- 28 Şubat 2017
- 7.753
- 21.546
-
- Konu Sahibi izmirlibjkkartal
- #101
Hanımefendi madem öyle fikir isteyin o zaman hala harcadığı parayı anlatıyorsunuz bu sizi ilgilendiren bir detay değil zaten anneniz o evi satıp size ev alınca siz birden refaha ulaşmayacaksınız diyorsunuz ki yetmezse üstüne kredi çekerim e yine eve giren çıkan aynı hatta çıkan daha fazla belki , gördüğüm kadarıyla da aidatınız 200 tl bu aylıksa eğer nasıl bir evde oturuyorsunuz siz acaba kendi gelirinize göre hareket mi edemiyorsunuz ? Diğer senaryo anneniz evi sattı iki ev alındı e çocuk istiyorsunuz o kiraya verdiğiniz para otomatikman çocuğa gidecek e siz yine rahat olmayacaksınız bence eşinizle sizin para yönetmede bir sıkıntınız var annenizin harcadığına değil biraz kendi yaşantınıza odaklanın ayrıca tamam sizin durumunuzun farkında ama sizi bu duruma zorla anneniz sokmadı çıkarmak da onun görevi ya da sorumluluğunda değil madem durumunuz bu kadar zor lütfen en azından şu duruma çocuğu ortak etmeyinHakkkm var alamıyorum değl annenize eviyle ilgli çıkarınız olan bir fikri vermek kolay olmuyor bahsettğim rahat geçinebilecek imkanm varken engel koylması ve benm durumumun farkında olup değlmş gibi davranlması sevglisinin maddi durumu bilmem ama bilmemne marka monta şu parayı verdi diye bana anlatlnca fikir sahbi oluyorum tabki
Annenizi anlamanız nasıl mümkün olur bilmiyorumYaşamkoşllarm anneme yakın olamaz o imakszda herhalde bir gün bir kızım olur ve evlenirse bende konfor alanım standartlarm kızımdan iyi olrsa o zman anlayacagm annemi galibaaa
Bişry sorcamMerhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum
Sizin yasal olarak hakkiniz olan mirası istemekten başka yapabileceginiz birşey yok gibi görünüyor .Anneniz ayrı bir birey ve vermek istemiyor demek ki size su anda öyle yorumluyorum ben .Her ailenin bakış açısı farklıdır benim ailem şu anda da birşeyler yapmak ister ama sizin anneniz vefattan sonraya birakiyor demek ki .Zaten kredi çektk çock için tabi borç isteme gibi bir talebim olmaz eşim müsaade etmiyor görüyor biliyor durumu söze hacet yok diyor istetmiyorda
Evet bncede vefattan sonraya bırakıyorSizin yasal olarak hakkiniz olan mirası istemekten başka yapabileceginiz birşey yok gibi görünüyor .Anneniz ayrı bir birey ve vermek istemiyor demek ki size su anda öyle yorumluyorum ben .Her ailenin bakış açısı farklıdır benim ailem şu anda da birşeyler yapmak ister ama sizin anneniz vefattan sonraya birakiyor demek ki .
Tabiki babadan kalan bu sebeple rahatsz oluyorum oldkça üst düzey hayat yaşama imkanı varken benim aybsonunu zor getiriyor olmam ağrıma gidiyor çalışmayan olsam hadi yine anlarm ama senelerdr çalışan kadınım tüm gayretimizn farkda dediğim gibi tekimde başka kardes vs yok bazen çevremki anneleri gördkçe imrenmiyor değilimÖncelikle bunları düşünmeniz sizi kötü biri yapmaz. Birtakım sıkıntılarınız karşısında hayatta yardım isteyebileceğiniz kök ailenizdeki tek kişiye başvurmak istiyorsunuz. Ama o da sizin ne halde olduğunuzla ilgilenmiyor. Bu durum sizi hayal kırıklığı, çaresizlik ve yalnızlık duygularına sürüklemiş.
Eğer anneniz çalışıp kazandığıyla bu mülkleri edinmiş olsaydı bir nebze " kendi malı ne isterse öyle yapar" diyebilirdik.Ki bence bu çok doğru bir yaklaşım değil. Benim dünyamda aile olmak kavramı zor zamanlarda yanında olmayı ve yardımlaşmayı da kapsar. Onda varken ben muhtaçsam ortada sakat bir ilişki vardır.
Ama eğer babanızdan kalma mülk ise onda sizin de hakkınız var. Bana bu şekilde yaklaşan anneden de hakkımı alırdım.
Evet çok rahat şeklde 2 daire alablir dediğim gibi eksk kaldığı noktada zaten kendi evm için kredi çekecektim yine ev sahbi olmak için annemn ölmesni neden bekliym bu beni daha kötü biri yapmaz mıeğer evde hakkınız olmasaydı düşüncenizi saçma bulabilirdim. bir de herkesin düşüncesi farklıdır. benim annem o evle iki ev alabiliyorsa daha ben teklif etmeden alırdı mesela, varımı yoğumu vereyim ya da biriktireyim sana kalsın kafasında bir kadın o yüzden çok empati yapamam. he böyle düşünmeyen anneniz kötü oluyor mu? tabi ki hayır. sonuçta çok küçük yaştan beri size tek başına bakmış, büyütmüş. anneniz en iyi hayatı yaşasın, bunu sizde istiyorsunuz eminim. ama ev babanızdan kaldığı için, isteme hakkına sahipsiniz. bence annenizle güzellikle tekrar konuşun bakalım ne düşünüyor
Vermiyor teklf dahi etmedikirasını siz niye almıyotsunuz
Anneniz de gençliğinde sıkıntılar çekmiş demekki. Genç yaşında eşini kaybetmiş çok zor. Sizinde babanız tabi. Ama Bırakalım da ikinci baharını mutlu yaşasın ekonomik sıkıntı olmadan.Merhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum
(anneniz kurnaz biri değil ...gençliği emek dolu ve bu yaşında rahata erişmiş kalan yıllarını yaşamak istediklerini yaşıyor...gönlü hoş olsun hep mutlu olsun)...sizde kıskançlık vardı ama her insanda az da olsa kıskançlık huyu vardır...ama bu sizi kötü biri yapmaz...erkek arkadaşı da etkiliyor olabilir... birde damadı benimsememiş güvenemiyor olabilir...size malvarlığı verse ilerde eşinizin söz hakkı olursa emekleri boşa gitmesinden vermek istemiyor olabilir ...tek çocuk olduğunuz için ölünce her sey size kalacaktır...birde şöyle düşünün...siz normal gelirdesiniz anca idare ediyorsunuz ama anneniz size sürekli borcum var bana yardımcı ol diye yakınsa sizden sürekli para istese siz ne yapacaktınız..size aidat konusunda yardım etmesi bile gerçekten sizi düşündüğünü kanıtlıyor...vallahi annesine yardım edip birde her istediğini yapıp ...mutlu etmeye çalıstığını bunun üzerine annesi teşekkür bile etmeyi çok görenler var..siz şükredin ...hayat kısa ölüm var...daha gençsiniz çocuk konusunda acele etmeyin ...Merhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum
Peki:)Haha..Bu nasıl bir kafa yaa..Anneniz inşallahhh yaşarken tüm parasını yer bitirir de size zırnık kalmaz :)))) Koca kadın olmuş evlenmişsiniz,hala annem bana para vermiyor diyorsunuz.Bir de utanmadan kadının parfümüne,sevgilisinin parasına kadar saymışsınız..Yahu ikisinin toplam parası sizi ne ilgilendirir,size ne..Koca yetişkin, evli insana para vermek zorunda mı bu kadın.
Babanız ölünce size de pay kalmış olmalı,kendi payınızı satın paraya çevirin.Yok eğer annenizin üstüneyse her şey babamdan kalan hakkımı istiyorum diyin versin.Belki böylece ağlamayı bırakırsınız.