Nasıl açacağım bu çocuğu?

Hepinize çok teşekkür ediyorum, biraz önümü gördüm.
 
Katipsondanbir .!.:
Beni kim sakinleştirecek?😢Benim kafam çalışırsa sanki başaracağız gibi geliyor. Her olayda ben böyle mi olacağım, kafamı duvara mı sürteceğim? Çocuk uyudu, şimdi odaya kapandım, bağırsam bağıramıyorum, dağlara koşup haykırmak istiyorum.
Genişletmek için tıkla...

ay yok artık katip
çocuğun içe dönük diye mi diyorsun bunları allah aşkına?
hiç sosyalleşmemiş, okul görmemiş, kardeşi de yok sanırım ayrıyetten yapı olarak da sakin bir çocuk olunca böyle oluyor.
zamanla hepsi de düzeliyor merak etme.
 
Katipsondanbir .!.:
Lütfen böyle olsun, karakter ise zor düzelir.
Genişletmek için tıkla...
katipcim farkettımde sureklı ınsallah duzelır dıyorsun cocugunda bır yamukluk bozukluk yok kı :)
kendımızde pay bıcelım bır cogumuz akran zorbalıgına maruz kaldık ama bu yasa geldık sapasaglam ... yasayacagı sıkıntı ıcın uzuluyorsan eger o yuzden uzulme evet keske daha atılgan daha aktıf herkesın satasamayacagı bırı olsaydı daha rahat ederdı ama boyle de guzel boyle de ıyı bu da lazım ve duzelmesı gereken bır durumu yok

zamanla ortama alısacaktır bazıları daha zorlanır bazıları cabuk adapte olur canını sıkma bosuna stres yapıyorsun bunu goren cocuk kendısınde sorun var sanıp daha içe kapanacak ... once sen rahatla
 
Bir arkadas önermiş drama diye.
Kesinlikle hakveriyorum.
Bu çocuğu öğretmen acar.
Benim bir öğrencim böyleydi. Velisi cok çekingen diye üzülerek gelmişti. Benim sinifta açılır o merak etmeyin dedim. Gercekten de inanamadilar.
Sinif ici bolca drama kullanıyoruz zaten.
Sık sık rol alsa, sahneye çıksa bir şiir okusa bile zamanla açılır.

Öğretmeninizden yardım isteyin.
 
kendi yaşadıklarından dolayı bilinçaltı korkuların su yüzüne çıkmış ancak korktuğun kadar vahim bir durum yok bence, aksine daha önce okul öncesi tecrübesi olmamış, hiç bu kadar çok akranıyla bir araya gelmemiş bir çocuğun çekingen, kendini tam ifade edemeyen bir çocuk olması o kadar normal ki....öğretmen haliyle diğerlerinden farklı durumlar gözlemleyince uyarmak zorunda, iyi de yapmış ancak bu ömür boyu böyle ezilecek, çekingen ve içine kapanık bir çocuk oalcak anlamına gelmez. drama, tiyatro gibi etkinlikleri araştırın. sınıf arkadaşlarıyla okul dışında da etkinlikler planlaman, velileri daha yakından tanıyıp kafana uyanlarla oyun saati vs planlamanız da faydalı olur. bunun dışında muhakkak bir spor dalına yönlendirin, ne olursa olsun sporla uğraşan çocuklar hem bedenen hem zihnen çok olumlu kazanımlar ediniyor. bu arada kişisel gözlemim, kendisi ezilerek ve pasif büyümüş anneler genelde çocukları çok girişken ve cazgır olsun, hatta başkalarının haklarını gasp etmek adına bile olsa kendini hep ön plana atsın istiyorlar (son dediğim senin için değil, velilerden genel bir gözlemim) ancak karakter ve çevre faktörünü hiçe sayıyorlar. sonuçta hepimizin bir mizacı var. çocuğunun mizacı gereği sakin bir yapısı var belki, kendi hakkını korumayı ve hoşuna gitmeyen şeylere tepki göstermeyi de zamanla ve biraz destekle öğrenecek.
 
Katipsondanbir .!.:
Merhaba hanımlar.

Derdim büyük kızım. 1.sınıfa başladı. Pandemiden dolayı anaokuluna göndermemiştik. Bir sıkıntımız var, çocuğum içine kapanık, pısık bir çocuk. Bundan korkuyordum hep, iletişim kuramaz, ezilir, iyice içine kapanır diye. Bugün iki kız arkadaşı gelmiş kalemliğini almış kızımın, gık dememiş. Başka bir arkadaşı ödünç kalem vermiş. Koca gün öğretmenine bile bir şey dememiş, gelmiş akşam evde kalem silgi aranıyor. Sordum nerde diye, öyle öğrendim. Ağzından kerpetenle laf alırız zaten, alabildiğim bu, ya alamadığım? Çok geriliyorum şu an, ben de böyle bir çocuktum, ne kadar unuttuğum, unutmak istediğim, beynimin karanlık dehlizlerine attığım iğrenç anım varsa hepsi çıktı şimdi. Ne yapacağım? Beynim durdu, ne yapacağım?
Genişletmek için tıkla...

Bazı çocuk öyle olur, çok fazla açılmaz
Ben hep daha dışa dönüktüm. kimse bana az ileri kay diyemezdi, ama kardeşim benim zıttım.
Kafasına vur lokmasını aldı, halen de öyle.
Ben bunun için birşey yapmadım hiç, kendi karakterim.
O yüzden dışardan gelenle nereye kadar düzelir bilmiyorum ama sosyal ortamlara sokun. Kursa yazdırın. Karate tarzı sporlar çocuklarda çok özgüven geliştiriyor.
 
Katipsondanbir .!.:
Küçük kızım aksine, dişi terminatör gibi.
Genişletmek için tıkla...
Bence bu önemli bir bilgi. İkisini de siz dogurdunuz siz yetistiriyorsunuz ama genelde olan ilk çocuğa oluyor. İlk çocukta anne babanın acemiliği çıkıyor. İlk çocuk genellikle proje çocuk gibi anne (ya da baba) hayalinde nasıl bir çocuk istiyorsa onu gerçekleştirmeye çalışıyor. Siz muhtemelen kendi çocuklukta yaşadıklarınızı yaşamasın diye özgüveni yüksek bir çocuk hayal ettiniz ve belki de farkında olmadan bu konuda baskıcı davrandiniz. Ailede ne görüyorsak ben öyle yapmayacağım diye düşünsek de farkında olmadan onu uyguluyoruz. Ben özgüvenin büyük bir kısmının genlerle alakalı olduğunu ancak ailenin yetiştirme tarzıyla da geliştiğine inanırım. Kendinizi suçlamadan yaptığım hatalar var mı diye bir değerlendirme yapabilirsiniz belki
 
nscckts .!.:
katipcim farkettımde sureklı ınsallah duzelır dıyorsun cocugunda bır yamukluk bozukluk yok kı :)
kendımızde pay bıcelım bır cogumuz akran zorbalıgına maruz kaldık ama bu yasa geldık sapasaglam ... yasayacagı sıkıntı ıcın uzuluyorsan eger o yuzden uzulme evet keske daha atılgan daha aktıf herkesın satasamayacagı bırı olsaydı daha rahat ederdı ama boyle de guzel boyle de ıyı bu da lazım ve duzelmesı gereken bır durumu yok

zamanla ortama alısacaktır bazıları daha zorlanır bazıları cabuk adapte olur canını sıkma bosuna stres yapıyorsun bunu goren cocuk kendısınde sorun var sanıp daha içe kapanacak ... once sen rahatla
Genişletmek için tıkla...
Haklısın. Ben bana benzetmesini kabullenemedim, kendim bugüne zar zor gelmişken, kızımı yolun başında gördüm, çok ağır oldu.
 
Katipsondanbir .!.:
Öğretmeni 3.günde çağırdı beni. '' Çok tepkisiz, kitabınızı çıkarın diyorum, kızınız öyle bakıyor. '' diyordu. Sonra da zaten benim sinirlerim kaldırmadı, babası konuştu hep.
Genişletmek için tıkla...
Öncelikle sizin tepkilerini duygularinizi kontrol etmeyi ogrenmeniz gerekiyor , çocuğunuz sizden öğreniyor çoğu şeyi .
 
Katipsondanbir .!.:
Küçük kızım aksine, dişi terminatör gibi.
Genişletmek için tıkla...
Küçükler hep biraz daha fena oluyor, kendimde ve çevremde gözlemlediğim bu
Benim büyük kızımda küçüğüne göre daha sakin daha hanım hanımdır. Bu aralar ergen moduna geçti o yüzden az prenses çizgisinden çıktı ama yine bana göre çok daha sakin çocuk, hele küçüğüne göre.
Küçüğü beni bile suya götürüp sussuz geri getirir.
Ama karakter işte, ikisinide ben doğurdum ben büyütüyorum. Bazı şeyler biryere kadar bizim elimizde.
 
Katipsondanbir .!.:
Beni kim sakinleştirecek?😢Benim kafam çalışırsa sanki başaracağız gibi geliyor. Her olayda ben böyle mi olacağım, kafamı duvara mı sürteceğim? Çocuk uyudu, şimdi odaya kapandım, bağırsam bağıramıyorum, dağlara koşup haykırmak istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Bukadar abartmayın ya
Duyanda birşey oldu sanır. Allah korusun.
Dünyaya kibar, naif insanlarda lazım. Tabii yeri gelince hakkını korusun, ama bunu ona hayat öğretecek zaten. Hangimiz o küçüklüğümüzdeki minnoşuz ki. İşte bazıları bir tık fazla cazgır oluyor. Buda çok iyi birşey değil, ben okul zamanımda çok şikayet alıyordum mesela. Annem benim aksime çok sessiz, tatlı bir kadındır. Ah gide gide babaannene benzedin, az bana benzeseydin diye çok üzülürdü😬
 
Screenshot_20211104-020206_Instagram.webp


Affınıza sığınarak.. :110:
 
Bende içine kapanık bir çocuktum maalesef, arkadaş bulamazdım hakkımı arayamazdım ve çocukluk, yetişkinlik, hatta şuan 2 çocuğum var ve böyle devam ediyor :(
Ve çocuklarımın da benim gibi olmasını hiç istemedim:(
en azından kendini ezdirmemesi adına ne yapılabilir diye düşünüyorum,
sınıfta en önemli faktör öğretmeni. Öğretmeniyle konuşularak derste daha fazla söz hakkı, önemli günlerde şiir okutma gibi, arkadaşlarıyla olan ilişkisinde yardımcı olma.
okul dışında sosyal faaliyet, kendine güveni gelme açılma açısından çok daha iyi olur,
yüzme, piyano, satranç, drama vs. olabilir.
 
MorAnka .!.:
Bukadar abartmayın ya
Duyanda birşey oldu sanır. Allah korusun.
Dünyaya kibar, naif insanlarda lazım. Tabii yeri gelince hakkını korusun, ama bunu ona hayat öğretecek zaten. Hangimiz o küçüklüğümüzdeki minnoşuz ki. İşte bazıları bir tık fazla cazgır oluyor. Buda çok iyi birşey değil, ben okul zamanımda çok şikayet alıyordum mesela. Annem benim aksime çok sessiz, tatlı bir kadındır. Ah gide gide babaannene benzedin, az bana benzeseydin diye çok üzülürdü😬
Genişletmek için tıkla...
Ben de dua ediyom kocama benzesin diye. 🤣
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X