Bir tarafta elinde dünden aldığı bir paket bisküvi ile ağlayarak enkazdan yavrularının çıkmasını bekleyen baba,bir tarafta ailesinin ölümünden habersiz gülümseyen bir bebek...
Bir tarafta dualar,bir tarafta beddualar..İnsan hayatı bu kadar ucuz olmamalı.3 milyona insanlar ölümlerini satın almışlar..Deprem Allah’tan gelen bir afet.Bu kadar ölüm insanların suçu değil mi?
Bu yaralar nasıl sarılacak..Bu babanın ağıtları diner mi?Hepimizin bir tarafı kırık..Hayatımız bu kadar ucuz mu?
İçim yanıyor,oturduğum yerden sadece içim yanıyor..Kahroluyorum..İnsan hayatının bu kadar kolay bitmesine kahroluyorum.Japonya da 9 şiddetindeki depremlerde can kaybı olmazken bu kadar çok binanın yıkılması..
Daha ne hikayeler çıkacak yarım kalan..Daha çok ağlayacağız..Her şey gibi bunu da unutacağız..Biliyor musunuz ,çok şükür diyorum bize böyle bir acı gelmediği için.Sonra kendimi kahrediyorum..Nasıl bencilsin buna bile sevinebiliyorsun diyorum.Ama onlar hiç bir zaman unutmayacaklar..Hep yarım ,eksik kalacaklar..
Umarım sebep olanlar hesaplarını verirler..Umarım bu yaralar sarılır..Umarım bu sefer,bari bu sefer ders olsun..
Ya deprem vergisi ödüyor bu insanlar yaa..
Yıkulan binaların satış ilanları duruyor hala..Deprem yönetmeliğine uygun yazmışlar utanmazlar..Nasıl bir insan bu kadar vicdansız olabilir.
Kardeşim inşaat mühendisi.Bir tane bile doğru düzgün iş teklifi gelmedi.Hepsi diplaöa kiralamak istiyorlar..Sen gelme ,sadece imza at diyorlar.Hepsini reddetti.
Alanı dışında başka bir iş yapıyor.İnsan hayatı kiralık bir diplomaymış maalesef..
Çok acı...Tedbirsizlik daha da acı..Gözgöre göre ölüme terk edilmek daha da acı...