Hanımlar büyük bir umutla,heyecanla merhaba! ben kendime bir söz vermiştim. eğer bir gün bu tedaviden sonuc alırsam her detayını burda anlatıp size umut olacaktım. çok şükür bugun bunları yazabılıyorum cunku hamıleyım :) darısı tum ısteyenlere. bayağı uzun şimdiden kusura bakmayın.
önce kendimden bahsedeyim. 1 buçuk senelik evliyim. ben 23 eşim 29 yaşında. başlarda tabii ki herkes gibi hiç bir şey bilmeden evlendik. yani herhangi bir problem olup olmadıgını ıkımızde bılmıyorduk. o yüzden yeni gelin oldugum bu hıc bılmedıgım şehre alısmadan cocuk sahıbı olmak ıstemedıgımden doktor kontrolunde Yasmin(dogum kontrol hapı) kullanmaya basladım. hatta etkili olsun dıye evlenmeden 1 ay once basladım :) nerden bıleyım ne yaparsak yapalım normal yoldan cocuk sahıbı olmayacagımızı. gunler böyle surup giderken zamanla cocuk seslerı cocuk kıyafetlerı daha bır dıkkatımı cekmeye basladı. ben cocuk ıstıyorum dedim ya esıme. hemen. acayip bi cocuk ıstegı vardı ıcımde. asıl planımız 2 sene cocuk yapmayıp gezmek ıstedıgımız yerlerı gezmekti. eşim de çok sasırdı o zaten dunden razıydı. toplam (evlenmeden önceki 1 ay dahil) 4 ay yasmin kullandıktan sonra evliliğimin 3. ayı yine doktor kontrolunde yasmin'i bıraktım. doktor muayene sırasında yumurtalıklarımın rahmımın cok guzel oldugunu 3 ay ıcınde hamıle kalamazsam esımın de sperm testi vermesi gerektiğini söyledi.
güler geçti aylar geçti,4 ay oldu ama ben hamıle kalamadım. her ay buradan hamılelık belırtılerını okuyup kendimde aradım. adetım gelmesın dıye dualar ettim. ve kendi ellerimle her zaman duzenlı olan gununde gelen adetımın duzenını bozdum. derken biz korunmayı bıraktığımız 6. ay doktora gittik. ben sürekli bende bir problem var dıye kendı kendımı yıyordum. adet duzenımı de kendı elımle bozdugum aklıma gelmıyordu. kesin bende kist var şu var bu var diye teşhis koyuyordum. doktor hiç bir problemın olmadıgını esımın sperm testı vermesı gerektıgını soyledı ama ben ısrarla yok hayır problem bende dıyordum... samsunda gezmedıgım ne devlet ne de ozel hastane kaldı ama hepsınde aynı sonucu aldım. hormonlar yumurtlama her sey guzeldı. bu sırada esıme 'artık sende gıt muayene ol' dedim ama tabii ki eşim 'sen ne demek istiyorsun' diyerek benı susturdu. en sonunda cok arastırarak samsunda bülent sürücü'yü buldum. eşimle eğer o urolojıye muayene olmazsa bende kadın doguma gitmem diye anlastım. kabul etti.
temmuz ayında bülent sürücü'ye ben muayene olurken esımde aynı anda urolojı doktoruna gitti. hormonlar tahlıller her şey normaldı. bir tek sperm testimiz çıkmamıstı...
sperm testini beklerken kahvaltımızı edip hayaller kurduk su ay hamıle kalsam cocuk su zaman dogar kız olursa soyle olur erkek olursa böyle olur... ah nerden bilelim...
saat gelınce sperm testını almaya gıttık. doktor hemen sperm testıne baktı bilgisayarından, yüzü değişti... eşime gel seni ben bir muayene edeyim dedi. eşim muayene oldu, sol yumurtalıgı sağ yumurtalıktan küçüktü. buna bağlı olarak azosperm teşhisi kondu...tüp bebekten, normal yoldan asla cocuk sahıbı olamayacagımızdan, doktor mikro tese'den bahsetti biz sadece gözlerimiz dolu ne anlattıgını anlamadan dınledık...
bizim hıkayemız o andan sonra basladı...
eşim hışımla çıkıp arkasına bıle bakmadan arabaya bındı. o psikolojiyle bana boşanmayı teklıf ettı yol boyunca ağladı. bense hiç ağlamadım.... bunun Allahtan geldıgını ımtıhan oldugunu doktorun ımkansız değil sadece bizi biraz zorlayacagını söylediğini söyledim ama beni asla dinlemedi. bu şekilde eve geldık. eşim tedavı olmamak ve bosanmak konusunda kararlıydı. beni dinlemiyor bana yabancıymıs gıbı davranıyordu. (bu detayları kimsenin bu surecı gulluk gulustanlık yasamadıgını bılın dıye anlatıyorum)
biz 2 gün konusmadık, yanyana uyumadık, ben yaklastıkca esım kaçtı. kendini suclu hıssedıyordu. anlıyordum ama o boyleyken elımden bısey gelmedıgı ıcın uzgun, böyle bir zamanda benı yalnız bıraktıgı ıcın kızgındım. sonunda konuyu aılesıne açmakta buldum careyi, beni dinlemiyordu kendı aıleme anlatsam gururu kırılacaktı. babasına cok duskundur once gıdıp konuyu ona açtım onlarda bızı bı gun yemege davet ettıler. kayınpederim esımle ayrı bır yerde konusup bir şekilde ikna etti ıkımız orda bırbırımıze söz verdik tedavıden sonuc alana kadar vazgecmeyecegımıze imkanımız yettiği kadarıyla... bu arada azosperm hakkında her seyı ogrenmıstım, her yerde dogal yollardan bunun tedavısı olmadıgını okudum. ama asla umıdımı kesmedım.
tedavıye baslamadan ızmıre gorumcemın yanına zıyaret hem de tatıl amaclı gıttıgımızde orada doğal macunlar yapan bir bayanın oldugunu oğrendık (isteyene numarasını vs. mesajdan veririm) aradık bizden esımın sperm ve hormon tahlıllerını ıstedı hemen hepsini alıp gittik. eşime 2 tane biri sabah biri akşam kullanılacak macun, shiffa home'un çobançökerten takvıye edıcı gıdasını verdi. 6-8 ay ıcınde sonuc alacagımızı bıttıkce onu arayıp yenısını yapmasını ıstememızı soyledı. toplam 450 tl tuttu.
eşim bu macunları duzenlı olarak kullandı bu arada tıp fakultesı ramazan ascıdan randevu aldık tekrar sperm testi yapıldı. bu sefer canlı ve cansız sperm bulunmuştu :) doktor sen azosperm değil oligospermisin dedi. bu bizim için ilk umuttu. 1 milyon sperm morfoloji 0 olsada.... eşime klomen ve argifertil-m de verdi bizi tüp bebek merkezıne gonderdı. tedavıye resmı olarak baslamıs olduk.
bu arada ben esıme kuruyemısler, kecıboynuzu kurlerı, vs yedırmeye devam edıyordum asla ıse yaramaz dıye dusunmedım. ben de davut guven hocaya muayene oldum verdiği iğneleri ve ilaçları kullanmaya dikkat ettım saatımı hıc sasırmadım. sonunda yumurta toplama gunune geldık. 36 saat once çatlatma ıgnemı vuruldum 8 kasım 2019 gunu yumurtalarım toplanacaktı. yalnız bir uyarı almıstık. eğer eşimde beni yumurta toplamaya aldıkları zamanda verdiği sperm testınde canlı ve hareketlı sperm bulunmazsa tese'ye alınacaktı... benım yumurtalarımda dondurulacaktı.... hiç beklemedıgımız bıseydı biz teseyı aklımızdan cıkarmıstık... ben yumurta toplamaya gırdım eşim sperm testine çıktığımda narkozun etkısıyle aylarca bırıktırdıgım gozyaslarım coktan akmıstı. hayal meyal hatırladıgım hemsırelerın 'neden aglıyorsun?' sorunlarına bılmıyorum dememdı... narkozun etkısı gecene kadar agladım... agladım.. agladım.... hemsıre gelı bır seyler anlattı 10 yumurtam toplanmıstı. sonra sustum giyindim odadan çıkıp dısarda bekleyen esımı gordum ilk sordugum sey 'sperm bulundu mu?' eşimin gülen yuzunden anladım 'şimdilik 2.3 hareketlı, guzel gorunmus kesın sonuc ıcın arayacaklar'dı :) (eklemeyi unutmuşum düzenleyerek ekliyorum esımın bu sperm testinde morfoloji %3 çıktı)
Bizden daha mutlusu yoktu oturup bırlıkte agladık.... yine bana kullanmam ıcın bır suru ılac verdıler gobegımde delik olmayan yer yoktu...
10 kasım pazar günü hastaneden arandık TAM 6 TANE YUMURTAMIZ DOLLENMISTI :) 11 kasım pazartesı transfere cagırıldım. transfere gittiğimde 1'i yasamıyordu embrıyonun 5 bebısımız kalmıstı biz 1'e bıle razıydık :) iyi kalıte olanların 2si transfer edıldı, 5. gune gelen 2 tanesı de donduruldu.
çok umutluydum transferden sonra ayaklarım yere basmıyordu. bu bızım ıcın mucızeydı. bu asamaya gelecegımızı hiç dusunmuyorduk cunku. ben buradakı ve web'de ki 3. gün transferi hakkında yazılanları okuyana kadar.......
doktorların umutsuz oldukları döllenmeleri ellerinde kalmasın diye 3. gün transfer ettikleri, 5. gün transferının kesın oldugunu.... neler neler okudum. umudum gıttıkce azaldı. acaba esımın sperm kalıtesı kotu oldugundan embrıyolar kalıtesızdı o yuzden mı 3.gün transferıydı, neden 3. gun nedennn? neden 5 değil.......
transferın 3. günü fecı sekılde grip oldum derken umudum hıc kalmadı. belirtim de yoktu arada bır belım ağrıyordu o kadar. kimseye bellı etmıyordum ama olmayacagına o kadar emındım kı. transferden sonra ki pazartesi (8 kasım) tam 1 hafta oldugunda kasımda feci bir iğne batması oldu. kısa surelıydı geçti. tamam dedim galıba olmayacak. eşime bellı etmedım. bir an önce test yapıp kotu sonucu onceden gorup test gunumde (23 kasım) şok olmamak ıstıyordum. bu arada baska bır belırtim yoktu. sarı ve su gıbı akıntım vardı ama ben onu ılaclara yordum. gecelerı terlemeye baslamıstım ne gıyersem gıyeyım su gıbı oluyordum gribimde gecmemıstı. 20 kasım çarşamba gunu eşimi merkezde sinemaya gitmeye ikna ettim gitmişken de tabii ki kan testi yaptırmaya. kan testını verdım o sırada sınemaya bılet aldık ben negatif alacagıma emındım. avm de dolastık test sonucunu dusunup heycanlanmıyorduk ıkımızde, zaten doktorun dedıgı gunden nerdeyse 4 gun once test yaptırmıstık. olsa bıle cıkmazdı. aradan ıkı saat gectı sınemaya gırmeden sonucu alalım dedik........
sonuc 29.4 pozitif!
nasıl ya ama 3.gün transferi, ama sayı az, azosperm,oligosperm ama ilk deneme???????????????????
ağlayarak sonucu benım doktoruma yolladık cevabı 'tebrıkler hamılesın haftaya cuma kontrole gel'di :)
aldıgımız bıletı ılk buldugumuz cocuga verıp evın yolunu tuttuk hemen aıle buyuklerıyle paylastık hala ınanamıyordu kımse. :) ben tabıı ıkı katı sonucu gormeden rahat uyuyamadım yıne. bugun tekrar hcg testı yaptırdık sonuc 120'ydi. Allahıma bin şükür ki bebişim benimleydi.... :) şimdi Allah ızın verırse kalp atısını duyunca hamıle olduguma ıkna olacagım
inanın herkes hamıle kalır da ben kalamam sanıyordum, böyle hıkayelerı okuyup da bu benım basıma gelmez dıyordum. ümitsizlik had safadaydı. ilk sefer olacak dıye bır sey yok. sonunda olsun yeter. imkanınız el verdiği sürece denemekten asla vazgecmeyın...
ALLAH BUTUN ISTEYENLERE ONCELIKLE BUNU OKUYUP DA BIR YERLER DE BIRILERINDE UMUT ARAYANLARA COCUK NASIP ETSİN, SU MUBAREK CUMA GUNU KUCAKLARINI BOS BIRAKMASIN, DUALARINI KABUL ETSİN. BENIMDE MELEĞİMİ KUCAGIMA ALMAMI NASIP ETSİN İNŞALLAH. :)
not:sormak ıstedıklerınızı de lutfen yazın elımden geldıgı kadar cevaplayacagım.