şimdi yanında büyüdüğüm akrabam var artık anne yarısı olmuş benim için ama bazı davranışları var ki soğuyorum istemsizce uzaklaşıyorum. Şimdi evet benim mesleğimi elime almamı ayaklarımın üzerinde durmamı ister de ama bazen gerçekten saçmalıyor ve abartıyor kendisi hiç evlenmemiş annesi ve bana çok bağımlı ondan mı bilmiyorum yinede ruhen psikolojikmen bu hareketlerinden yoruldum vallahi yoruldum. Şimdi akrabamız vardı beni çok beğeniyordu hep keşke gelinim olsa diyordu da lafta yani oğlu beni bilmez ben onu bilmem zaten oğlu zamanla sevgili de yaptı şuan sevgilisi var. Bugünde bize oturmaya geldiler kadın ve kocası neyse gideceklerdi oğulları almaya geldi otobüsle gitmediler mesafe çoktu geç olmuştu ki oğlu ilk kez geldi bize yıllar sonra. Neyse gittiler annem ( yanında kaldığım akrabam) işte o da nişanlanmış diyor bana duyura duyura halbuki asla öyle bir şey olmadığını biliyorum yalandan öyle yapıyor yani ben duyayım aklıma başka şeyler sokmayayım diye... Buna benzer zaten birkaç kere yaşadım birkaç sene öncede yine başka biri için sadece ahlakını oturuşunu kalkışını beğendiğim biri için söyledi işte çarşıdayız ben görmedim o görmüş aaa dedi şu o çocuk değil mi yanında biri vardı kapalı evlenmş herhalde karısı o ama karısı olduğundan öyle emin ki halbuki asla öyle bir durum yok. Biri beni beğenince ya da isteyince onlara eskisi gibi davranmıyor gibi hissediyorum hemen küçücük hatasını öne çıkarıyor ki normalde kimseden uzaklaşmaz kolay kolay çok büyük şeyler olması lazım. Devamlı ama devamlı koca kötü evlilik şöyle evlilik böyle evlenince mutlu olunmuyor kocalar kötü çıkar kendisi hiç evlenmedi eskiden çoğu ilişkisi karşı tarafın akrabaları yüzünden bozuldu anlıyorum artık erkeklere güveni kalmamış bende evlilik meraklısı değilim ama bana böyle davranınca ben gerçekten boğuluyorum özellikle bana o nişanlanmış onun sevgilisi olmuş şu kişi şöyle olmuş diye yalandan yalandan konuşunca ben yıpranıyorum insan niye normal davranmak varken yapar bunu artık davranışlarına öyle alıştım ezberledim ki o nişanlanmış dediğinde bile içimden" ben sanki bilmiyorum öyle olmadığını yalan olduğunu" diye geçirdim ki eve geldik ben öyle demedim ki nişanlanacak dedim dedi ben yüzüne donuk donuk bakınca anladı anladığımı... Ne yapabilirim ne yapmalıyım inanın vallahi de çok yoruldum ya bana böyle yapmasın bu yollara başvurmasın ortada zaten hiçbir durum yok kaç kişinin peşine düştüm şimdiye kadar zaten!! Onlarca mesele için uyardım onu başka şeylerde oluyordu ben söyleyince uzun dilli fena oluyorum ki hemen kaçıyor yanımdan dinlemek istemiyor ben sinirlendiğimle kalıyorum susuyorum artık tepkiszim ona karşı
