Nasihat çeken görümce

Cuttingcorners .!.:

Tabii ki yediğiniz sofrayı da kaldırın bir zahmet ama bu şekilde de size karışmalarına müsaade etmeyin içli dışlı olmanıza gerek yok.

Genişletmek için tıkla...

gezmeyentavuk .!.:

Aynen

Genişletmek için tıkla...

olive_bluto .!.:

Aaaaa Diye şaşırdı. Yaptıkları şakalar bile böyleydi. Seni aldık diye hemen nişanlıyken niye geldin buraya dedi kahkaha attı. (Kayınvalidemi ziyarete gitmiştim hastaydı.) ben de ben nişanlımın evine geldim, annemi babamı ziyarete. Sen neden geldin dedim. Kaynıma geldim dedi. İyi hoş geldin şöyle buyur diyip burası senden daha çok benim demeye getirdim.
Bir gün kayınvalidem ütü yapıyor, benim de başka işim var koşturuyorum. Yemek sofrasındalar bir yandan yiyor bir yandan da yazık kayınvaliden daha yemek yiyemedi diyor. Bana ütü yap demeye getiriyor. Madem öyle git işin ucundan tut da kadıncağız yemek yesin dedim başedemediler benimle.

Genişletmek için tıkla...

Katipyarisi .!.:

Kaynana dururken neden onun eltisi kaynanalık yapıyor?

Genişletmek için tıkla...

olive_bluto .!.:

Oralarda öyle. Herkes herkes üstünde söz sahibi hissediyor. Karışmayı kendilerinde hak görüyorlar. Kayınvalidem de cevap veremiyordu ya da şaka yaptılar diyordu. Eşim de ver cevaplarını geç diyordu ilk etapta ne yapayım böyleler diyordu. Annesinin de iyi niyetli olduğunu söylüyordu. Baktı benim sinirlerim bozuluyor ikimiz de sürekli kavga ediyoruz artık onlara tepki verdi bi kaç kez, annem iyi niyetli demekten de vazgeçti. Akrabalarla çok az görüşüyoruz. Ama annesine asla söz söyletmez eşim hala... Hatalıysa hatalı der, belki ben yokken uyarır. Kayınvalidemle iyiyiz Allahtan onla çok büyük sorunlarımız hiç olmadı ama çok büyük aile ya da karışanın görüşenin çok olması büyük sıkıntı...

Genişletmek için tıkla...

gezmeyentavuk .!.:

Eşimin ablası bana bir ton nasihat çekti. Benim iyiliğimi istiyormuş, ben onlarla içiçe olmalıymışım, sürekli gelip gitmeliymişim, bir şey yapıldığında hep beraber yapılılırmış, uzak durursam ben zararlı çıkarmışım, beni çok seviyorlarmış. Diğer görümcemin ettiği lafı söyledi; geçende yediğim tabağı masadan kaldırmamışım o da bana çok sinirlenmiş. Düşündüm ben kaldırmıştım diye hatırlıyorum ki belki eşiminkini kaldırmamış olabilirim diye düşündüm çünkü o benden sonra sofradan kalktı. E o zaman da kendisi kaldırsın eşim değil mi. Kendi oğullarına hiçbir şey öğretmemişler, bana sürekli söylenmesini biliyorlar bu kaçıncı oldu yok yan baktın yok düz durdun yok bilmem ne ufak tefek şeyleri görüp eşime şikayet ediyorlar bana nasihat çekiyorlar falan sıkıldım artık ben bu durumdan. Bide kendi açımdan bir sorun görmüyordum ben gidiyorduk arada sohbet muhabbet, yemek, piknik falan... gayette sohbet ediyordum onlarla hatta onlar benle pek konuşmuyordu. Hayır bide onlar dam dum bağıra çağıra konuşur, en kuzu kuzu oturan saygılı efendi duran benim aralarında sırf saygılı olayım diye ama demekki yaranamıyorum kimseye onu anladım bundan sonra daha mı farklı olmalıyım acaba diye düşündüm. Sessiz durdum, saygıda kusur etmedim diye mi oluyor bunlar acaba diye düşündüm. Bunları ablasınada söyledim ben böyle düşünmüyorum diye ama biraz afalladım sanırım tam konuşamadım. Ne yapayım sizce ?

Genişletmek için tıkla...

nese1907 .!.:

Kaldırmasa nolur anlık birşey olabilir yani bir aile yemeğinde herkes kendi tabağını mı kaldırıyor sanki de gelin olunca kaldırması şart koşuluyor bende görümceyim yengem çoğu zaman sofrayı kurar bitince kaldırmaz ben kaldırırm ne var yani armudun sapı üzümü çöpü saçma sapan.


Konu Sahibi : görümceleriniz üzgünüm ama kötü kalpliler

Genişletmek için tıkla...

Katipyarisi .!.:

Mesele o değil ki. Hanımlar hizmet bekliyor. Görümcecilik kaynanacılık oynuyorlar.

Konu sahibi, bugüne kadar eşim beni kendi ailesi ile hiçbir konuda yalnız bırakmadı. Kimsenin önüne atmadı beni. Normal olan bu. Böyle olması gerekiyor.

Genişletmek için tıkla...

Katipyarisi .!.:

Çok tuhaf gerçekten. Ne geldiğim yerde, ne kocamın yöresinde öyle saçmalık görmedim. Sizin kaynana fazla sessizmiş galiba,dilli elti ve ekibi onu da bastırmış. Sanırım tosladığı tek kaya sizsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Monoceto .!.:

Ben gorumcelik, gelinlik ve eşlik nasıl olur erkek kardeşim evlenince gördüm. Maşallah diyeyim de... Biz karışmayız kendileri olmak istedikleri ortama gelir istedikleri zaman giderler. Bizi çağırdılari ilk yemekte inanın mutfağı erkek kardeşim ben annem ve gelinimiz birlikte topladık. Başka bir zaman çaya gittiğimizde gelinimiz içerde oturdu ben ve erkek kardeşim çay bulasigini yerlestirdik makinaya. Gelinimize içeri geç canım dedik ki buna en büyük sebep erkek kardeşim. Çocuk eşine değer veriyor tek başına asla hiç bir işe yormuyor. Temizliği hep birlikte yapıyorlar. İhtiyaçları olduğunda yanlarindayiz onun dışında nasıl isterlerse öyle .. ilk bı afalladim ne yalan söyleyeyim. Bı enayi biz miyiz milletin her işini biz yapıyoruz dedim kendi kendime. Bir dünya misafir ağırlamışimdir. Kayınvalide tarafindan. Ve cok iyi insanlar ama hep gelinlik denen bir saçmalık bekleniyor. Resmen enayi gibi hissettim kendimi. Ama iş demek ki eş de bitiyor... Esin ailesinde ve onun çevresinin beklentisinde .. kayınvalidem normal şartlarda hep eşime yarım et kıza der ama misafir gelince eşim çay doldursa kızar. Bana da çayları takip et der. Bizim gelinde çaya hep ben baktım mesela... Ondan beklemedik asla. Ne şanslı gelinler var dedim :))

Genişletmek için tıkla...

gezmeyentavuk .!.:

Eşimin ablası bana bir ton nasihat çekti. Benim iyiliğimi istiyormuş, ben onlarla içiçe olmalıymışım, sürekli gelip gitmeliymişim, bir şey yapıldığında hep beraber yapılılırmış, uzak durursam ben zararlı çıkarmışım, beni çok seviyorlarmış. Diğer görümcemin ettiği lafı söyledi; geçende yediğim tabağı masadan kaldırmamışım o da bana çok sinirlenmiş. Düşündüm ben kaldırmıştım diye hatırlıyorum ki belki eşiminkini kaldırmamış olabilirim diye düşündüm çünkü o benden sonra sofradan kalktı. E o zaman da kendisi kaldırsın eşim değil mi. Kendi oğullarına hiçbir şey öğretmemişler, bana sürekli söylenmesini biliyorlar bu kaçıncı oldu yok yan baktın yok düz durdun yok bilmem ne ufak tefek şeyleri görüp eşime şikayet ediyorlar bana nasihat çekiyorlar falan sıkıldım artık ben bu durumdan. Bide kendi açımdan bir sorun görmüyordum ben gidiyorduk arada sohbet muhabbet, yemek, piknik falan... gayette sohbet ediyordum onlarla hatta onlar benle pek konuşmuyordu. Hayır bide onlar dam dum bağıra çağıra konuşur, en kuzu kuzu oturan saygılı efendi duran benim aralarında sırf saygılı olayım diye ama demekki yaranamıyorum kimseye onu anladım bundan sonra daha mı farklı olmalıyım acaba diye düşündüm. Sessiz durdum, saygıda kusur etmedim diye mi oluyor bunlar acaba diye düşündüm. Bunları ablasınada söyledim ben böyle düşünmüyorum diye ama biraz afalladım sanırım tam konuşamadım. Ne yapayım sizce ?

Genişletmek için tıkla...