- 19 Nisan 2020
- 240
- 511
- 36
- Konu Sahibi yasemingiller
- #1
Merhaba kızlar,
forumu ara ara takip ederim ama üye olup soru sormak hiç aklıma gelmemişti nasip bugüneymiş. Ben 3 ay önce arkadaşım vasıtasıyla biriyle tanıştım. Bikaç buluşmadan sonra birbirimizden çok hoşlandık ve acele etmeden birbirimizi tanımaya karar verdik. Hem samimi hem seviyeli bi ilişkimiz var. Birlikte bi gelecek kurma niyetindeyiz ama tabiki ilişki çok yeni olduğundan plan yapmıyoruz. İkimizde çalışan ve 30 lu yaşların üstündeyiz.
Buraya kadar herşey güzel.
En son bundan 3-4 hafta öncesinde buluşma ayarladık ama son anda onun bi sıkıntısı çıktığı için iptal etmek zorunda kaldık. Çok yoğun çalıştığı için ondan başka bi teklif gelmedi, bende açıkcası bu korona davası yüzünden buluşma teklif etmedim. O günden beridir de, çok mesafeli, çok sinirli, herşeyi yanlış anlayan biri oldu çıktı. Bende sıkboğaz etmek istemesem de, arada sitem ediyordum, çünkü en son iptal edilen buluşma günü bi tartışma yaşadık ama sonrasında ben geri adım attım, genelde orta yolu bulma taraftarı bi insan olduğumdan ve haklı olsam da yanlış çıkış yaptığımdan dolayı özür diledim. Ondan sonraki günlerde konuşmadık, bende yoğun olduğundan sıkboğaz etmedim, çünkü son yazdığım bütün güzel mesajları hep yanlış tarafa çekti. Ben 3-4 gün yazmamaya başladım, kafasını toparlasın diye, bu kez bana sitem etti, ben senin için bu kadarmıyım, bide bana diyorsun kendin hiç aramıyorsun diye. Ki önceki arama ve mesajlarıma dönmeyen kendisi ve tabiki bunu ona hatırlattım, sonra aradı herzamanki gibi güzelce konuşup kapattık.
Ben tabi neden günlerdir böylesin vs diye hiç sormadım, konuştuk ve ben olanları unuttum. Ertesi gün nasılsınız beyefendi dediğim icin tersledi, beni yazdığıma pişman etti. Sanırım ona sitem ettiğimi düşündü, ben açıklama yaptım ama mesajlarıma cevap dahi vermedi, en son yarın görüşelim şuan çok gerginim, seni kırmak istemiyorum yazmış. Benimle ilgisi varmı diye sordum hayır tabiki dedi. Neyse ben yine dayanamadım ve 2-3 gün bekleyip, günlerdir bu davranışlarını anlayamadığımı, sıkıntısı varsa söylemesini, desteğe ihtiyacı varsa çekinmemesini söyledim, sadece bekle yazmış. Böyle bilmece gibi konuşmalara gerçekten çok sinir olurum ve birgün sonra eğer görüşmek istemiyorsa bunu söylemesinin yeterli olduğunu yazdım. Kısa kesmeye çalışıyorum ama mesajlarım gerçekten hep olumlu mesajlardı ve yerimde kim olsa öyle anlardı bu davranışları. İstemese bile onun kötü biri olmadığını, sadece ayrılmaksa niyeti bunu güzelce yapabileceğimizi falan yazdım. Yazık olmuş yanlış anlamışsın beni yazmış, haklı olabilirsin, yanlış anladıysam kusura bakma yazdım ve ondan sonraki yazdığım mesajlara da cevap vermedi. Bi ara sonra yazacağım çok yoğunum yazdı sadece ama sonra bidaha cevap vermedi. Ortak arkadaşlarımda benden habersiz gidip onunla konuşmuş, eğer niyeti görüşmemekse bana böyle davranmasının yanlış olduğunu söylemişler, oda ne ayrılmak istemesi diye karşı çıkıp, işyerinde yaşadığı maddi manevi sıkıntılar ve ailevi bazı sıkıntıları olduğunu, olayın benimle hiçbir alakası olmadığını, kafasını toparlaması gerektiğini falan söylemiş. Ama hala kaç gün olmasına rağmen sen beni yanlış anladın, sıkıntılarımı çözer çözmez sana döneceğim minvalinde bi mesaj bile yazmadı. Koskoca insanlarız, iletişim olmadan kimse kimsenin ne yaşadığını ne düşündüğünü bilemez. Ben genelde haklı taraf olsam da, zamansız ve yersiz çıkışlar yapabiliyorum ama karşındakini ne kırarım ne de sıkarım. Sürekli ilgi bekleyen, o erkek o yapacak diyen, cevap alamayınca sıkboğaz edip sinirlenen ve sinir eden biri değilim. Her türlü alternatifi sunmama rağmen, bi mesaj yazması bu kadar zormu gerçekten? Üstelik ben 2 saat mesajlaşmaktansa, 2 dk konuşmayı yeğlerim, ses kaydı bile atsa olur 5 saniye sürmez heralde bunu söylemek! Ölüm kalım olur ailesinden, o zaman anlarım ama onun dışında ne gibi bi sıkıntı bana iki kelimelik bir mesajı çok görüyor onu anlamıyorum. Ne istiyor, benden bi adımmı bekliyor (ki gerçekten yeteri kadar attığımı düşünüyorum). Sonuçta o bensiz ben onsuz yapamayız diye bişey yok ama bi tartışma vb olmadan olayın bu noktaya gelmesine üzülmedim desem yalan olur, üstelik çok iyi anlaşırken. Ben yazmıyorum ona tabiki, numaramı falan da silmemiş ama ben sanırım onunkini silmeliyim artık, siz ne dersiniz?
forumu ara ara takip ederim ama üye olup soru sormak hiç aklıma gelmemişti nasip bugüneymiş. Ben 3 ay önce arkadaşım vasıtasıyla biriyle tanıştım. Bikaç buluşmadan sonra birbirimizden çok hoşlandık ve acele etmeden birbirimizi tanımaya karar verdik. Hem samimi hem seviyeli bi ilişkimiz var. Birlikte bi gelecek kurma niyetindeyiz ama tabiki ilişki çok yeni olduğundan plan yapmıyoruz. İkimizde çalışan ve 30 lu yaşların üstündeyiz.
Buraya kadar herşey güzel.
En son bundan 3-4 hafta öncesinde buluşma ayarladık ama son anda onun bi sıkıntısı çıktığı için iptal etmek zorunda kaldık. Çok yoğun çalıştığı için ondan başka bi teklif gelmedi, bende açıkcası bu korona davası yüzünden buluşma teklif etmedim. O günden beridir de, çok mesafeli, çok sinirli, herşeyi yanlış anlayan biri oldu çıktı. Bende sıkboğaz etmek istemesem de, arada sitem ediyordum, çünkü en son iptal edilen buluşma günü bi tartışma yaşadık ama sonrasında ben geri adım attım, genelde orta yolu bulma taraftarı bi insan olduğumdan ve haklı olsam da yanlış çıkış yaptığımdan dolayı özür diledim. Ondan sonraki günlerde konuşmadık, bende yoğun olduğundan sıkboğaz etmedim, çünkü son yazdığım bütün güzel mesajları hep yanlış tarafa çekti. Ben 3-4 gün yazmamaya başladım, kafasını toparlasın diye, bu kez bana sitem etti, ben senin için bu kadarmıyım, bide bana diyorsun kendin hiç aramıyorsun diye. Ki önceki arama ve mesajlarıma dönmeyen kendisi ve tabiki bunu ona hatırlattım, sonra aradı herzamanki gibi güzelce konuşup kapattık.
Ben tabi neden günlerdir böylesin vs diye hiç sormadım, konuştuk ve ben olanları unuttum. Ertesi gün nasılsınız beyefendi dediğim icin tersledi, beni yazdığıma pişman etti. Sanırım ona sitem ettiğimi düşündü, ben açıklama yaptım ama mesajlarıma cevap dahi vermedi, en son yarın görüşelim şuan çok gerginim, seni kırmak istemiyorum yazmış. Benimle ilgisi varmı diye sordum hayır tabiki dedi. Neyse ben yine dayanamadım ve 2-3 gün bekleyip, günlerdir bu davranışlarını anlayamadığımı, sıkıntısı varsa söylemesini, desteğe ihtiyacı varsa çekinmemesini söyledim, sadece bekle yazmış. Böyle bilmece gibi konuşmalara gerçekten çok sinir olurum ve birgün sonra eğer görüşmek istemiyorsa bunu söylemesinin yeterli olduğunu yazdım. Kısa kesmeye çalışıyorum ama mesajlarım gerçekten hep olumlu mesajlardı ve yerimde kim olsa öyle anlardı bu davranışları. İstemese bile onun kötü biri olmadığını, sadece ayrılmaksa niyeti bunu güzelce yapabileceğimizi falan yazdım. Yazık olmuş yanlış anlamışsın beni yazmış, haklı olabilirsin, yanlış anladıysam kusura bakma yazdım ve ondan sonraki yazdığım mesajlara da cevap vermedi. Bi ara sonra yazacağım çok yoğunum yazdı sadece ama sonra bidaha cevap vermedi. Ortak arkadaşlarımda benden habersiz gidip onunla konuşmuş, eğer niyeti görüşmemekse bana böyle davranmasının yanlış olduğunu söylemişler, oda ne ayrılmak istemesi diye karşı çıkıp, işyerinde yaşadığı maddi manevi sıkıntılar ve ailevi bazı sıkıntıları olduğunu, olayın benimle hiçbir alakası olmadığını, kafasını toparlaması gerektiğini falan söylemiş. Ama hala kaç gün olmasına rağmen sen beni yanlış anladın, sıkıntılarımı çözer çözmez sana döneceğim minvalinde bi mesaj bile yazmadı. Koskoca insanlarız, iletişim olmadan kimse kimsenin ne yaşadığını ne düşündüğünü bilemez. Ben genelde haklı taraf olsam da, zamansız ve yersiz çıkışlar yapabiliyorum ama karşındakini ne kırarım ne de sıkarım. Sürekli ilgi bekleyen, o erkek o yapacak diyen, cevap alamayınca sıkboğaz edip sinirlenen ve sinir eden biri değilim. Her türlü alternatifi sunmama rağmen, bi mesaj yazması bu kadar zormu gerçekten? Üstelik ben 2 saat mesajlaşmaktansa, 2 dk konuşmayı yeğlerim, ses kaydı bile atsa olur 5 saniye sürmez heralde bunu söylemek! Ölüm kalım olur ailesinden, o zaman anlarım ama onun dışında ne gibi bi sıkıntı bana iki kelimelik bir mesajı çok görüyor onu anlamıyorum. Ne istiyor, benden bi adımmı bekliyor (ki gerçekten yeteri kadar attığımı düşünüyorum). Sonuçta o bensiz ben onsuz yapamayız diye bişey yok ama bi tartışma vb olmadan olayın bu noktaya gelmesine üzülmedim desem yalan olur, üstelik çok iyi anlaşırken. Ben yazmıyorum ona tabiki, numaramı falan da silmemiş ama ben sanırım onunkini silmeliyim artık, siz ne dersiniz?
