ne kadar objektifiz...

Bende elimden geldiğimce objektif olmaya çalışırım ama söz konusu ailem ise kayırma yapabiliyorum bazen. Kafam da binbir türlü düşüncelerle ak ve karayı ayırırım hata tek taraflı olmaz diye ama dediğim gibi söz konusu ailem olunca galiba dilim bağlanıyor. Ama bahsettiğim kişiler iş hayatımda ise de mecburen dengeyi kurmalıyım ki aksini zaten iş yaşamı kaldırmaz bir yerde tökezlerim.
 

evet ama ben doğru bildiğimi taraf tutmadan söylersem en azından ona farklı bir bakış açısı oluşturmaz mı...
çünkü ben onun değer verdiği biriyim, bilirim ki sözümü dikkate alır...
e ozaman bu da ona yeni bir kapı açar...her söylediğime kafadan itiraz eden biri nasıl dost olur ki...
 

beni karıştırmayınız...kocasını pohpoh tepesine çıkarangillerden değilim ben...yanlışsa yanlış
 
objektifim, sevdiklerime karşı daha fazla...
sevmediğim insanın yanlışını görsem de çok fazla üzerine gitmem...
beni seviyorsa benim onu sevdiğim gibi zaten bana kırılmaz...
böyle düşünüyorum kırılıyorsa kendi bilir...
üflediğimde yok olacak dostluklara benim hayatımda yer yok...
ben yine doğru bildiğimi söylerim...
sana bir olay anlatmıştım hatırlarsan sevdiğim, güvendiğim bir insandı bu kişi...
olayı öğrendim ve sen hatalısın dedim önce bir dur...
nasıl yane dedi yanımda durmayacakmısın...
dedim orda dur beni sorgulayacağına önce kendi sorgula, konu benim dostluğm değil hedef saptırma dedim...
kızdı bana, sen bilirsin dedim, sen hatanı görmemek istiyorsun, sen bununla yaşamak istiyorsun beni işin içine karıştırma...
ben yanındayım bunun içinde sana önce yanlışını söylüyorum bunu göremiyorsan sen bilirsin dedim...
görüşmedik bir süre aramadı, hiç oralı olmadım...
sonra görüştük, haklısın dedi, anlattıkça rahatladı...
zor durumda kalan herkes kendi istediği cevapları bekliyor, yanlışımı onayla diyor...
benim böyle bir misyonum yok ki...
 

TABİKİ DOSTLARDA ÖNEMLİ OLAN SAMİMİYETTİR AMA BAZEN DOSTLARIMIZ BİLE İYİ KARŞILAMIYORLARklava:
 
Valla yakın çevrem ''sen olaylara objektif yaklaşıyorsun'' diye genelde bana danışır birtakım konuları..

Gerçekten bu anlamda kendi anneme dahi gördüğümü söylemektan çekinmeyen bir yapım vardır..
Kim olursa olsun, kırılırmı, kırılmaz mı diye düşünmem..

Haa düşünmem derken tabii ki karşımdakini rencide edecek, bozacak şekilde konuşmam kesinlikle..Arada çok ince bir çizgi var..

Hatta daha geçen gün yakın bir arkadaşıma biraz bağırmışım, bu şekilde davranmaya neden devam ediyorsun, yanlış yapıyorsun, devam edeceksen bu konudan dert yanma banabir daha'' diye..Ama aradaki samimiyete güvendiğim için sesimi yükselttim belki de.

Fazla yakınlığım olmayan insanlara ise pek müdahale etmem ben..

Evt dediğin gibi kırılabilir, uğraşamam.

Ama yakın olduğum insanlara kesinlikle, kırılıp kırılmayacağını düşünmeden söylerim bozmadan, rencide etmeden..
 

o da belkı aradaki dostluğa güvenip itiraz edıyodur..Yanı nasıl dıyeyım sana bu şekılde nazı geçiyordur.
Sonuçta karşı tarafıda düşünürsek onunda aradaki dostluğa binaen itiraz etme hakkı vardır...
yınede en objektıfını sızı gözlemleyecek olan bazı nıtelıklere sahıp3 .kişi verebılır dıye düşünüyorum..
Sonuçta gerçekten objektif olacak olursak ,hem kendımızı hemde karşı tarafı düşünerek hareket etmelıyız.
Yanı onun bakış açısınıda düşünmelıyız..
Yada o ankı psikolojisi ile alınma yada yanlış anlama durumlarıda olabilir...
birde fikir beyan ettığimişizdir bana göre dogrudur,ama karşı tarafa doğru degıldır.
Belki gerçekten böyle bir durumda dogru yoktur..Kendi fikrimizin Doğruluğu ve haklılığını da kendimizin vermeside çok objektif değil.Yanı ne kadar objektıf iyi niyet kurallarına uygunluğu tartışılır..
Belkide tanıdığımızı sanıyoruzduk ama demekkı tam tanımamışız..Buda ayrı bir bakış açısıdır .diyorum
 

kesinlikle doğru tespit...
sen onun değer verdiği birisin bu yüzden sana danışıyor...
dost dostun sağ duyusudur, yargılamadan dinleyenidir...
benim tanıdığım o kadar yargılamışki kendini ben dur deyince ben onu yargılıyorum sanıyor...
oysa alakası yok...
kırılacak diyelim, o kırılmayacak diye onun istediği şeyleri söylüyorsam nerede kaldı benim dostluğum...
 
OBJEKTİF OLMAK,BUNU BAŞARABİLMEK ÇOK ÖNEMLİ BİR KAVRAMDIR..HERKEZE KARŞI ELİMDEN GELDİĞİNCE OBJEKTİF OLMAYA ÇALIŞIYORUM..AMA OBJEKTİF OLMAK ADINA DA KİMSEYİ KIRMAM VE İNCİTMEM...
AMA ŞU DA BİR GERÇEK Kİ İNSAN ÇOK AŞIRI SEVDİĞİ İNSANLARA PEK TE OBJEKTİF OLAMADIĞINI DÜŞÜNÜYORUM...ÇÜNKÜ İNSAN KIYAMIYOR...
ÇOK GÜÇLÜ SEVGİ BAĞIMIN OLMADIĞI İNSANLARA KARŞI DAHA OBJEKTİF OLDUĞUMU DÜŞÜNÜYORUM...a.s.
 

haklı olmak mı mutlu olmak mı?
ben arkadaşımın mutlu olmasını isterim, ona karşı güç kazanmak değil...
haklı olmak umrumda olmaz o an...
eksiğini aramam, hatasını gösteririm...
insan olayın içindeyken doğruyu göremez, mesefe yoktur çünkü sorunla arasında...
ama olaya dışarıdan bakan biri daha net yorum yapar...
bana da dostumsun demiş...
iyi bir dost bu ayırımı bilir, bilmiyorsa öğrenir...
 

işte buuuu...:lepi::lepi:
sanırsam konunun özü...:içelim:
diyorum ben bozuk saat bile günde 2 kez doğruyu gösterir diye...
ŞenizŞeniz
 
Sevdiğim insanlara karşı objektif olamıyorum..
Bu da genelde duygusal kararlar almama neden oluyor
Sevdiklerimi kayırıyor yürek..
Tarafım ben..
Taraf olmak gerek. Ve taraf olmanın yolu tuttuğun tarafı ortaya koymaktan geçiyor...
Taraf olmayan bertaraf oluyor...
 
kesinlikle objektifimdir...
haklıya haksızsın yada tam tersini diyemem...
işte o zaman vicdanım beni rahat bırakmaz...
içim içimi yer bitiririm...
onun için arkadaş çevremde de,aile içinde de
elimden geliğince ,kırmadan objektif olmaya çalışıyorum...
sevgiler...
 

işte benımde anlatmak istedığım bu...
haklı olmak elbette benımde umrumda olmaz dostumun ailemin mutluluğu benım için önemlidir...
eksiğini neden arayayımki .
mesala şu anda konumuz
objektıfmısınız degılmısınız..
ve bende objektif olduğumu düşünerek yorumlarımı yazıyorum.
ve ben şuanda olayla ilgisi olmayan 3. birkişiyim ve yorumlarımı yazıyorum.
sayın arkadaşım çirkin betty anladığım kadarıyla bir arkadaşına görüşlerini bildirmiş ve arkadaşı ona kırılmış . değilmi..(yanlışım varsa uyarın lütfen)
bende dıyorumki belki o anki psikolojisi ile alınmış olabılır.
sonuçta dostsunuz ve sizi tanıyordur.sizin onun kötülüğünü istemediğinizi bilir.ama insan hali alınabılır..
Belkıde betty gerçekten karşı tarafın dogru olmadığını düşündüğü bir şey söyledi..
olamazmı bu...
olabılır...
çünkü ben olayı bılmıyorum..
bende 2 tarafı düşünerek objektıf yorum yapamaya çalışıyorum..
 

yani kimin tarafındaysam hata da yapıyorsa ordayım desteklerim diyorsunuz...
bence hayattaki en büyük hatalardan biridir...
yanlışı büyütmekten başka işe yaramaz...
taraf olmayan bertaraf olur diyorsunuz bence de körü körüne taraf olan kişiliğinden olur...
 
ben aslında objektıf olmaya alısıyorum yada cabalıyorum...
cunkı hataları goruyorum...soyledıgım zaman ya sert bır tavırla yada tepkıyle karsılasıyorum..
ve kendıme kızıyorum...neden yaptım dıye..oysa ıyı nıyetlı ve onun ıyılıgı ıcın yapmısımdır...
hanı dogru soyleyenı dokuz koyden kovarlar ya galıba ben onuncu koyden bıle yer bulamıyorum..
dısardakı ınsanlara karsı daha net konusup soyluyorum...objektıf olmaya calısıyorum...
ama aıleye gelınce daha alıngan olup ...kusebılıyorlar...o yuzden bazen susuyorum bazen dayanamayıp soyluyorum...
objektıf olmak ıcın ugrasıyorum...
 
bence insan, sevdiği insana karşı daha çok objektif olmalı ki,onu kandırmasın...
benim bu huyumu,beni tanıyan herkes bilir...
objektif olmak doğru olmaktır...
sevdiğim üzülmesi diye onu kandırmak değil...
herkes için...benim iç ...neyse o..
sevgiler...
 
Aman efendim ben süper objektif bir kadınım diyemem..hihoyyyt
Özellikle kardeşime çok düşkünüm..:1hug:
Anne babama karşı onu haksız da olsa çok savunmuşumdur..
Ancak yalnız kaldığımızda oturup konuşurum,yanlış yaptığını anlatırım onu kırmadan..
Ben daha çok birebir ilişkilerde başarılıyım galiba.. Topluluğa hitap etmek,diğerleri ile muhatap olmak harcım değil
 

bence de ablacım...
hatasını destekler daha da hata yapmasına seyirci kalırsan nerde kaldı bunun dostluğu, nerde kaldı aile olmak...
vicdan nerde....?????
 
ha bıde şu var..objektfım deyıpte...
kaş yapıyım derken goz cıkarmak...
tamam ınsanız hatalarımız yanlışlarımız olabılır..kımsede dort dortluk degıldır...
ınsanın hatalarını soylerken söyleyiş tarzıda cok önemlidir bence...
eger objektıf olunup ıyılıgı düşünülecekse madem...söyleyiş tarzınada dıkkat etmek gerekır...
uyar yapılırken....kırmadan incitmeden söylenmeli...eger kavga eder gıbı yada hakaret tarzı uyarılar yapılırsa ...bu yıkıcı olur...
kişiyi kazanmaya calısırken...kaybetme olur....o yuzden yallaşımımız cok önemli....
sankı hatasını başana vuru gıbı degıl...dostca ve guzel bır dılle konuşmak gerekır...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…