Nasıl açacağım bu çocuğu?

Birde yazın siteye bahçeye oynamaya gönderdim hep ,normalde güvenip yollamiyrdum hiç. Balkona oturdum beni görmedi kendi ama ben hep takip ettim. Şu anda hakkını savunabilen bir çocuk oldu, elindeki herşeyi veren çocuk gitti.
 
Krese nasıl gitmedi zorunlu değl mi?
Okuma yazma biliyordur arkadasları ayrıca,son sene okuma yazma ögretiyorlar.
Enterasan geldi bana.
 
Hayatının her döneminde o yapamaz, edemez diyerek özgüvenleri baskılıyoruz, tek başına yiyemez, tek başına uyuyamaz daha küçük, ayakkabısını giyebilecekken biz giydiriyoruz falan. Yani fazla korumacı oluyoruz, belki de sorun bizde katip, sal gitsin. Hangimiz silgimiz eve geri döndük. Ben de annemin silgime delik açıp iple boynuma astığını hatırlıyorum. 🤪evde hep sus dendiğinden okulda ağzımı bıçak açmazdı. Şimdi bunu bile bile bazen kızıma bi sus dediğimde içim cız ediyor.

İki evladım var. daha küçükler ama biri cazgır, biri de uysal, oturan boğa yattığı yerden dönmüyor... Karakter de etkiliyor davranışlarını, eminim senin küçücüğün de tam tersidir. Halbuki aynı anne babaların evlatları... Ben tecrübe ettim o öyle olmasın diye bir şey yok, o da kendini korumayı malına sahip çıkmayı öğrenecektir. Kıyaslamadan sabretmek gerekiyor.

Nacizane Dilek Cesur'un kitaplarını okumanı tavsiye edebilirim bir anne olarak🤗
Aynen öyle
Büyükler daha cok yapamaz,döker eder diyor😓
Kızım 27 aylık kresde ayakkabularını giymeyi ögretmisler,2 aydır hersabah 10 dk kapıda dikilip bekliyorz
Anneme nezamn gitsek,okulda kendin giy kızım diyip giydiriyor🤦🏻‍♀️
 
Kendini ezdirmesin yeter ya. Önünden malını alıp götürürken '' Huuoopp hayırdır bilader. '' diyebilsin en azından.
Benim kızım da böyleydi Katip. Şu an 5.sınıfa gidiyor. Sürekli anlatmaktan dilimde tüy bitti. İyi gidiyor sanırım derken sınıfından bir çocuğun annesiyle karşılaştık. Bana ‘ Senin kızına bayılıyoruz, benim kız hiç kimseyle anlaşamıyor, apartmanda kuzenleri var onlarla bile görüşmezler ama kızınla çok iyiler, arkadaşlıkları hiç bozulmaz inşallah’ gibi laflar etti. İyi bir şey anlatıyor sanmıştım sonra dank etti, kızıma sordum. Niye kimseyle değil de seninle anlaşabiliyor diye. Meğer bizimki bayıldığı için değil kız onu yönetebildiği için yanındaymış. Üstelik başka çocuklarla arkadaşlık etmesini de engelliyormuş. Teneffüste nereye gideceklerine bile o karar veriyormuş. Nasıl yıkıldığımı anlatamam.
Ben hep anlattım, hala anlatıyorum. Şu an daha iyi ama bazı konularda kendini ezdirmeye devam ediyor. Kuzeni mesela, o ne yaparsa yapsın ona asla sesi çıkmıyor. Resmen zaafı var ona karşı. Bazen çok canımı sıkıyor bu durum ama kaydettiği ilerlemeye bakınca bunları da aşabileceğini umuyorum.
 
Açılın ben doktorum :D
O 'ensesine vur, lokmasını al' çocuk bendim. Ama artık değilim :)

Mizacım gereği daha sakin yapılı bir insanım. Çocukken de aşırı uslu, sesi soluğu çıkmaz bir çocuktum. Babam da bizim özgüvenli olmamıza çok önem veren biridir sağolsun. Beni 6-7 yaşlarımda karateye gönderdi. Ben orada bir açıldım, o açılış... Liseye kadar bana sataşan oğlanları bile dövdüm :) (ha hiç kavgayı başlatan olmadım, mutlaka önce biri üzerime saldırmıştır. Öyle kavga dövüş hiç sevmem zaten.) Mantalite olarak da 'haklıysan hakkını savun, kimseden korkma (öğretmen dahil). Haklılar her zaman kazanır' diye tembihleyerek büyüttüler sağolsunlar.

Kızının böyle bir spor dalında özgüven kazanmasını sağlayabilirsin. Bu tür aktiviteler kesinlikle çok önemli.

Bir de farkında olmadan kızını baskılayacak şekilde davranmış olabilir misin? Belki kendi kaygılarını yansıttın ona? Aslında her çocuk sonsuz bir özgüvenle geliyor dünyaya, korkusuz geliyor. Biz bütün korkularımızı burada öğreniyoruz. Yaşı henüz çok küçük, ufak değişiklikkler büyük farklara yol açabilir.
 
Krese nasıl gitmedi zorunlu değl mi?
Okuma yazma biliyordur arkadasları ayrıca,son sene okuma yazma ögretiyorlar.
Enterasan geldi bana.
Zorunlu değil, olsa bilirdik. Yok, bilmiyorlar. Anaokuluna gidenler var, daha hepsi sökemedi, anca.
 
Aynen öyle
Büyükler daha cok yapamaz,döker eder diyor😓
Kızım 27 aylık kresde ayakkabularını giymeyi ögretmisler,2 aydır hersabah 10 dk kapıda dikilip bekliyorz
Anneme nezamn gitsek,okulda kendin giy kızım diyip giydiriyor🤦🏻‍♀️
Ben aslında öyle peşinden koşmadım hiç. Bakıcısına da tembih ettim, her şeyi eline verme ayağına getirme diye. Yemeğini bile ben yedirmezdim, kendi yerdi. Aç kalır diye endişe etmezdim, istediği zaman yerdi. 4 yaşında kendi dişini fırçalamaya başladı, üstünü giyebiliyor. Annem bizi tam tersi yetiştirmişti. :) Dezavantajlarını çok gördüğümden rahat bıraktım.
 
Böyle çocukların özgüvenlerini artıracak, yetenekli ya da eğilimli oldukları sosyal faaliyetlere yönlendirilmesi gerektiğini düşünüyorum. Ortaokulda şehir değiştirip çok arkadaşsız kaldığım, derslerimde başarısız olduğum, sesimin soluğumun hiç çıkmadığı bir dönemde bir öğretmenim bana tiyatroda basit bir rol verdi ve hayatım değişti. :p Şaka değil cidden, sonrasında beni kimse tutamadı. Girmediğim çevre, denemediğim hobi, iletişim kuramadığım insan tipi kalmadı. O gün öğretmenim bana o şansı vermese belki hep pısırık kalacaktım.

Siz de çocuğunuzu ilgilendiği, keyif aldığı bir alana yönlendirebilirsiniz. Yaşı çok küçük tabi ama maddi imkanlarınıza ve ilgi alanlarına bağlı olarak çok fazla seçenek var bence. (Binicilik mesela 🧡) Hem okul dışında sosyalleşme ve arkadaş edinme şansı olduğunu fark ettiğinde okuldakilere karşı bu kadar “nazik” olmak zorunda hissetmeyecektir.
 
Hayat herkesi zamanla törpülüyor. Çok sakin olanı bile cazgırlığa en cazgırını da sütten çıkma ak kaşığa çevirebiliyor. Önemli olan bu sürede gerekli ilgi ve sevgi desteğini çocuğunuza bir uzman eliyle sağlayabilmeniz, koşulsuz yanında olduğunu hissettirebilmeniz.
 
Merhaba hanımlar.

Derdim büyük kızım. 1.sınıfa başladı. Pandemiden dolayı anaokuluna göndermemiştik. Bir sıkıntımız var, çocuğum içine kapanık, pısık bir çocuk. Bundan korkuyordum hep, iletişim kuramaz, ezilir, iyice içine kapanır diye. Bugün iki kız arkadaşı gelmiş kalemliğini almış kızımın, gık dememiş. Başka bir arkadaşı ödünç kalem vermiş. Koca gün öğretmenine bile bir şey dememiş, gelmiş akşam evde kalem silgi aranıyor. Sordum nerde diye, öyle öğrendim. Ağzından kerpetenle laf alırız zaten, alabildiğim bu, ya alamadığım? Çok geriliyorum şu an, ben de böyle bir çocuktum, ne kadar unuttuğum, unutmak istediğim, beynimin karanlık dehlizlerine attığım iğrenç anım varsa hepsi çıktı şimdi. Ne yapacağım? Beynim durdu, ne yapacağım?
Bu birazda karakter özellikleri ile alakalı. Ama peşini bırakmayın öğretmenle yakın temas ve kızınıza tatlı telkinlerde bulunun. Benimde küçük kızım öyle . Ama şu an 4 sınıfta ve başlangıca göre muhteşem ilerledik
 
Okul dışında aktivite
Oyun grubu
Ya da onun yaşına yakım arkadaş olabileceği ailelerle daha çok zaman geçirme vs olabilir
Bir pedagog yardımı almayı da ihmal etmeyin.
 
İns. Karakter değilde açılır ben mesela hep dışa donük hakkını savunan gerekirse kavgacı bir tipdim hala da öyleyimdir hatta küçükken belki daha fazlaydım zamanla kendimi sakinlestirmeyi öğrendim
 
Çok geçmeden bir uzman yardımı almak ona göre hareket etmek en doğrusu bence katip. Sen aştın mı bu durumunu aştıysan nasıl aştın
Bence de pedagog dan destek alın, ne kadar küçükken önlem alınırsa o kadar çok değişme ihtimali var büyüdükçe karakter oturur çok daha haksızlıklara uğrar. Bende böyle bir çocuktum malesef. Eğer ailesi olarak çok korimaci iseniz çocuklar kendilerini korumayı ogrenemiyorlar. Ortaokul dayken bile servisle okula giderken ayakta giderdim ben en son biniyorum diye oturamazdim halbuki ayakta öğrenci götürmek yasak ve ailem kesinlikle kabul etmiyordu şoför de tamam diyordu ama gene fazla öğrenci alıp ben ayakta kalıyordum. Söyle ailene ne olacak onlar çözer ama onu bile söylemiyodum
 
Beni kim sakinleştirecek?😢Benim kafam çalışırsa sanki başaracağız gibi geliyor. Her olayda ben böyle mi olacağım, kafamı duvara mı sürteceğim? Çocuk uyudu, şimdi odaya kapandım, bağırsam bağıramıyorum, dağlara koşup haykırmak istiyorum.
Katip üzülmeni anlıyorum
Daha dün eşimle "çocuğumuzun hangi kişilik özelliklerine sahip olmasını istersin: diye konuştuk. İlk söylediklerinden biri hakkını savunan tuttuğunu koparan olsun oldu. Ama bunu nasıl başaracağımız muamma.
Ben de içine kapanık sessiz asosyal bir çocuktum. Buna ne sebep oldu bilmiyorum. Annem babam çalışıyordu evde halamla günlere giderek büyüdüm. Ama genetik yatkınlık da varsa ben de oğlumun benim gibi olmasındsn korkuyorum.

Bu kadar kendini hırpalama. Çok şükğr çocuğun sağlıklı. Otizim veya YGB gibi sebeplerden ötürü böyle değil. Ben olsam ne yapardım diye düşündüm. Kesinlikle çocuk psikoloğu ile danışarak ilerlerdim. Fayda yerine daha da zarar vermiyim diye

Mesela babam ben açılayım konuşkan olayım diye "hadi git şu bakkala şunu sor" falan derdi ama o benim için çok yıpratıcı olurdu küçükken. Babam eski toprak sen öyle şeyler yapmazsın ama psikolog veya bu alanda uzman birş çok daha kısa sürede çocuğunu açabilir.

Hatta oyun terapisi bile işe yarayabilir. Size anlatamadığı hatta kendinin bile farkında olmadığı durumlar açığa çıkar böylece
 
Ben de dua ediyom kocama benzesin diye. 🤣
Ay benim eşimde sessiz. Aşırı sakin. Huzurlu sükunetli bir adam.
5 liralık ürüne 50 lira desinler sorun çıkarmaz. Hep sakindie.
Ben de suskunum mesela.
Bizim oğlan teyzeye çeksin 😀😀
Küçükken parkta teyzelere kadınlara kök söktürüyordu. 6 yaşında laf sokuyordu ya koca kadınlara
 
Karakter yapisi boyle ise anaokulu kres vs oyle aman aman bir sey değiştirmiyor.. en azindan benimkinde değiştirmedi..
Ayni ozelliklere ve yasta bir erkek cocugum var..
Cok ketum asla hic birseyini anlatmaz.. zorla sora sora anlattiririm..
Cekingen ice dönük bir cocuk.. hakkini asla savunamiyor.. bacagi boyuna gelen cocuklardan korkup kaciyor..
Ben en azindan kendini savunabilsin zorbaliga ugrarsa ozguveni olsun diye bir savunma sporuna göndermeyi düşünüyorum.. yarari olur mu bilmiyorum ama denemeye deger
 
Ay benim eşimde sessiz. Aşırı sakin. Huzurlu sükunetli bir adam.
5 liralık ürüne 50 lira desinler sorun çıkarmaz. Hep sakindie.
Ben de suskunum mesela.
Bizim oğlan teyzeye çeksin 😀😀
Küçükken parkta teyzelere kadınlara kök söktürüyordu. 6 yaşında laf sokuyordu ya koca kadınlara
Küçük kızım boyuna bakmadan gurk tavuk gibi saldırıyor. 🤣 Onda da tam tersi sıkıntılarımız olacak sanki.
Karakter yapisi boyle ise anaokulu kres vs oyle aman aman bir sey değiştirmiyor.. en azindan benimkinde değiştirmedi..
Ayni ozelliklere ve yasta bir erkek cocugum var..
Cok ketum asla hic birseyini anlatmaz.. zorla sora sora anlattiririm..
Cekingen ice dönük bir cocuk.. hakkini asla savunamiyor.. bacagi boyuna gelen cocuklardan korkup kaciyor..
Ben en azindan kendini savunabilsin zorbaliga ugrarsa ozguveni olsun diye bir savunma sporuna göndermeyi düşünüyorum.. yarari olur mu bilmiyorum ama denemeye deger
Karate kursu çok istedim ben ama o resim istiyor 😶
 
Back
X