psikoloğunuz bu duruma ne dedi bir adı var mı imiş bu yaşadığınızın
psikoloğunuz bu duruma ne dedi bir adı var mı imiş bu yaşadığınızınYok hanfendi perili değil . Çok üzücü bir olay yaşadım psikolojik. panik atak hamilelik deprseyonu ne dersiniz deyin . Bende duyunca çok mutlu olup kaldığım yerden devam etmek istemezmiydim kaç aydır neler çekiyorum
Hiç daha önce psikolojik bir rahatsızlığım yoktu. O yüzden de anlayamadık . Dr. Hamilelik depresyonu geçirmişssin panik atak hepsi aynı anda olmuş sağlıklı düşenememişsin diyor.psikoloğunuz bu duruma ne dedi bir adı var mı imiş bu yaşadığınızın
Dr. Bu konuda çok rahat bakıyorlar . Olabilir öyle olması gerkiyormuş öyle karar vermişsin dünyada kaç milyon kadın yaptırıyor neler neler. Öyle değil ama . Aldırdığım dr. Hiç unutmayacağım ne yazıkkı benim o şekilde ki halimi gördüğü halde devam etti hapı verdi bana . Bunda bişey yok yine yaparsın şuan kararsızsan filan dedi. Allah herkeesin karşısına böyle zamanlarda iyi insanlar çıkarsınHiç daha önce psikolojik bir rahatsızlığım yoktu. O yüzden de anlayamadık . Dr. Hamilelik depresyonu geçirmişssin panik atak hepsi aynı anda olmuş sağlıklı düşenememişsin diyor.
Şimdi bunları burda anlatmakla kimden ne duymak istiyorsunuz. Burda zaten çoğu kişi bebek sahibi olmak istiyor, bin bir yol deniyor, Psikolojik ve maddi anlamda çökmüş insanlar. Şimdi siz madem çok normal bir ailesiniz eşiniz size demedimi sen bebek istiyordun oldu şimdi ne aldırması diye ? tutup kolunuzu bi psikiyatri’ye falan götürmedi mi. Ben böyle bişey yapsam, çocuk isteyip olunca da kürtaj diye tuttursam eşim benim normal düşenemediğimi hemen anlardı bi çözüm üretirdi. Yani bence herkes anlar. Ama eşiniz sizin durumunuzun farkına bile varamamış, normal hayatta da böyle gel gitleri olan biri misinizÖncelikle merhabalar. 10 yıllık evliyim 1 oğlum var 7 yaşında. 33 yaşındayım. çok düzgün gayet rutin giden bir hayatımız vardı . Birbirini çok seven bir çiftiZ. Ne olduysa taşınma zamanında oldu…
Biz kendi evimize çıkmaya karar verince o sıra ben 2. Ye Hamile kalmışım ramazan ayıydı . Aslında artk olsun istiyorsuk zaten eşim yıllardır yanaşmadığı için ertlemiştiştik ben isteyen taraftım. İkna etmiştim çok şükür ilk düşündüğümüz ay olmuştu. Sonrasında Ama olaylar hiç hayal ettiğim gibi olmadı .ben hamileliğimi ilk öğrenir öğrenmez eşime hemen ilk dediğim aldıralım dedim. Daha yeni öğrenmişim yok nasıl bir psikoloji. Eşim olmaz dedi. Sonra etraftaki aileme kardeşlerime haber verdik . Ama ben herkesin bizim kötülüğümüzü istedikleri için sevindiklerini düşünüyorum. Ailesine bir süre söyletmedim gizledim. Girip girip kürtajı araştırıyorum nasıl kırtulabilirim bu durumdan nasıl çıkabilirim . Hiç kimse istediğine ulaşamayacak bizim mutluluğumuzu bozamayacaklar engelleyeceğim bu durumu diye aldırcam çocuğu .daha ramazan ayında oruçlarını tutan ben ne allah korkusu ne çocuğunun başına bişey gelir be kendi başına bişey gelir yok bunlar bende asla yok. Bebek resmi görmeye tahammülüm yok, hamile görmeye asla katlanamıyorum. Millete ben şimdi nasıl hamile olduğumu söyleyeceğim diyorum utanıyorum. Çocuk peydahlamışım gibi . Herkes emellerine ulaştı hayatımı mahvedecekler diyorum.Asla bağ kuramadım evde atladım zıpladım olmadı . Bariz istenilen bebeği düşürmeye çalıştım . Ben yaa ben . Ben bunları yapabilecek bir kadın asla değildim. Saldım ya bildiğiniz böyle yattım o yorganların altına asla işe girmedi elim varsa yoksa bişeyler oluyom telefondan. Eşime Ben aldırıcam çocuğu dedim izin vermiyorum dedi. İzin vermeseen boşanırım dedim adama . O yolunu gözlediğim kıyamadığım adama neler dedim ben dedim ben. Yazık artk bişey diyemedi tamam dedi. Evimizin anahtarını alcağımız güne aldırma randevusu aldım. En yakın arkadaşlarımdan bile hamileliğimi gizledim. Tek gittim kimse hamile olduğumu aldırdığımı öğrenmesin diye gittim muayene köşelerinde bebeği aldırdım .sağlığına dikkat eden ben herşey de pimpiriklenen ben çocuğumu basit bir çöp gibi bıraktım oralarda. Okdar bana yakışmayan bir durum ki bu size anlatamam. Nasıl yaptım nasıl oraya gittim ne ara bu hale geldim inanaın bilmiyorum . Kendime geldiğimde iş işten geçmişti anlaayamadım bile ne yaşadığımı. Aldırmak zorundaymışım başka çarem yokmuş gibi. Yaşımız geçmiş artk neler neler. Okadar istediğim bebeği aldırdım arkadaşlar. Nasıl neden bilmiyoruz . Nazar diyende çok hocalara gittik uğrama diyende . Anlamadık arkadaşlar . Ne evime geçtiğimi anladım . Ne eşylarımı evimi gözüm gördü asıl olay sonra başladı . Kafayı yemek üzereydim çok az kalmıştı 7 aydır neyse daha ağır psikolojik problemelerim oldu. Ne eşime ne kızıma ne işime asla yetemedim. O hayat neşesi olan kız gitti berbat biri geldi. Yaşadıklarım bunlar. Böyle hikayeler var arkadaşlar. Allah herkesi korusun.
Ne güzel söylediniz . Hep bu konuda kırgınım eşime zaten bu durumu çözmeme yardımcı olmadı doğru düşündüğümü düşündü farkedemedin beni diyorum . Yok çok net bir insanımdr normalde . Hiç böyle bir durumda kalmadım hiç bir konuda. Kimseyi yormak değil amacım lütfen üzmek istemem kimseyi . Sadece niyet eden varsa vazgeçsin diye paylaştım .Şimdi burada yaşadıklarınızı anlatmakla kimden ne duymak istiyorsunuz ki
Şimdi bunları burda anlatmakla kimden ne duymak istiyorsunuz. Burda zaten çoğu kişi bebek sahibi olmak istiyor, bin bir yol deniyor, Psikolojik ve maddi anlamda çökmüş insanlar. Şimdi siz madem çok normal bir ailesiniz eşiniz size demedimi sen bebek istiyordun oldu şimdi ne aldırması diye ? tutup kolunuzu bi psikiyatri’ye falan götürmedi mi. Ben böyle bişey yapsam, çocuk isteyip olunca da kürtaj diye tuttursam eşim benim normal düşenemediğimi hemen anlardı bi çözüm üretirdi. Yani bence herkes anlar. Ama eşiniz sizin durumunuzun farkına bile varamamış, normal hayatta da böyle gel gitleri olan biri misiniz
İşte onlar tarafından sadece tepki alırsınız kimse anlamaz sizi burda, kendinizi daha çok yaralamayın lütfen. İnsanız makine değil her an herşey gelebilir başımıza. Bi anda kontrol edemeyiz zihnimizi. Ama bunu yakınımızdaki insanlar fark etmeli. Bende eşinize kızdım, o sıra bi fazla düşseydi üstünüze belki de bu düşünceler silinip geçecekti. Ya da bi uzmandan fikir alsaydı sizi götürmeyi deneseydi. Geçmiş olsun ne diyelim inşallah bir daha yaşamazsınız böyle bi durumNe güzel söylediniz . Hep bu konuda kırgınım eşime zaten bu durumu çözmeme yardımcı olmadı doğru düşündüğümü düşündü farkedemedin beni diyorum . Yok çok net bir insanımdr normalde . Hiç böyle bir durumda kalmadım hiç bir konuda. Kimseyi yormak değil amacım lütfen üzmek istemem kimseyi . Sadece niyet eden varsa vazgeçsin diye paylaştım .
Teşekkür ederim . Kimse yaşamasın böyle birşeyİşte onlar tarafından sadece tepki alırsınız kimse anlamaz sizi burda, kendinizi daha çok yaralamayın lütfen. İnsanız makine değil her an herşey gelebilir başımıza. Bi anda kontrol edemeyiz zihnimizi. Ama bunu yakınımızdaki insanlar fark etmeli. Bende eşinize kızdım, o sıra bi fazla düşseydi üstünüze belki de bu düşünceler silinip geçecekti. Ya da bi uzmandan fikir alsaydı sizi götürmeyi deneseydi. Geçmiş olsun ne diyelim inşallah bir daha yaşamazsınız böyle bi durum
Allah yardımcın olsunÖncelikle merhabalar. 10 yıllık evliyim 1 oğlum var 7 yaşında. 33 yaşındayım. çok düzgün gayet rutin giden bir hayatımız vardı . Birbirini çok seven bir çiftiZ. Ne olduysa taşınma zamanında oldu…
Biz kendi evimize çıkmaya karar verince o sıra ben 2. Ye Hamile kalmışım ramazan ayıydı . Aslında artk olsun istiyorsuk zaten eşim yıllardır yanaşmadığı için ertlemiştiştik ben isteyen taraftım. İkna etmiştim çok şükür ilk düşündüğümüz ay olmuştu. Sonrasında Ama olaylar hiç hayal ettiğim gibi olmadı .ben hamileliğimi ilk öğrenir öğrenmez eşime hemen ilk dediğim aldıralım dedim. Daha yeni öğrenmişim yok nasıl bir psikoloji. Eşim olmaz dedi. Sonra etraftaki aileme kardeşlerime haber verdik . Ama ben herkesin bizim kötülüğümüzü istedikleri için sevindiklerini düşünüyorum. Ailesine bir süre söyletmedim gizledim. Girip girip kürtajı araştırıyorum nasıl kırtulabilirim bu durumdan nasıl çıkabilirim . Hiç kimse istediğine ulaşamayacak bizim mutluluğumuzu bozamayacaklar engelleyeceğim bu durumu diye aldırcam çocuğu .daha ramazan ayında oruçlarını tutan ben ne allah korkusu ne çocuğunun başına bişey gelir be kendi başına bişey gelir yok bunlar bende asla yok. Bebek resmi görmeye tahammülüm yok, hamile görmeye asla katlanamıyorum. Millete ben şimdi nasıl hamile olduğumu söyleyeceğim diyorum utanıyorum. Çocuk peydahlamışım gibi . Herkes emellerine ulaştı hayatımı mahvedecekler diyorum.Asla bağ kuramadım evde atladım zıpladım olmadı . Bariz istenilen bebeği düşürmeye çalıştım . Ben yaa ben . Ben bunları yapabilecek bir kadın asla değildim. Saldım ya bildiğiniz böyle yattım o yorganların altına asla işe girmedi elim varsa yoksa bişeyler oluyom telefondan. Eşime Ben aldırıcam çocuğu dedim izin vermiyorum dedi. İzin vermeseen boşanırım dedim adama . O yolunu gözlediğim kıyamadığım adama neler dedim ben dedim ben. Yazık artk bişey diyemedi tamam dedi. Evimizin anahtarını alcağımız güne aldırma randevusu aldım. En yakın arkadaşlarımdan bile hamileliğimi gizledim. Tek gittim kimse hamile olduğumu aldırdığımı öğrenmesin diye gittim muayene köşelerinde bebeği aldırdım .sağlığına dikkat eden ben herşey de pimpiriklenen ben çocuğumu basit bir çöp gibi bıraktım oralarda. Okdar bana yakışmayan bir durum ki bu size anlatamam. Nasıl yaptım nasıl oraya gittim ne ara bu hale geldim inanaın bilmiyorum . Kendime geldiğimde iş işten geçmişti anlaayamadım bile ne yaşadığımı. Aldırmak zorundaymışım başka çarem yokmuş gibi. Yaşımız geçmiş artk neler neler. Okadar istediğim bebeği aldırdım arkadaşlar. Nasıl neden bilmiyoruz . Nazar diyende çok hocalara gittik uğrama diyende . Anlamadık arkadaşlar . Ne evime geçtiğimi anladım . Ne eşylarımı evimi gözüm gördü asıl olay sonra başladı . Kafayı yemek üzereydim çok az kalmıştı 7 aydır neyse daha ağır psikolojik problemelerim oldu. Ne eşime ne kızıma ne işime asla yetemedim. O hayat neşesi olan kız gitti berbat biri geldi. Yaşadıklarım bunlar. Böyle hikayeler var arkadaşlar. Allah herkesi korusun.
SağolunAllah yardımcın olsun
Bir hikaye uydururken once soylediginiz yalanlari aklinizda tutun. Cocugunuzun cinsiyeti gibi mesela!Öncelikle merhabalar. 10 yıllık evliyim 1 oğlum var 7 yaşında. 33 yaşındayım. çok düzgün gayet rutin giden bir hayatımız vardı . Birbirini çok seven bir çiftiZ. Ne olduysa taşınma zamanında oldu…
Biz kendi evimize çıkmaya karar verince o sıra ben 2. Ye Hamile kalmışım ramazan ayıydı . Aslında artk olsun istiyorsuk zaten eşim yıllardır yanaşmadığı için ertlemiştiştik ben isteyen taraftım. İkna etmiştim çok şükür ilk düşündüğümüz ay olmuştu. Sonrasında Ama olaylar hiç hayal ettiğim gibi olmadı .ben hamileliğimi ilk öğrenir öğrenmez eşime hemen ilk dediğim aldıralım dedim. Daha yeni öğrenmişim yok nasıl bir psikoloji. Eşim olmaz dedi. Sonra etraftaki aileme kardeşlerime haber verdik . Ama ben herkesin bizim kötülüğümüzü istedikleri için sevindiklerini düşünüyorum. Ailesine bir süre söyletmedim gizledim. Girip girip kürtajı araştırıyorum nasıl kırtulabilirim bu durumdan nasıl çıkabilirim . Hiç kimse istediğine ulaşamayacak bizim mutluluğumuzu bozamayacaklar engelleyeceğim bu durumu diye aldırcam çocuğu .daha ramazan ayında oruçlarını tutan ben ne allah korkusu ne çocuğunun başına bişey gelir be kendi başına bişey gelir yok bunlar bende asla yok. Bebek resmi görmeye tahammülüm yok, hamile görmeye asla katlanamıyorum. Millete ben şimdi nasıl hamile olduğumu söyleyeceğim diyorum utanıyorum. Çocuk peydahlamışım gibi . Herkes emellerine ulaştı hayatımı mahvedecekler diyorum.Asla bağ kuramadım evde atladım zıpladım olmadı . Bariz istenilen bebeği düşürmeye çalıştım . Ben yaa ben . Ben bunları yapabilecek bir kadın asla değildim. Saldım ya bildiğiniz böyle yattım o yorganların altına asla işe girmedi elim varsa yoksa bişeyler oluyom telefondan. Eşime Ben aldırıcam çocuğu dedim izin vermiyorum dedi. İzin vermeseen boşanırım dedim adama . O yolunu gözlediğim kıyamadığım adama neler dedim ben dedim ben. Yazık artk bişey diyemedi tamam dedi. Evimizin anahtarını alcağımız güne aldırma randevusu aldım. En yakın arkadaşlarımdan bile hamileliğimi gizledim. Tek gittim kimse hamile olduğumu aldırdığımı öğrenmesin diye gittim muayene köşelerinde bebeği aldırdım .sağlığına dikkat eden ben herşey de pimpiriklenen ben çocuğumu basit bir çöp gibi bıraktım oralarda. Okdar bana yakışmayan bir durum ki bu size anlatamam. Nasıl yaptım nasıl oraya gittim ne ara bu hale geldim inanaın bilmiyorum . Kendime geldiğimde iş işten geçmişti anlaayamadım bile ne yaşadığımı. Aldırmak zorundaymışım başka çarem yokmuş gibi. Yaşımız geçmiş artk neler neler. Okadar istediğim bebeği aldırdım arkadaşlar. Nasıl neden bilmiyoruz . Nazar diyende çok hocalara gittik uğrama diyende . Anlamadık arkadaşlar . Ne evime geçtiğimi anladım . Ne eşylarımı evimi gözüm gördü asıl olay sonra başladı . Kafayı yemek üzereydim çok az kalmıştı 7 aydır neyse daha ağır psikolojik problemelerim oldu. Ne eşime ne kızıma ne işime asla yetemedim. O hayat neşesi olan kız gitti berbat biri geldi. Yaşadıklarım bunlar. Böyle hikayeler var arkadaşlar. Allah herkesi korusun.
Değil tabiki zaten istiyordum neden böyle oldu inanın anlamıyorum . Bu kararı vermeden önce buraya yazmak isterdim .İkinci cocugunuz doğacak diye neden sizin kötülüğünüzü istesinler??? İkinci cocuk kötü birsey mi
Hikayem uydurma değil hanımefendi. Keşke öyle olsaydı.Bir hikaye uydururken once soylediginiz yalanlari aklinizda tutun. Cocugunuzun cinsiyeti gibi mesela!
Hi hi evet. Kibliyorum sizi, evde oturdugunuz yerden hikaye uydurursunuz artikHikayem uydurma değil hanımefendi. Keşke öyle olsaydı.
E oha artık. Kadın doğum doktorunuzun aldırmaya karar verdiğiniz çocuğunuzu aldırırken mutsuzluğunuza göre karar alması tabiki mümkün değil. Kimse böyle bi olaya güle oynaya gitmiyo zaten. Ne bekliyodunuz siz üzülmüşsünüz ama yaaa şimdi yapmayalım demesini mi? Sırtınızı sıvazlamasını mı yoksa psikolojik destek vermesini mi? Bari işini yapan insanlarla ilgili olur olmadık beklentilere girmeyin. Mutsuzluğunuzu değerlendirecek olan psikiyatr veya psikolog. Aldırma kararınızdan önce psikoloji alanından birisiyle görüşseydiniz o zaman.Dr. Bu konuda çok rahat bakıyorlar . Olabilir öyle olması gerkiyormuş öyle karar vermişsin dünyada kaç milyon kadın yaptırıyor neler neler. Öyle değil ama . Aldırdığım dr. Hiç unutmayacağım ne yazıkkı benim o şekilde ki halimi gördüğü halde devam etti hapı verdi bana . Bunda bişey yok yine yaparsın şuan kararsızsan filan dedi. Allah herkeesin karşısına böyle zamanlarda iyi insanlar çıkarsın
Evet öyle yapmam gerekiyormuş psikolog yardımına ihtiyacım varmış . Allah kimseye yaşatmasın böyle birşeyE oha artık. Kadın doğum doktorunuzun aldırmaya karar verdiğiniz çocuğunuzu aldırırken mutsuzluğunuza göre karar alması tabiki mümkün değil. Kimse böyle bi olaya güle oynaya gitmiyo zaten. Ne bekliyodunuz siz üzülmüşsünüz ama yaaa şimdi yapmayalım demesini mi? Sırtınızı sıvazlamasını mı yoksa psikolojik destek vermesini mi? Bari işini yapan insanlarla ilgili olur olmadık beklentilere girmeyin. Mutsuzluğunuzu değerlendirecek olan psikiyatr veya psikolog. Aldırma kararınızdan önce psikoloji alanından birisiyle görüşseydiniz o zaman.
Herkesin vucudu aynı tepkiyi vermiyor malesef. Sizi psikolojik olarak bunları yapnaya iten başka nedenler de olabilir. Cocuk isterken bir anda istememek normal değil paranoyaya kapılmışsınız. Ben bu davranışınızın başka durumlarda da ortata cıkacağını düşünüyorum mutlaka doktora gidin ailenizin ve sizin sağlığınız mutluluğunuz içinBende bu olaydan sonra böyle düşünüyorum. Hamilelikte herkeste horman var bi bende değil hormanal birşeyde değil bu baya psikolojik bir şey yaşadığım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?