Daha çok yolun başındasın bence. Kesinlikle çevrendekilere aldırış etme aile bile olsa. Arkadaş edinememenin sebebi ailen bunun farkında değiller. Zamanla belki de bağlanmamak adına arkadaşlık kurmakta sıkıntılar çektin. Benim babam askeriyeden olmadığı halde liseye kadar 10 okul değiştirdim ev desen keza öyle. Şuan bende arkadaş sıkıntısı çekiyorum çevrem İzmir'de ben İstanbul'a geldim 1-2 arkadaşım anca var iş ortamım da müsait değil erkek ağırlıklı 2 kadın yaşça büyük falan. Bence öncelik mesleğiniz neyse işinizi bulun sevdiğiniz bir kursa ya da spora başlayın, yavaş yavaş arkadaş edinirsin sevgili bile bulabilirsin çok önemli mi değil herkesin evlenmesi gerektiğini düşünmüyorum. Ailenle sıkıntıların varsa ev arkadaşı bulup eve çıkarsın. Kendinize değer
Çok sorunlular bu yaşta hala şiddet görüyorum. Evlenmek istememin başlıca nedeni de bu aslında evden kurtulmak istemem... Annem çok asıt suratlı biri zaten sinir hastası babam desen cimri, sözde muhafazakar ama instagramdan facebooktan karıya kıza yürüyen biri. Ablam desen ona her gittiğimde ev işlerini bana yıkmaya çalışıyor eniştem ve ablamın kaynanası iş yapma konusunda laf sokuyo kimsem yok yani yıllardır tek başıma çabalıyorum sürekli başıma bir şeyler kakmalarıyla babamın en ufak bir şeyde evden süklüm püklüm atmaya çalışması, dayakları annem zaten dediğim gibi sinir hastası senelerdir şizofren 6.sene önce intihar etti şuan hayatta. Yaşama umudum kalmadı baya bunaldımDaha çok yolun başındasın bence. Kesinlikle çevrendekilere aldırış etme aile bile olsa. Arkadaş edinememenin sebebi ailen bunun farkında değiller. Zamanla belki de bağlanmamak adına arkadaşlık kurmakta sıkıntılar çektin. Benim babam askeriyeden olmadığı halde liseye kadar 10 okul değiştirdim ev desen keza öyle. Şuan bende arkadaş sıkıntısı çekiyorum çevrem İzmir'de ben İstanbul'a geldim 1-2 arkadaşım anca var iş ortamım da müsait değil erkek ağırlıklı 2 kadın yaşça büyük falan. Bence öncelik mesleğiniz neyse işinizi bulun sevdiğiniz bir kursa ya da spora başlayın, yavaş yavaş arkadaş edinirsin sevgili bile bulabilirsin çok önemli mi değil herkesin evlenmesi gerektiğini düşünmüyorum. Ailenle sıkıntıların varsa ev arkadaşı bulup eve çıkarsın. Kendinize değer verin.
Bende kendimi kurtardım benim ailemde sağolsunlar kısmen benziyorlardı. Ama kendimi kurtardım ayrılardı üstelik ama annemin psikolojisi inanılmaz bozuk. Üni.de şehir değiştirdim maddi destek olmadılar çalışmaya başladım gelmedim. Eşimle sevgiliydik liseden yanıma geldi eve çıktık kurtardık birbirimizi. Sende şuan ne iş olduğuna bakmadan bir işe gir gerekirse yurtta kal kurtar kendini eş bulunur ama psikolojin giderse seni kimse toparlamaz. Çalışan insanların kaldığı yurtlarda var bir arkadaşım kalıyordu ordan arkadaş bulup eve çıkarsın cesaretli ol ve adım at bence. Hele ki şiddetin her türlüsü katlanılmaz fiziksel psikolojik olmamalı bu yaşta bir kadına. Evlenip kendimi kurtarayım derken ateşe de atılabilirsin hele ki görücü usulü kavun karpuz almak gibi birşey ne çıkarsa şansına.Çok sorunlular bu yaşta hala şiddet görüyorum. Evlenmek istememin başlıca nedeni de bu aslında evden kurtulmak istemem... Annem çok asıt suratlı biri zaten sinir hastası babam desen cimri, sözde muhafazakar ama instagramdan facebooktan karıya kıza yürüyen biri. Ablam desen ona her gittiğimde ev işlerini bana yıkmaya çalışıyor eniştem ve ablamın kaynanası iş yapma konusunda laf sokuyo kimsem yok yani yıllardır tek başıma çabalıyorum sürekli başıma bir şeyler kakmalarıyla babamın en ufak bir şeyde evden süklüm püklüm atmaya çalışması, dayakları annem zaten dediğim gibi sinir hastası senelerdir şizofren 6.sene önce intihar etti şuan hayatta. Yaşama umudum kalmadı baya bunaldım
Şuan en çok istediğim şey birinden sevgi ve ilgi görmek sen bunu gördüğün için sana eş bulmak kolay gibi geliyor ama benim bir tane sevgilim oldu onun dışında da istediğim gibi biriyle bi ilişkim olmadı evlilik bana çok zor geliyo ve tipi iyi olsun falan istiyorum psikolojim zaten gitti travma sonrası stres bozukluğu yaşıyorum nefes alamıyorum lustral ve trankobuskas diye iki tane ilaca başladım bu yaştan sonra her şey zoruma gidiyo ne zaman mutlu olcam bilmiyorum. Özel sektörde de dediğim gibi tutunamıyorum kpss olmazsa sanırım intihar etcem gerçekten tek kurtuluşum bu gibi artıkBende kendimi kurtardım benim ailemde sağolsunlar kısmen benziyorlardı. Ama kendimi kurtardım ayrılardı üstelik ama annemin psikolojisi inanılmaz bozuk. Üni.de şehir değiştirdim maddi destek olmadılar çalışmaya başladım gelmedim. Eşimle sevgiliydik liseden yanıma geldi eve çıktık kurtardık birbirimizi. Sende şuan ne iş olduğuna bakmadan bir işe gir gerekirse yurtta kal kurtar kendini eş bulunur ama psikolojin giderse seni kimse toparlamaz. Çalışan insanların kaldığı yurtlarda var bir arkadaşım kalıyordu ordan arkadaş bulup eve çıkarsın cesaretli ol ve adım at bence. Hele ki şiddetin her türlüsü katlanılmaz fiziksel psikolojik olmamalı bu yaşta bir kadına. Evlenip kendimi kurtarayım derken ateşe de atılabilirsin hele ki görücü usulü kavun karpuz almak gibi birşey ne çıkarsa şansına.
Sana verebileceğim tavsiyeler bunlar maalesef. Psikolojik tavsiye almalısın öyleyse. İntihar falan gibi şeyleri de aklına getirme gencecik insansın her şey bitmiş gibi konuşma. Sadece erkekler mutlu etmiyor insanı onuda bilmelisin. Evlenmeseydim gayet mutlu bekar hayatı yaşıyor olurdum zaten 5 yılım o şekildeydi dilediğim gibi karışan yok ekonomik özgürlüğüm elimde. Bunlara ulaşmak zor değil. İlk önce iş kendine yatırım sonra aşk arkadaşlık. Mağaza da kafede çalıştım komilik yaptım ama gocunmadım, neden özel sektörde tutunamıyorsun.Şuan en çok istediğim şey birinden sevgi ve ilgi görmek sen bunu gördüğün için sana eş bulmak kolay gibi geliyor ama benim bir tane sevgilim oldu onun dışında da istediğim gibi biriyle bi ilişkim olmadı evlilik bana çok zor geliyo ve tipi iyi olsun falan istiyorum psikolojim zaten gitti travma sonrası stres bozukluğu yaşıyorum nefes alamıyorum lustral ve trankobuskas diye iki tane ilaca başladım bu yaştan sonra her şey zoruma gidiyo ne zaman mutlu olcam bilmiyorum. Özel sektörde de dediğim gibi tutunamıyorum kpss olmazsa sanırım intihar etcem gerçekten tek kurtuluşum bu gibi artık
Ben de 24 yaşındayım ve arkadaşım yok. Tavsiyem bir kursa, spora, sosyalleşebileceğiniz herhangi bir etkinliğe kaydolmanız olacaktır. Ben ingilizce kursuna gidiyorum mesela tamam çok yakın arkadaş kazanamadım ama sosyalleşmek iyi geliyorHaziranda 27 yaşıma gircem. Baba mesleğim asker olduğu için hep ordan oraya taşındık. Tanıyıp sevdiğim, bağ kurduğum arkadaşlıklarım oldu ama şehir değiştirmemizden dolayı çok uzun soluklu olmadı. Ben lise 2 ye geçtiğimdeyse ankaraya geldik buradaki okulumdakilerle hiç anlaşamadım hepsi çok havalı ve bencildir aynı dili konuşmuyorduk. Üniversitede de arkadaşlıklarım oldu ama onlar da kalıcı olmadı şuan bir tane bile arkadaşım yok. Çok ders çalışmama hatta bu yüzden hayatımı bile yaşayamamama rağmen güzel bir işim bile yok. Ailemden sürekli arkadaşım olmadığı için aşağılanma görüyorum sürekli sorunlu olduğumu vurguluyorlar. Şuan evlenmek istiyorum ama bu bari istediğim gibi birisi olsun istiyorum ablama çıtlattım arkadaşlarına söyledi arkadaşlarının dediği tiplerin hepsi birbirinden kötü. Ablamın eşi baya yakışıklı bana gelince tipe bakma görücü usulü zaten böyle olur tipe bakılmaz diyo sizce napabilirim? Keşke düzgün arkadaşlarım olsaydı onlar birilerini söylerdi sizce evde mi kaldım benim için her şey bitti mi?
Adına üzgünüm. İnsan maalesef babasını ve baba mesleğini seçemiyor. Askerlik yaşam alanı koşulları gereği insanı aşırı sert ve disiplinli yapabiliyor. Heleki o insanı. içinde sertlik var ise.Haziranda 27 yaşıma gircem. Baba mesleğim asker olduğu için hep ordan oraya taşındık. Tanıyıp sevdiğim, bağ kurduğum arkadaşlıklarım oldu ama şehir değiştirmemizden dolayı çok uzun soluklu olmadı. Ben lise 2 ye geçtiğimdeyse ankaraya geldik buradaki okulumdakilerle hiç anlaşamadım hepsi çok havalı ve bencildir aynı dili konuşmuyorduk. Üniversitede de arkadaşlıklarım oldu ama onlar da kalıcı olmadı şuan bir tane bile arkadaşım yok. Çok ders çalışmama hatta bu yüzden hayatımı bile yaşayamamama rağmen güzel bir işim bile yok. Ailemden sürekli arkadaşım olmadığı için aşağılanma görüyorum sürekli sorunlu olduğumu vurguluyorlar. Şuan evlenmek istiyorum ama bu bari istediğim gibi birisi olsun istiyorum ablama çıtlattım arkadaşlarına söyledi arkadaşlarının dediği tiplerin hepsi birbirinden kötü. Ablamın eşi baya yakışıklı bana gelince tipe bakma görücü usulü zaten böyle olur tipe bakılmaz diyo sizce napabilirim? Keşke düzgün arkadaşlarım olsaydı onlar birilerini söylerdi sizce evde mi kaldım benim için her şey bitti mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?