Nasıl mutlu olunur?

Hayatta hiçbir şey istediğimiz gibi olmamışsa nasıl mutlu olunur? Eskiden küçük şeylerle mutlu olabiliyordum ama artık olamıyorum boşluğa düştüm sanki 35 yaşındayım eskiden daha güçlüydüm elimde ne varsa onunla mutlu olurdum bi şekilde çok hassas herşeyi kafaya takan biri olmama rağmen ama artık yapamıyorum aslında kötü bi yaşantım yok ama istediğim gibide olmadı hiç bişey. Mesela 4 yıllık üniversite okuyup iyi bi işim olmasını istemiştim olmadı ben 2 yıllık üni. Kazanabildim okuduğum bölümlede ilgili iş bulamadım çünkü yaşsdığım şehirde iş olanağı yok bu bölümle ilgili bilmiyordum ozaman abim yönlendirmişti bu bölümü övmüştü bana. Sonra bende normal bi işte çalışıyım dedim onuda beceremedim satış danışmanlığı ve hastanede hosteslik denedim olmadı çünkü insan ilişkilerim kötü çünkü safım ezildim ezik görüldüm insanlarla başedemedim. çalışma hayatından vazgeçtim kendi ayaklarının üstünde durmayı çok istememe rağmen halada özenirim. Aşk yaşamayı çok istedim herkes gibi 20 ysşındayken birini çok sevdim o beni sevmedi 26 yaşında beni çok sevdiği için eşimle evlendim yanında huzur ve güven duyuyordum sevgimde vardı ama aşk yok cinsel çekicilik değilde insan sevgisi gibi bişeydi benim ailem soğuk bi aile kötü değiller ama sevgi gösteren hissetiren kişiler değiller işte bu yüzden eşimle evlendim mutluydumda ilk seneler ama birşey eksikti cinsel çekim hiç hşssetmedim ona karşı ilişkidende hiç bişey hissetmedim zevk anlamında üstünü hep örttüm huzurluydum mutluydum ya şimdi yıllar geçti şimdi bu eksiklik canımı sıkıyo. İki çocuğum var onlarla mutlu olmaya çalışıyorum ama sanki kendim için yaşamıyorum onları büyütebilmek istiyorum tek dileğim bu onlar çocukken ölmemek onlar büyüyünce ölsemde olur sanki hiç bişey bana zevk vermiyorki.. hobi olarak resimle ilgileniyorum yeteneğim var çizdiklerim beğeniliyor ama bu bile zevk vermiyo zaten ev işinden çocuklardan çok sz zaman ayırabiliyorum geliştiremiyorum pek. Her şey boş geliyor zaten eskisi gibi küçük şeylerdrn mutlu olabilmek anın tadını çıkarmak istiyorum ama olmuyo sanki ben boşuna yaşıyo gibiyim çok garip bi his elimde değil 3 yıldır böyle hissediyorum nasıl geçer bu

purpleflower35 .!.:

Hayatta hiçbir şey istediğimiz gibi olmamışsa nasıl mutlu olunur? Eskiden küçük şeylerle mutlu olabiliyordum ama artık olamıyorum boşluğa düştüm sanki 35 yaşındayım eskiden daha güçlüydüm elimde ne varsa onunla mutlu olurdum bi şekilde çok hassas herşeyi kafaya takan biri olmama rağmen ama artık yapamıyorum aslında kötü bi yaşantım yok ama istediğim gibide olmadı hiç bişey. Mesela 4 yıllık üniversite okuyup iyi bi işim olmasını istemiştim olmadı ben 2 yıllık üni. Kazanabildim okuduğum bölümlede ilgili iş bulamadım çünkü yaşsdığım şehirde iş olanağı yok bu bölümle ilgili bilmiyordum ozaman abim yönlendirmişti bu bölümü övmüştü bana. Sonra bende normal bi işte çalışıyım dedim onuda beceremedim satış danışmanlığı ve hastanede hosteslik denedim olmadı çünkü insan ilişkilerim kötü çünkü safım ezildim ezik görüldüm insanlarla başedemedim. çalışma hayatından vazgeçtim kendi ayaklarının üstünde durmayı çok istememe rağmen halada özenirim. Aşk yaşamayı çok istedim herkes gibi 20 ysşındayken birini çok sevdim o beni sevmedi 26 yaşında beni çok sevdiği için eşimle evlendim yanında huzur ve güven duyuyordum sevgimde vardı ama aşk yok cinsel çekicilik değilde insan sevgisi gibi bişeydi benim ailem soğuk bi aile kötü değiller ama sevgi gösteren hissetiren kişiler değiller işte bu yüzden eşimle evlendim mutluydumda ilk seneler ama birşey eksikti cinsel çekim hiç hşssetmedim ona karşı ilişkidende hiç bişey hissetmedim zevk anlamında üstünü hep örttüm huzurluydum mutluydum ya şimdi yıllar geçti şimdi bu eksiklik canımı sıkıyo. İki çocuğum var onlarla mutlu olmaya çalışıyorum ama sanki kendim için yaşamıyorum onları büyütebilmek istiyorum tek dileğim bu onlar çocukken ölmemek onlar büyüyünce ölsemde olur sanki hiç bişey bana zevk vermiyorki.. hobi olarak resimle ilgileniyorum yeteneğim var çizdiklerim beğeniliyor ama bu bile zevk vermiyo zaten ev işinden çocuklardan çok sz zaman ayırabiliyorum geliştiremiyorum pek. Her şey boş geliyor zaten eskisi gibi küçük şeylerdrn mutlu olabilmek anın tadını çıkarmak istiyorum ama olmuyo sanki ben boşuna yaşıyo gibiyim çok garip bi his elimde değil 3 yıldır böyle hissediyorum nasıl geçer bu

Genişletmek için tıkla...

Bazen bana da oluyor, ölü taklidi yapıyorum. Derin bir uykuya dalsam uyandığımda her şey düzelir belki diyorum.kendi, isteği ile doldurulan insanlar var ya onlar geliyor aklıma. Çok şükür çocuklarınız var, bu durumda size en çok onlar yardımcı olur.

verecek çok bir tavsiyem yok sadece bundan sonraki hayatınızın istediğiniz gibi olması için dua edeceğim size

purpleflower35 .!.:

Hayatta hiçbir şey istediğimiz gibi olmamışsa nasıl mutlu olunur? Eskiden küçük şeylerle mutlu olabiliyordum ama artık olamıyorum boşluğa düştüm sanki 35 yaşındayım eskiden daha güçlüydüm elimde ne varsa onunla mutlu olurdum bi şekilde çok hassas herşeyi kafaya takan biri olmama rağmen ama artık yapamıyorum aslında kötü bi yaşantım yok ama istediğim gibide olmadı hiç bişey. Mesela 4 yıllık üniversite okuyup iyi bi işim olmasını istemiştim olmadı ben 2 yıllık üni. Kazanabildim okuduğum bölümlede ilgili iş bulamadım çünkü yaşsdığım şehirde iş olanağı yok bu bölümle ilgili bilmiyordum ozaman abim yönlendirmişti bu bölümü övmüştü bana. Sonra bende normal bi işte çalışıyım dedim onuda beceremedim satış danışmanlığı ve hastanede hosteslik denedim olmadı çünkü insan ilişkilerim kötü çünkü safım ezildim ezik görüldüm insanlarla başedemedim. çalışma hayatından vazgeçtim kendi ayaklarının üstünde durmayı çok istememe rağmen halada özenirim. Aşk yaşamayı çok istedim herkes gibi 20 ysşındayken birini çok sevdim o beni sevmedi 26 yaşında beni çok sevdiği için eşimle evlendim yanında huzur ve güven duyuyordum sevgimde vardı ama aşk yok cinsel çekicilik değilde insan sevgisi gibi bişeydi benim ailem soğuk bi aile kötü değiller ama sevgi gösteren hissetiren kişiler değiller işte bu yüzden eşimle evlendim mutluydumda ilk seneler ama birşey eksikti cinsel çekim hiç hşssetmedim ona karşı ilişkidende hiç bişey hissetmedim zevk anlamında üstünü hep örttüm huzurluydum mutluydum ya şimdi yıllar geçti şimdi bu eksiklik canımı sıkıyo. İki çocuğum var onlarla mutlu olmaya çalışıyorum ama sanki kendim için yaşamıyorum onları büyütebilmek istiyorum tek dileğim bu onlar çocukken ölmemek onlar büyüyünce ölsemde olur sanki hiç bişey bana zevk vermiyorki.. hobi olarak resimle ilgileniyorum yeteneğim var çizdiklerim beğeniliyor ama bu bile zevk vermiyo zaten ev işinden çocuklardan çok sz zaman ayırabiliyorum geliştiremiyorum pek. Her şey boş geliyor zaten eskisi gibi küçük şeylerdrn mutlu olabilmek anın tadını çıkarmak istiyorum ama olmuyo sanki ben boşuna yaşıyo gibiyim çok garip bi his elimde değil 3 yıldır böyle hissediyorum nasıl geçer bu

Genişletmek için tıkla...

Hayat boş bir kutu. Ve kimse sizin için o kutuyu alıp içini doldurmaz. Siz kendi kutunuzu önünüze çekip içine anlamlı bulduğunuz şeyleri koyacaksınız. Sizi mutlu eden şeyleri koyacaksınız. Bir süre sonra kutunun kendisi mutluluk olacak. Ama çok küçük başlamalısınız. Mesela her gün sizi mutlu eden veya minnet duyduğunuz tek bir şeyi yazın. Çok ufak çok boş bir şey olabilir bu. Pilavın tuzunu tutturmak bile olabilir. Önemli olan bakış açınızın yavaş yavaş değişmeye başlaması.

Tabii bir de şöyle bir durum var. Yaşadığınız durum depresyon da olabilir. "Çok bunaldım" anlamında depresyondan bahsetmiyorum. Bir hastalık olarak depresyondan bahsediyorum. Tabii bunun da tanısını doktorlar koyar.

Tükenmişlik sendromu dedikleri şeyi yaşıyorsunuz galiba. Benim için mutluluk çocuğumun sağlığı şansı bahtı güzel olsun o. Gerçekten sağlık en güzel mutluluk. Tavsiye olarak çocuklar büyük ise anane, babaanne birine bırakın bir iki tura katılın eşinizle gezin tozun biraz nefes alın iyi gelir

ponente .!.:

Hayat boş bir kutu. Ve kimse sizin için o kutuyu alıp içini doldurmaz. Siz kendi kutunuzu önünüze çekip içine anlamlı bulduğunuz şeyleri koyacaksınız. Sizi mutlu eden şeyleri koyacaksınız. Bir süre sonra kutunun kendisi mutluluk olacak. Ama çok küçük başlamalısınız. Mesela her gün sizi mutlu eden veya minnet duyduğunuz tek bir şeyi yazın. Çok ufak çok boş bir şey olabilir bu. Pilavın tuzunu tutturmak bile olabilir. Önemli olan bakış açınızın yavaş yavaş değişmeye başlaması.

Tabii bir de şöyle bir durum var. Yaşadığınız durum depresyon da olabilir. "Çok bunaldım" anlamında depresyondan bahsetmiyorum. Bir hastalık olarak depresyondan bahsediyorum. Tabii bunun da tanısını doktorlar koyar.

Genişletmek için tıkla...

Bende depresyondan şüpeleniyorum yakın zamanda psikologa gidicem ben nasıl düştüm bu hale bilmiyorum eskiden gezmeye gitmekten süslenmekten kahve içmekten bile mutlu olurdum şimdi mal gibi yaşıyorum sanki her anımda acı çekiyo gibiyim birde olmasını istediğim şeylere karşı açlık yada hasret gibi bişey

Kadın ilgi ister. Güzel cümleler duymak ister. Hayatında küçük de olsa heyecanlar yaşamak ister. Maalesef bizim toplumda kadın ev-çocuk demek. Oysa bazen çocuklardan bağımsız gezebilmeli, farklı yerler/insanlar tanıyabilmeli. Eş kişisinin kibar olması vs de gerekiyor.

Size tavsiyem kendinize vakit ayırın, kız arkadaşlarınızla bi cafeye gidip 1-2 saat kendinize ayırın. Sadece çocuklar için yaşanmaz. Bu şekilde mutlu olamazsınız, çocuklarınıza da faydanız pek dokunmaz.

geçmişi tamamen bir kenara bırakmanız gerekiyor tamamen , o günler bitti yok .
sadece şu ana odaklanin

şu anki siz olarak hayatınızda neleri değiştirmek istiyorsunuz oturun bir kağıda yazın sonrasında bunları hayatınıza eklemek için cabalayin
sorunuza cevap veriyorum mücadele ederek mutlu olunur, hayat herkes ama herkes için mücadele.
herkes başka bir şeyin zorluğunu yaşıyor .
sorunsuz bir hayat hayal etmeyin,

Bazen mutsuz da olmaliyiz diye düşünüyorum. Mesela ülkenin çoğu sokaklarda şu an herkes perişan halde su bulup yikanamiyorlar bile bunları düşünün. Şükredin güzel bir hayatınız var emin olun. Psikolojik destek de alabilirsiniz zor oluyorsa.

Pozitif bir uye .!.:

Bazen mutsuz da olmaliyiz diye düşünüyorum. Mesela ülkenin çoğu sokaklarda şu an herkes perişan halde su bulup yikanamiyorlar bile bunları düşünün. Şükredin güzel bir hayatınız var emin olun. Psikolojik destek de alabilirsiniz zor oluyorsa.

Genişletmek için tıkla...

kötü durumdaki insanlara bakıp şükretmek size ne kadar etik geliyor?
bu ülkede bu kadar kaba bir davranışın bu ölçüde yaygın olup teşvik edilmesine gerçekten anlam veremiyorum
öyle ya da böyle bir şekilde hayatınız raydan çıkıp kötu bir hale gelse insanlar size bakıp kendi hayatlarina şükretseler siz ne hissedersiniz ?

Ben de böyleyim. Özellikle akşamları içimde bir boşluk hissi oluyor aşamıyorum. Çocukken güzel üniversite güzel bölüm okursam hayatım kurtulur ve dizilerdeki gibi lüks bir hayat yaşarım zannediyodum. Kazandım mezun oldum ve dünyanın bu şekilde işlemediğini fark ettim. Büyürsem kendi ayaklarım üzerinde durursam her şey çözülür sanardım. O işler de hiç öyle değilmiş. Hayal kırıklığı yaşıyorum. Ben de resim yapıyorum anlık kafam dağılıyor sonrası boş.

Merkur Retrosu .!.:

Ben de böyleyim. Özellikle akşamları içimde bir boşluk hissi oluyor aşamıyorum. Çocukken güzel üniversite güzel bölüm okursam hayatım kurtulur ve dizilerdeki gibi lüks bir hayat yaşarım zannediyodum. Kazandım mezun oldum ve dünyanın bu şekilde işlemediğini fark ettim. Büyürsem kendi ayaklarım üzerinde durursam her şey çözülür sanardım. O işler de hiç öyle değilmiş. Hayal kırıklığı yaşıyorum. Ben de resim yapıyorum anlık kafam dağılıyor sonrası boş.

Genişletmek için tıkla...

lüks bir hayatta insanın icindeki boşluğu götürmuyor asla.
bence onu iyileştiren tek şey güçlü spiritüel bağlar hayata.
tabi bu kişisel fikrim

Çok şükür istediğim her şeye sahip oluyorum er ya da geç ama asla içimdeki o boşluk hissi dolmuyor. Bunlara sahip olsam ne derdim olacak ki dediğim her şeye sahibim ama yine o mutsuzluk hissini aşamıyorum.
Para, lüks eşyalar, güzel bir araba, güzel kıyafetler, iyi bir iş... Maalesef hepsine alışıyor insan birkaç güne.
Güzel bir bileklik aldım kendime, pahalı ama çok şık sandım ki onu alınca dünyanın en mutlusu ben olacağım ama bir saat sonra evdeki bir bardaktan farkı kalmadı gözümde.
Her şeyin mutlu etme süresi farklı ama o his elbet geçiyor.

lattesizkitapsiz .!.:

kötü durumdaki insanlara bakıp şükretmek size ne kadar etik geliyor?
bu ülkede bu kadar kaba bir davranışın bu ölçüde yaygın olup teşvik edilmesine gerçekten anlam veremiyorum
öyle ya da böyle bir şekilde hayatınız raydan çıkıp kötu bir hale gelse insanlar size bakıp kendi hayatlarina şükretseler siz ne hissedersiniz ?

Genişletmek için tıkla...

Yorumunuzu okuyunca beynimde ışık yandı. Evet yaa, kötü durumdaki insanlar bizim şükür sebebimiz olmamalı, burda bir etik problem var. Minimalist yaşamı tercih ettiğimden ve sağlıklı olduğumdan dolayı şükredecek çok şey buluyorum zaten de bazen ben de kötü durumdaki inasanlara bakıp kendi hayatımdan memnunluğumu hissediyordum. Düşüncemi değiştireceğim.

İzninizle yorumunuzu profil mesajıma adınızı etiketleyerek koyayım.

lattesizkitapsiz .!.:

geçmişi tamamen bir kenara bırakmanız gerekiyor tamamen , o günler bitti yok .
sadece şu ana odaklanin

Genişletmek için tıkla...

Evet doğrusu bu da. Geçmişi unutmak, üstünü örtmek kolay değil. Bir şekilde hatırlıyorsunuz, geçmiş de kendini hatırlatıyor zaten. Ana odaklanmak gerek, evet. pamuk musun nesin 'in "Şimdiden başka zaman yok." durum yazısını da çok sevmişimdir.

lattesizkitapsiz .!.:

lüks bir hayatta insanın icindeki boşluğu götürmuyor asla.
bence onu iyileştiren tek şey güçlü spiritüel bağlar hayata.
tabi bu kişisel fikrim

Genişletmek için tıkla...

Evet haklısınız demek istediğim o kadar çabaya rağmen iyi imkanlara sahip olamamak ve yaşanan hayal kırıklığıydı. Yoksa lüks hayatlar yaşarken de boşlukta hissetmek gayet mümkün

purpleflower35 .!.:

Hayatta hiçbir şey istediğimiz gibi olmamışsa nasıl mutlu olunur? Eskiden küçük şeylerle mutlu olabiliyordum ama artık olamıyorum boşluğa düştüm sanki 35 yaşındayım eskiden daha güçlüydüm elimde ne varsa onunla mutlu olurdum bi şekilde çok hassas herşeyi kafaya takan biri olmama rağmen ama artık yapamıyorum aslında kötü bi yaşantım yok ama istediğim gibide olmadı hiç bişey. Mesela 4 yıllık üniversite okuyup iyi bi işim olmasını istemiştim olmadı ben 2 yıllık üni. Kazanabildim okuduğum bölümlede ilgili iş bulamadım çünkü yaşsdığım şehirde iş olanağı yok bu bölümle ilgili bilmiyordum ozaman abim yönlendirmişti bu bölümü övmüştü bana. Sonra bende normal bi işte çalışıyım dedim onuda beceremedim satış danışmanlığı ve hastanede hosteslik denedim olmadı çünkü insan ilişkilerim kötü çünkü safım ezildim ezik görüldüm insanlarla başedemedim. çalışma hayatından vazgeçtim kendi ayaklarının üstünde durmayı çok istememe rağmen halada özenirim. Aşk yaşamayı çok istedim herkes gibi 20 ysşındayken birini çok sevdim o beni sevmedi 26 yaşında beni çok sevdiği için eşimle evlendim yanında huzur ve güven duyuyordum sevgimde vardı ama aşk yok cinsel çekicilik değilde insan sevgisi gibi bişeydi benim ailem soğuk bi aile kötü değiller ama sevgi gösteren hissetiren kişiler değiller işte bu yüzden eşimle evlendim mutluydumda ilk seneler ama birşey eksikti cinsel çekim hiç hşssetmedim ona karşı ilişkidende hiç bişey hissetmedim zevk anlamında üstünü hep örttüm huzurluydum mutluydum ya şimdi yıllar geçti şimdi bu eksiklik canımı sıkıyo. İki çocuğum var onlarla mutlu olmaya çalışıyorum ama sanki kendim için yaşamıyorum onları büyütebilmek istiyorum tek dileğim bu onlar çocukken ölmemek onlar büyüyünce ölsemde olur sanki hiç bişey bana zevk vermiyorki.. hobi olarak resimle ilgileniyorum yeteneğim var çizdiklerim beğeniliyor ama bu bile zevk vermiyo zaten ev işinden çocuklardan çok sz zaman ayırabiliyorum geliştiremiyorum pek. Her şey boş geliyor zaten eskisi gibi küçük şeylerdrn mutlu olabilmek anın tadını çıkarmak istiyorum ama olmuyo sanki ben boşuna yaşıyo gibiyim çok garip bi his elimde değil 3 yıldır böyle hissediyorum nasıl geçer bu

Genişletmek için tıkla...

Hayatını kendi ellerinle zindan etmişsin
Öncelikle sevmediğin biriyle evlilik yapmaman gerekiyordur
Madem evlendin neden iki çocuk ?
Bari biraz bekleseydin.
2 senelik okul ile 4 senelik okul arasında hiçbir fark yok İnan bana
Madem mutlu değilsin
Hayatta kendine yeni yollar çizme zamanın gelmiş
Yaşın geç değil
İstersen yeniden başlarsın.

Durum metnimdeki cümle Ekşi Elmalar filminin sonunda söyleniyor. Şimdiden başka zaman yoktu şeklinde. İzlememiş olan herkese tavsiye ederim. Sibel 1923

Sibel 1923 .!.:

Yorumunuzu okuyunca beynimde ışık yandı. Evet yaa, kötü durumdaki insanlar bizim şükür sebebimiz olmamalı, burda bir etik problem var. Minimalist yaşamı tercih ettiğimden ve sağlıklı olduğumdan dolayı şükredecek çok şey buluyorum zaten de bazen ben de kötü durumdaki inasanlara bakıp kendi hayatımdan memnunluğumu hissediyordum. Düşüncemi değiştireceğim.

İzninizle yorumunuzu profil mesajıma adınızı etiketleyerek koyayım.


Evet doğrusu bu da. Geçmişi unutmak, üstünü örtmek kolay değil. Bir şekilde hatırlıyorsunuz, geçmiş de kendini hatırlatıyor zaten. Ana odaklanmak gerek, evet. pamuk musun nesin 'in "Şimdiden başka zaman yok." durum yazısını da çok sevmişimdir.

Genişletmek için tıkla...

aahahha çok mutlu oldum
bir kisinin bile bu konuda fikrini değiştirmek çok değerli
ve bir de her şey göründüğü gibi değil, bakıp sukrettigimiz insan bizden çok derin çok daha doyurucu bir hayat yaşıyor olabilir.
çağın en büyük sorunu yüzeysel bakma.
ben bir kaç yıl önce TRT belgeselde bir program izlemiştim;
adam güney Amerika da bir dağ gibi bir yerde yaşıyor köyde
, köyde 100 kişi filan yaşıyor galiba.

adamların küçücük tek odalı bir evi vardı / ev denebilir mi emin değilim
kinoa dövüyorlar bazen bı hayvan avliyorlardi , suyu nerden içtiklerini tam hatırlamıyorum ama kuyu gibi bir yer değil daha zor temizlenmesi olan bir yerdi .
o belgeseli izledim ve kalbim bana şey dedi ; benim hayatım bu adamın hayatından daha değerli değil.
o sırada benim zengin bir ailem vardı (hala oyleler) çok iyi bir evde oturuyordum ,
hekimlik yapiyordum (hala yapıyorum)
inanılmaz konfor düşkünü bı hayatım vardı ve hayatımda her şey çok ama çok 'kolay' üzerine kuruluydu.
yüzeysel olarak böyle hayatlarımız adamla
ama ötesine bakarsak ;
sahip olunan maddesel şeylerin ötesine ..
bu adamın da sevdiği insanlar vardı hayatında , tüm köyü tanıyor hatta
muhtemelen benden çok daha derin ve güvene bağlı ilişkileri vardı,
daha az gelecek kaygısı hatta muhtemelen kaygısı vardı.
adam evliydi eşiyle çocukları olmamış buradaki bir çok üye gibi bunun için üzülüyordu.
muhtemelen sevdiği biriyle kavga edince benim gibi çok üzülüyordu ya da kızıyordu vs vs
yani hissedebildigimiz 5/10 insanı duygu var güzel ya da kötü, tüm insanlık olarak bunu hissediyoruz.
hissettiğimiz derin duygulari sahip olduklarımiz maalesef etkilemiyor
mesela ben şuan maddesel olarak gerçekten iyi bir hayat yaşıyorum,
kalbim son günlerde derin bı yasla dolu, iki tane gencecik arkadaşımı depremde kaybettim
Türkiye de en sevdiğim en değer verdiğim bir kaç şehirden biri yerle bir oldu
bu derin yasi hangi güzellik hangi para azaltır
ya da hepimizin sevgimize karşılık görmediğimiz anlar olmuştur , o acıyı ne azaltır
sevdiğimiz birine sarildigimizdaki hisleri hangi para arttırır vs vs
ben mesela hayatta en güçlü hisleri , klasik müzik dinleyip dua ederken yaşıyorum son bir iki yıldır
öncesinde gerçekten sevdiğim biriyle cinsellik yaşarken , ona sarılırken yaşıyordum bence

biraz karışık yazdım ama ben aç açıkta kalınmadigi sürece paraninda , güzelliğinde hayattaki hislerimiz uzerine hiçbir etkisi olmadığına inanıyorum ( para ve güzellik en çok kullanılan şeyler yanında aklınıza ne geliyorsa ekleyebilirsiniz)

ayrıca yazdıklarımi istediğiniz yerde istediğiniz şekilde kullanın tamamen sizin

lattesizkitapsiz teşekkürler.

Durumumda da ilk birkaç dakikada beğeni mesajları geldi, bence bazılarımız kendilerini sorgulayacaklar.

lattesizkitapsiz .!.:

kötü durumdaki insanlara bakıp şükretmek size ne kadar etik geliyor?
bu ülkede bu kadar kaba bir davranışın bu ölçüde yaygın olup teşvik edilmesine gerçekten anlam veremiyorum
öyle ya da böyle bir şekilde hayatınız raydan çıkıp kötu bir hale gelse insanlar size bakıp kendi hayatlarina şükretseler siz ne hissedersiniz ?

Genişletmek için tıkla...

Neden bu davranış kaba geldi size anlayamadım. Ayrıca teşvik etmiyorum direkt söylüyorum. Gerçekler bunlar. Burayı sizden uzun süredir kullanıyorum insanlar tabiki mutsuzum diye konu açabilir. Siz farklı yorum yaparsınız ben farklı bu bize kalmış birşey.
Yazdığım yoruma gelince şu an çadırda olsaydı konu sahibi emin olun şu hâline şükrederdi. Ayrıca depremzedeyim halime bakıp örnek alabilir bundan rahatsızlık duymuyorum şu an.