Nasıl Bir Adım Atmalıyım?

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Ben olsam ayrilirim, darp etmis onun bile kabahatini sende ariyor, adam zaten egoist, kendi veriyor karari, benim pesimden gelecek mecbur kafasinda, boyle bi hayat gecirmek istemem ben

Ayrılın. O el kalktığı zaman inmiyor. Bir de beni tahrik ettin demiş adamda pişmanlık bile yok. Yine yapar yine yapar.

cesursincap .!.:

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Genişletmek için tıkla...

Sana şiddet uygulayan ve bunu çok eski kafada olanlar gibi düşünüp sen tahrik ettin diyen bu adam yarın daha fazlasını yapıca da sen tahrik ettin diyecek bunların kafa yapısı bu degişmez de ben olsam kendi faydam olan neyse onu yapar hayatıma bakarım o plan yaparken senin fikrini sormamış sende onu umursama

Cocuk icin egitimin, sartlarin iyi olmadigi bi yere gidip bi de isimde kayip yasayacak olman da cabasi, 3 gun sonra isler iyice kotuye donerse, sana kalan ne olucak?

Bir de uygun bir çevre , okul inanın ki annesine şiddet uygulayan bir babadan daha önemli çocuk için.

Her şey bir kenara bir sürü imkanın olduğu yerde çocuğunuzu büyütmek varken neden çölden hallice bir yerde büyüsün yavru? Bir çocuğun elinden oyuncağı alıp başla bir çocuğun eline vermekten farkını göremiyorum. Çocuğunuz ve sizin içinize neresi siniyorsa orada kalın. Erkeklere fedakarlık etmeye asla gelmiyor. Kendi keyfinize göre hareket edin.
Diğer yandan içinize sinmeyen o ilçeye giderseniz mutsuzluğunuzdan dolayı eşinizle birbirinizi zaten yersiniz. Zeminde de başka olaylar varmış. Eşiniz çok istiyorsa çaresini bulsun o yanınıza gelsin.

Cocuklar ne kadar babaya düşkün olursa olsun
Huzurlu ve mutlu anne istiyorlar
Kararı siz verin!

cesursincap .!.:

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Genişletmek için tıkla...

Eşiniz hatalı bu malum. Yine de onu seviyorsanız boşanmadan büyük şehirde kalarak mesafeli götürmeyi sürdürebilirsiniz. Boşanmanızı gerektiren acil bir durum yoksa verdiğiniz şansı sonuna kadar kullanın, kullandırın derim.

Şimdi evliliğe devam edecek misiniz?
Bence sorun şehir degistirmenin çok ötesinde gibi.

O el yine kalkacak o yüzden düzenini bozma pişman olursun.

Nooption .!.:

O el yine kalkacak o yüzden düzenini bozma pişman olursun.

Genişletmek için tıkla...

Evet, cunku adam sen beni kiskirttin, sinirlendirdin, suclusu sensin diyor, 3 gun sonra baska biseye sinirlenip gene vurup, gene sen sebep oldun diye kadini suclayacak, adamin mantik bu

O babasına düşkün olan yavrunuz o babanın anneyi dovdugune şahit olursa yaşayacağı travmayı düşünün. Şiddet bir kez oldu mu devamı muhakkak gelir. Gitmeyin.

Hazır elinizde darp raporu var, en yüksekten nafakanizi alın yolunuza devam edin. Kendisi ilçede otursun

cesursincap .!.:

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Genişletmek için tıkla...

Bir kere şiddet uygulayan mutlaka devamını getirir. Sakın onun bulunduğu ile gidip düzeninizi bozmayın. İlerde yine şiddet yüzünden ayrılmanız gerekirse çok pişman olursunuz tayin aldığınız için.

cesursincap .!.:

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Genişletmek için tıkla...

aynı evde yaşadığın insanla mahkemelik olmak gerçekten büyük stres kaynağı.
bence ya olan biteni unutup eşinle birlikte küçük bir ilçede yaşamayı göze alacaksınız ya da mahkemede şiddeti ispatlarsanız boşanma davası açınca zaten bu mahkeme sonucu direk olarak sizi haklı çıkaracağı için avantajlı bir şekilde boşanıp çocukla birlikte büyükşehirde yuva kuracaksınız.
iki seçenek gözüküyor. tabiki buna karar verecek sizsiniz.
eğer ortada gerçekten düzelebilir sorun varsa çocuğunuzu düşünün derim.
çocuğunuzun büyükşehirde bol salıncak ve her türlü imkana karşı baba eksikliği mi, yoksa babasının yanında olmasına karşın diğer saydığınız çocuklar için olan büyükşehirdeki oyun alanı vs sosyal alanlar mı? bence cevap ortada.

cesursincap .!.:

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Genişletmek için tıkla...

Ben asla peşinden büyük şehirdeki kadromu bırakıp gitmezdim. Adam güvenilir biri değil belli ki. Çocuğunuz da zamanla alışır babayı görmemeye.

Kendisi sizin olduğunuz şehirde bir kadro bulup kısa zamanda geçmeye baksın. Siz hayatınızı böyle biri için değiştirmeyin.

Çocuğun baba sevgisini bahane etmeyin.1 kez şiddet olduysa 100 kez daha olur. Boşanın.

rosseyy .!.:

aynı evde yaşadığın insanla mahkemelik olmak gerçekten büyük stres kaynağı.
bence ya olan biteni unutup eşinle birlikte küçük bir ilçede yaşamayı göze alacaksınız ya da mahkemede şiddeti ispatlarsanız boşanma davası açınca zaten bu mahkeme sonucu direk olarak sizi haklı çıkaracağı için avantajlı bir şekilde boşanıp çocukla birlikte büyükşehirde yuva kuracaksınız.
iki seçenek gözüküyor. tabiki buna karar verecek sizsiniz.
eğer ortada gerçekten düzelebilir sorun varsa çocuğunuzu düşünün derim.
çocuğunuzun büyükşehirde bol salıncak ve her türlü imkana karşı baba eksikliği mi, yoksa babasının yanında olmasına karşın diğer saydığınız çocuklar için olan büyükşehirdeki oyun alanı vs sosyal alanlar mı? bence cevap ortada.

Genişletmek için tıkla...

Düzelebilir sorun mu sizce?? Kadın dayak yemiş!