kızlar fikrinize çok ihtiyacım var. gerçekten bunalıma giricem yakında. eşime karşı patlama noktasına gelmek üzereyim. ben 2.5 yıllık evliyim. bi erkek bebek bekliyorum iki ay kaldı doğumuma. ciddi borçlarla evlendik. bi allahın kulu alilede dahil kimseden destek görmedik. ben hala çalışıyorumki eşim sıkışmasın diye. eşim kendi işini yapıyo. son bir yıldır doğru dürüst kazanamadı. borçlarımız hala var ama azaldı allaha şükür. hem işlerinin yolunda gitmemesi,hem müşterilerden para alamaması çok gerdi onu. her sinirlendiğinde idare ediyorum olay büyümesin diye çünkü stresten bazen bana çatıyo. sonrada gelip gönlümü almaya çalışıyo ama nadiren. birde bunca derdin içinde abileri varki yakamızı bırakmıyo. heleki bir tanesi eşimin yanında çalışıyo. çok tembel çalışmayı sevmiyo. nereye girse kovuyolar 1 hafta bile olmadan. eşimde iki çocuğu var diye yanına aldı ama kazanamıyorum diyen eşim abiye maaşından fazla para veriyo. yani her ay 200-250 milyon. bunu tesadüf eseri öğrendim. sıkıştığındada bana geliyo nakit alamadım diye.çok ağırıma gidiyo. ben onu rahatlatmak için verirken onun abiye fazladan vermesini kaldıramıyorum. üstelik evin kredi parasını ödeyip birde üstüne oğlumun ihtiyaçları için kenara para atmaya çalışıyorum. verdiği o fazla paraları niye kenara koymuyo çocuğumuzun bi ihtiyacını alırız dimi ama. söyleyincede kızıyo ben düşünmüyomuyum diyo ama niye yapmıyo ozaman. abisine yedirdiklerini anlatsam sayfalar bitmez. eşimi sömürmek için kullanıyolar kendide biliyo ama çocukları var diyo. eltimde hiç bir eksiğinden kısmaz sigara ağzından düşmez. ben çalıştığım halde hep bazı şeylerden kısarımki borcumuz bitsin. bunları söyleyincede kızıyo resmen azarlıyo beni. çalışma ozaman yardımına ihtiyacım yok diyo ama bende çalışmasam bi halt edemiycek biliyo. geçen yine bağırdı bana sonrada bunaldım artık işler yolunda gitmiyo ödeme alamıyorum stresliyim kusura bakma dedi. bende ağlamaktan bisey diyemedim. şu halimde milleti hep idare eden benim. niye kimsede bana sormuyo bi sıkıntın varmı diye. eşim böyle yaptıkça beni kendinden uzaklaştırıyo. ben ona her zaman yardımcı olmaya çalışıyorum ama sinirden azar işiten yine benim. napıcam bilmiyorum. hep gergin olmasına bağlıyorum ama nereye kadar? çok yoruldum bu asabiyetinden. hem kazanamıyorum diyo kriz kötü oldu diyo hemde abiye nasıl fazladan verebiliyo. eltimde bisey olsa hemen eşimi arıyo yada kocasını fitliyo para lazım iste diye. belki abisine kızabilirsiniz haklısınız ama en büyük hata eşimde çünkü kendi böyle alıştırdı. abinin sömürdüğünü bilsede yapıyoki karısı evden kovmasın yuvası yıkılmasın. çünkü kocası çalışmadımı eltim çocukları alıp evden gidiyo kaynımada kimse bakmıyo. ben 10 gün baktım geçen aylarda boşanma aşamasındalardı arkamdan eşime demediğini etmedi. karın beni evden kovdu falan demiş. halbuki senelik izne ayrılcağım için uygun bi dille evimin işini yapıcam kendini ona göre ayarla dedim. keşke ağzıma geleni verseymişim daha iyiymiş. kızlar eşimin bu hallerini nasıl düzelticem. çocuğumuzun rızkını başkalarının yemesi ağırıma gidiyo daha bi çöp bile alamadım yavruma. hadi abi istiyo eşim niye bi dur demiyo. konuşmak fayda etmiyo. yemin etsede yine yapıyo.:çok üzgünüm: bir yandanda diyorumki naparsa yapsın oturur evimde çocuğuma bakarım. günde 3 saat yol gidiyorum bu halde. doğum iznimi bekliyorum. ne düşüneceğimi bilmiyorum. yada maddi desteğimimi kessem? çünkü maaşımı olduğu gibi ona veriyorum borçlar kapansın diye. benim hakkımdan abisine verdiğini düşündükçe deli oluyorum. napıcam nolur bi akıl verin.:çok üzgünüm: eşimide seviyorum ama beni artık iyice uzaklaştırıyo kendinden bu yaptıklarıyla. biz çok büyük bi aşkla evlendik. şuan onun için bunları düşünebileceğim aklımın ucundan geçmezdi ne hale geldik inanamıyorum. siz olsanız bu durumda naparsınız arkadaşlar