Nasıl bir annesiniz

muallimcim kesinlikle katılıyorum sana ilk çocuklar hep acemiliğe geliyor ve belkide istemeden onlara zarar veriyoruz başka topicte bir kız yazmıştı bebeğini dışardaki insanlar sevicek kızına mikrop bulaştırıcaklar diye eve kapanmışlar ve kız bebeğini dr götürüyor dr çıkışıyorkıza sen bebeğini hiç güneşe çıkarmadınmı bağışıklık sistemi çok zayıf mikroplarla savaşıcak gibi değil demiş bünyesi ve kız o zaman anlamışki ızına iyilik ederken aslında sağlığıyla oynuyor okadar uç noktalardada değilim şükürrr
 
canım elbette sen cok tatlı ama hassas bı annesın bu cok normal ..........yenı dogum yaptık yedırgınız hassasız bebek sayısı cok .............bu duygular cok normal....... hersey yerıne oturacak zamanla............kendını hıç uzmeeeeee............ınş basaracaz ınşşşşşş ..........korkular cok normal .........
 
kızlar günaydın güzel bi konu açmışsın pitoscum okurken insan gerçekten duygulanıyor. biliyosunuz bendede 3 bebek var milletin bütün söylediklerine inat iyi bi anne olmaya çalışıyorum bi yandan çalışıp bi yandan onlara yetmeye çalışıyorum . onlarla oynamaya , dışarı çıkarmaya , şu sıralar yürüme çalışmalarına )) kelimeler öğretmeye çalışıyorum bunun yanında birazda otoriterlik yapıyorum uyku ve yemek düzenlerinde soguk kanlı kalmaya çalışıyorum ki ne bana ne başkasına yük olsunlar kendi düzenlerini bulsunlar . yetebiliyormuyum yetemiyorum belki ama elimden gelenin en iyisini yapıyorum biliyorumki ben iyi bir anneyim onlarda benim küçük mucizelerim herşeyin en iyisini hakediyorlar yaşadıgım müddetçede hep yanlarında olucam
 
Pitoşum ne zamandır hep kendime sorduğum bazı zamanlarda işin içinden çıkamayıp oturup ağladığım yüzleşme sorusu...

Aslında cevabını bende kendime veremiyorum. ve üç bebeğime tek başıma yetemiyorum elimden geldiği kadar şu anda eşit davranmaya onlarla her seferinde konuşmaya birşeyler öğretmeye çalışıyorum. Bazı geceler oturup ağlıyorum sonrada kendime çok kızıyorum 9 sene sonra sahip olduğum melekler rabbim hiç uğraştırmadı bizi ilk tedavimizde sahip olduk şükür bazen ağladıkları zaman kızıyorum sonrada kendime kızıyorum bunlar bize emanet kim bilir ne amaçla yaratıldılar hep dua ediyorumki hayırlı evlatlar olsunlar ve istiyorumki bu kadar sıkıntı çekiyorum ilerde hayırsızlık yapmasınlar çok beklentili bir anne olmam onlara karşı ama annelerine olan saygısını korusunlar isterimki büyüdüklerinde eşim ve benim arkadamda kale gibi olsunlar ... Bildiğin gibi ben panik atak bir anneyim eşimin mesleği nedeniyle doğunun bazı bölgelerinde can korkusuyla yaşamaktan panik atak birisi oldum çıktım hamileliğim bu nedenle az sorunsuz ama korkuyla geçti bebeklerimide öyle yetiştirmek istemiyorum ama şu anda onlara zaman tanıyorum bağışıklık sistemleri biraz güçlensin biraz daha büyüsünler titiz olmaktan vazgececeğim. kayranın yazdığı yazı gibi bebeklerim kuzu gibi güdülmesin... aslında yapım gereği otoriter birisiyimdir sabırla bekliycem zamanı geldiğinde otoritemi korumaya çalışacağım ve tabiki bebeklerim sağlıklı büyüdükleri sürece düzen verebiliriz...

Şu anda onlara bol bol sevgi kucak öpücük gülücük kocaman kocaman sarılıyorum tadını çıkarıyorum en çok ihtiyac duydukları şeyi vermeye çalışıyorum hep dua ediyorum bana birşey olmasın diye onlara ben bakabileyim annesiz kalmasınlar ...

ve yine asıl cevabı veremiyorum ben nasıl bir anneyim !?
 
nıl pıtos yerım o kuzuları ya..............benımkılerde ınş gelırler bende sarar koklarım ınş.........cok zor bazen öle oluyokı bende o duyguları yasıyorum hatta ılk haftalar cok agladım ben nasıl anneyım tasıyamadım bebeklerımı ve kuvezde sıkıntı içindeler onları orda caresız gormek cok zor cok acı ......ıcerı gırınce tum duyguları aynı anda yasıyo ınsan umut sevınç caresızlık acı ...........bılıyorum kı hersey kısmet ama anne yuregı ........sıoz gecmıyooo bazennnnnnn
 
müsaade ederseniz anne adayı değilde anne olarak yazmak istiyorum....muallimde anne ama tüpbebek annesi olmakk biraz farklı galiba..... diğer kızlarında bebekleri henüz küçük büyüyünce anlayacaksınız nerde yanlış yaptınız......... herkesin kendine göre doğruları vardır...benimde öyle ben başta yazdığım söze uymaya çalıştım .... hiç pişman olmadım... bir arkadaşımızda yazmış kişi kendi gibi yetiştirir çocuğunu diye ...bakın buda doğru kendim gibi yetiştirmeye çalıştım kızımı...

1--
bir kere anneler çocuğu aç yatttıysa, öksürüyorsa,bir yeri acıdıysa, hastaysa ,üstü açıksa endişelenirler... bu tamamen annelik merhaametidir bu hemen herkeste aynıdır..çoook nadirdir ki anne kaygısız biri olsun.... ama bazen çok üzüldüğünüzü korktuğunuzu çocuklara belli etmemek gerekir...belki size göre çok yanlıştır ama bana göre doğrudur....ben kızım düştüğünde bir yeri kanasa dahi...bağıra çağıra canhıraş bir şekilde koşmam... çünkü önce çocuğum korkacak .... içim içimi yesede ben kızımın yanına gayet sakin soğukkanlı şekilde giderim.... bağırıp çağırmaının çocuğa faydası olmayacaktır....aksine soğukkanlı olur paniksiz olursanız ne yapacağınızı daha iyi kestirirsiniz bence.... eğer bağırıp çağırarak yaklaşırsanız ..ileride çocuğun parmağını sinek ısırsa dünyayı yıkan bir çocuğa sahip olursunuz bence.... hasta olduğundada öyle sabahlara kadar uyumam ama bunu çocuğa belli etmem... ona hastasın demem.... olabilir geçecek herkes oluyor der geçiştiriim... kızım 6 yaşında bunun faydasını gördüm...
2--
ben çocuğumun her istediğine evet demedim.... öyleki çevremdeki insanlarla karşılaştırıldım... çocuk sofrada yemek yemezmiş.oturmak istemezmiş.... gecenin 12 sinde çikolata isterse gidip benzincilerden çikolata alınırmış.... gece uyumak istemezmiş... (hastalık hariç)anne baba kalkıp çocukla oyun oynarmışş..işte çocuk kızarmış anneye babayadedeye babaneye vurur salak manyak istediğini dermişte çocuğa hiç uyarı gelmezmiş. hiç ceza vermezlemiş..... her istediğini, yaparlarmış... yemek yemeyin dese aç gezzermiş anne baba... senin çocuğun tüpbebek ssen neden böyle davranmıyorsun diyenler oldu... hayır ben yemek yemese dahi çocuğumun soframıza oturmasını isterim... yatma vakti geldiğinde uyumasada yatmasını isterimki o zaten vakitle uyur... onunla gece yarısı kalkıp oyun oynamam ama yatakta sohbet edebilirim... çocuğumun günde 1 kez aburcubur vakti vardır..oda akşam yemeğinden sonra ödül niteliğindedir.... öyle gece 12 de çikolata istenmez ben hayır derim.... büyüklere vuramaz uyarırım uyarılarım karşılık vermezse..sevdiği şeyi men ederek ceza veririm... ortalıkta istenmeyen ses tonuyla ağlıyorsa odasına gönderirim.. ağlaması bitince döner....

3--benim isteyipte yapamadığım şey şuydu ki... 6 yıl sonra bir çocuk gelince ...ailece annane babane dede dayı bu konuda hepimiz suçluyuz..çocuğu hiç yatırmadık.. gözünü açar açmaz aldık yataktan...çocuk oldu hacıyatmaz....oturmaya başladığında bile oturmuyordu..yürüyünceye kadar işkence çektim.. yemeği kucağımda çocukla yapıyordum...... 6 yaşında kızım hala oturmuyotr... artık kucağımda değil ama sürekli ayakta..misafirlikte 5 dk. oturtamıyorsunuz... tv yi ayakta izliyor..uyarmasam yemeğide ayakta yiyor.sürekli ayakta dolaşan bir çocuk.. doktorlar hiperaktif diyorlar... inşallah allah nasip ederse ikizlere bunu yapmak istemiyorum...
 
Son düzenleme:
el-muallim .!.:
nıl pıtos yerım o kuzuları ya..............benımkılerde ınş gelırler bende sarar koklarım ınş.........cok zor bazen öle oluyokı bende o duyguları yasıyorum hatta ılk haftalar cok agladım ben nasıl anneyım tasıyamadım bebeklerımı ve kuvezde sıkıntı içindeler onları orda caresız gormek cok zor cok acı ......ıcerı gırınce tum duyguları aynı anda yasıyo ınsan umut sevınç caresızlık acı ...........bılıyorum kı hersey kısmet ama anne yuregı ........sıoz gecmıyooo bazennnnnnn
Genişletmek için tıkla...

olurmu öyle şey ben taşıyamadım deyip kendine haksızlık etme rabbim sana onları verdi sen devam ettin teslimiyetini sürdürdün erken doğum olasi birşeydi zaten seninle alakası yok canım kendine haksızlık etme :1hug:
 
Kayra .!.:
müsaade ederseniz anne adayı değilde anne olarak yazmak istiyorum....muallimde anne ama tüpbebek annesi olmakk biraz farklı galiba..... diğer kızlarında bebekleri henüz küçük büyüyünce anlayacaksınız nerde yanlış yaptınız......... herkesin kendine göre doğruları vardır...benimde öyle ben başta yazdığım söze uymaya çalıştım .... hiç pişman olmadım... bir arkadaşımızda yazmış kişi kendi gibi yetiştirir çocuğunu diye ...bakın buda doğru kendim gibi yetiştirmeye çalıştım kızımı...

1--
bir kere anneler çocuğu aç yatttıysa, öksürüyorsa,bir yeri acıdıysa, hastaysa ,üstü açıksa endişelenirler... bu tamamen annelik merhaametidir bu hemen herkeste aynıdır..çoook nadirdir ki anne kaygısız biri olsun.... ama bazen çok üzüldüğünüzü korktuğunuzu çocuklara belli etmemek gerekir...belki size göre çok yanlıştır ama bana göre doğrudur....ben kızım düştüğünde bir yeri kanasa dahi...bağıra çağıra canhıraş bir şekilde koşmam... çünkü önce çocuğum korkacak .... içim içimi yesede ben kızımın yanına gayet sakin soğukkanlı şekilde giderim.... bağırıp çağırmaının çocuğa faydası olmayacaktır....aksine soğukkanlı olur paniksiz olursanız ne yapacağınızı daha iyi kestirirsiniz bence.... eğer bağırıp çağırarak yaklaşırsanız ..ileride çocuğun parmağını sinek ısırsa dünyayı yıkan bir çocuğa sahip olursunuz bence.... hasta olduğundada öyle sabahlara kadar uyumam ama bunu çocuğa belli etmem... ona hastasın demem.... olabilir geçecek herkes oluyor der geçiştiriim... kızım 6 yaşında bunun faydasını gördüm...
2--
ben çocuğumun her istediğine evet demedim.... öyleki çevremdeki insanlarla karşılaştırıldım... çocuk sofrada yemek yemezmiş.oturmak istemezmiş.... gecenin 12 sinde çikolata isterse gidip benzincilerden çikolata alınırmış.... gece uyumak istemezmiş... (hastalık hariç)anne baba kalkıp çocukla oyun oynarmışş..işte çocuk kızarmış anneye babayadedeye babaneye vurur salak manyak istediğini dermişte çocuğa hiç uyarı gelmezmiş. hiç ceza vermezlemiş..... her istediğini, yaparlarmış... yemek yemeyin dese aç gezzermiş anne baba... senin çocuğun tüpbebek ssen neden böyle davranmıyorsun diyenler oldu... hayır ben yemek yemese dahi çocuğumun soframıza oturmasını isterim... yatma vakti geldiğinde uyumasada yatmasını isterimki o zaten vakitle uyur... onunla gece yarısı kalkıp oyun oynamam ama yatakta sohbet edebilirim... çocuğumun günde 1 kez aburcubur vakti vardır..oda akşam yemeğinden sonra ödül niteliğindedir.... öyle gece 12 de çikolata istenmez ben hayır derim.... büyüklere vuramaz uyarırım uyarılarım karşılık vermezse..sevdiği şeyi men ederek ceza veririm... ortalıkta istenmeyen ses tonuyla ağlıyorsa odasına gönderirim.. ağlaması bitince döner....

3--benim isteyipte yapamadığım şey şuydu ki... 6 yıl sonra bir çocuk gelince ...ailece annane babane dede dayı bu konuda hepimiz suçluyuz..çocuğu hiç yatırmadık.. gözünü açar açmaz aldık yataktan...çocuk oldu hacıyatmaz....oturmaya başladığında bile oturmuyordu..yürüyünceye kadar işkence çektim.. yemeği kucağımda çocukla yapıyordum...... 6 yaşında kızım hala oturmuyotr... artık kucağımda değil ama sürekli ayakta..misafirlikte 5 dk. oturtamıyorsunuz... tv yi ayakta izliyor..uyarmasam yemeğide ayakta yiyor.sürekli ayakta dolaşan bir çocuk.. doktorlar hiperaktif diyorlar... inşallah allah nasip ederse ikizlere bunu yapmak istemiyorum...
Genişletmek için tıkla...

kayracım tamamen sana katılıyorum .böyle olmasıda gerekiyor zaten bu kötü acımasız bir anne oldugumuz anlamına gelmiyor .
ben kendi adıma deminde söyledim iyi bir anneyim diye . eksiklerim mutlaka vardır ama hep en iyisini yapmaya çalışırım kendimle ve çocuklarımla ilgili hiç olumsuz düşünmedim . ilk hamile kaldıgımda çogu taşıyamazsın aldır dedi hayır dedim tabi hayırlısı ama bende bunları öyle bir taşıycamki hepinizde göreceksiniz dedim .36 haftayı buldular. prematüre olucak belkide ölecekler dayanamazsın dediler hiçbişey olmayacak ben yapabilirim kafanıza takmayın dedim 2 kilonun altına düşmediler. şuandada tabiki tek bir çocukla ilgilenen bir anne kadar ilgilenemiyorum belki ama benim şartlarımda böyle .ben iyi bir anneyim dahada iyi bir anne olucam:lepi:
 
öznurum o kadar iyi anlattınkii kulağıma küpe yapacağım bazı şeyleri tşkler :nazar:
 
Kayra cığım çok güzel açıklamışsın özellikle ilk açıklama tam benlik daha dikkatli olacağım ınşaallah diğer açıklamalara gelince bende tam senliğim.Kızım henüz 13 aylık ama kesinlikle sert hareketlerine izin vermiyorum.Ama büyüklerle başım dertte.Neymiş ben kıza kızıyormuşum o istediğini yaparmış.Bakalım Rabbim hepimize kolaylık versin.Umarım hayırlısı ile bebeklerin gelir
 
pitos25 .!.:
gündoğmadan okurken yaşlar döküldü gözlerimden okadar duygulandımki yazdıklarına sanki beni tanıyor gibi ne içten ne sıcak bir yazı yazmışsın eline yüreğine sağlık evet çok zorluklarla sahip oldum onlara okadar çok iğne ve serum yedimki mesela sayısını bile bilmiyorum ve en zoru doğuştan bel kemiğimde fazlalık olduğunu bildiğim halde bebklerim narkozdan etkilenmesin diye ep. anesteziyi seçtim daha öncede yaptırdığım için biliyordumki o iğne belime defalarca girip çıkıcak kemiğime denk gelicek ama olsun acımadı canım sevgiyle umutla yattım o masaya bunlar sadece örnek onları istiyorsam bunlarada katlanıcaktım elbet tek isteğim bebklerim büyüdüğünde bana sen bize çok iii bir anne oldun demeleri rabbim sanada hayırlı sağlıklı evlatlar versin çok teşekkürler
Genişletmek için tıkla...

canim bence sen gercekten hala yasadiklarinin etkisindesin cok hakli olarak. cok sukur gecmis o gunler Rabbim saglikla vermis yavrularini. gecmisteki kaygilarini yenmeye calis, o zaman daha farkli davranabilirsin bir de ustune tecrubeli annelerin dediklerini dikkate aldiginda harika bir anne olcaksin. uc ay hamileydim sadece kaybedince simdi bir daha hamile kaldigimda (ayy bir kalabilsem 21 ayda kalabilmistim) bir suru kaygi yasayacagimi dusunuyorum, tahminimce o kaygilari da anne olabilirsem bir sekilde cocuguma basta cok yansitirim. ama hicbir sey asilmaz degildir sen bilincli bir annesin ki o yuzden boyle bir form acmissin onemli olan bilincli olmaktir, gerisi zamanla tecrubeyle ve diger annelerin tavsiyeleriyle rayina oturacaktir. yavrularinla cok mutlu bir hayat seni bekliyor Insallah :nazar::nazar::nazar::nazar:
 
gündoğmadan üzüldüm canım ama inş rabbim sana bir evlat daha verir
evet hergün kendimi daha iyiye götürmek için uğraşıyorum umarım iyi bir anne olup iyi evlatlar yetiştirebilirim

kayracım örneklerin çok güzel en iyisini yapmışsın bende terbiye verme konusunda sana hakveriyorum bak bu konuda taviz vermem asla
 
aberkçim işte benimde en tahammül edemediğim notaya değindin ben çocuklarımı sevgiyle büyüsünler isterken daha şimdiden oğullarıma bu bunu döver bunu yener gibi laflar ediyorlar yada en sinir olduğum şey çocuğun annesine sormadan eline verilen şeyler misafirlikte o aman bişey olmaz deyip senin izin vermediğin şeylere dokunmasına izin verilmesi vs... karışmayın annelere bırakın biz terbiye edelim büyütelim siz sevin dimiiiii
 
pitoscum cok guzel bir konu acmısın...nasıl bır anneyim tek kelimeyle panik bir anneyim...okuldan gec gelırler ya bısey olursa..sakın olurlar nelerı var acaba..belkı saka gelır ama su anda ikizlere mama verirken bileellerim titrıyor...ya bogulurlarsa diye ...bu panikligi nasıl yenecegimi ve cocuklarıma nasıl daha faydalı olacagımı bilemiyorum...bence ben iyi bir anne degilim gibime gelior...
 
kızlaaaaar kötü anne olmaz.... vardır belki ama evlerden uzak....hiçbiriniz kötü anne değilsiniz tecrübesiz annesiniz.....zamanla şunu yanlış yapmışım şu doğru diyeceksiniz...hepimizin hataları var..birinci çocuk büyüyünce ikincisi daha bir tecrübeyle oluyor..
 
Öncelikle gercekten çok güzel bir topik olmuş.. Hiç bir konuyu böyle başından sonuna kadar hevesli hevesli okumamıştım
Benimde şuanda 4 aylık bir bebeğim var ve ilk çocuk. Bende bu bebek için Allaha çok yalvarıp ağlamıştım çok şükr fazla bekletmedi...
Doğdu kucagıma verdiler sanki çokcocuk büyütmüşüm gibi tuttum kucagıma aldım rahattım yani beni bi tek uykusuzluk yıprattı şuanda ise onu çok seviyoruz canım oğlum bitanem aşkım hep böyle pışpışlıyoz öpüyoz kokluyoz .. uyandıgında hemen yanına giderim kucagıma almadan ilk önce onla konusurum sakinleştiririm öyla alırım kucagıma .. genelde kucaktadır.. Şuan böyle devam ediyoruz ..ama nasıl bir anne olucam açıkcası bende endişeliyim ne yapsam nasıl davransam .. Birde internnette olsun tv programlarında olsun elimden geldiğince bilgiler ediniyorum herhalde aralarında en iyilerini secip uygulamlıyız. Birde dediğiniz gibi anneanneler babanneler biraz karışıyolar bu sefer olmuyo ..
Ama bi arkadaşımız demişki bebeğimi hep yataklarda beşikelrde büyüttüm hiç yere bıakmadım bişey olur diye yalnış yaptım demiş. Gecen benim annem oğlumu yere bırakmıştı çok mutlu görünmesine rağmen anneme kızdım anne niye yere bırakıyosun cocugun sırtı acıcak üşücek dedim .. Belkide haklıydı kim bilir şimdi anladım..
 
kızlar sanırım bende aşırı korumacı bir anneyim ben yanında olmadığımda hep ona bişey olacakmış gibi hissediyorum bi başkası mama yedirirke bile mama boğazına kaçar falan diye içim içimi yiyo yaa sürekli yanımda olsun istiyorum bebeğimle ilgili olan hiç bir konuda hiç kimseye güvenmiyorum
 
aslında bu hassasıyet tum annelerde var.........anne olmak bu zaten ..........ama bellı etmemek dozunu ayarlamak onemlı olan......herkete farklı duygular cocuguna gorede degısıyo bazen.........herseye ragmen annelık cok guzel bı duygu...........benım oğlum 15 yasında hala bebek gıbı severım yanına yatarım oynarız saatlerce.......tek oluncada hıç buyumuyolar .........ılgı sadece onda oluyo.........ve gercekten tek cocuk daha zor kolay gıbı gorunsede.............hepımız cok guzel anneyız anne olmak sevgı demek emek demek.............her an elı yuregınde olmak demek...................hepınıze guzel gunler........
 
aaaaaahhhh ahhh,
biz misler gibi her ayrıntısını düşünüp dokunmaya kıyamazken hayatlarında nelerle karşılaşıp neler duyacaklarrr,
ben de bunları düşünüp üzülüyorum şimdiden,,
Allahıııımm,hayırlı insanlarla karşılaştır yavrularımızıııı..
 
sudeyonca rabbim oğluna sağlık versin şimdi daha iii anlıyorumki bebeklerimizi sevgimizle camdan bir kafese kapatıyoruz ama onlar düşe kalka hata yaparak ve belkide acı da olsa mutsuz olarak öğrenicekler bişeyleri ve böylece hayata atılıcaklar bir keresinde ablama bir kadın gelmişti yiğenim sürekli sobaya el uzatıyor diye çok panikleyip ablamla nöbetleşe odadan çıkıyorduk bunu görünce bir ere dokunsun soba çok yanmıyorken izin verin eli acıyınca bir daha el sürmez dedi çok kızdık kadına cani insafsız neler dedik bir gün bizim dalgınlığımıza geldiği bir anda sobaya eli değdi ve çok korktu hep sobayı gösterip cıssss diyordu ve yanından bile geçmedi yani demek istediğim bazen acı bile onları kuvvetlendiriyor rabbim göstermesin tabii
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

ayneyn
PKO'yu yenmek isteyenler buyrun içeriye!
54 55 56
Yorumlar
1K
Görüntüleme
265K
sunnyshi
S
gecevekedicik
Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
211
Görüntüleme
125K
WhiteFox
WhiteFox
isabel
Kardeş kıskançlığı anne babanın kabusu olmasın
Yorumlar
0
Görüntüleme
3K
isabel
isabel
isabel
Çalışan anne olmak
Yorumlar
14
Görüntüleme
7K
gibigibi88
G
N
Emzirme ile ilgili 50 efsane
Yorumlar
0
Görüntüleme
10K
Natalia27
N
X