Merhaba canlar. Esimle birbirimizi severek evlendik hic bir sorun olmadi evlilik surecimizde. Dugunden 2 gun sonra sabah ailesi bizi cagirdi bana kiz tarafinin taktiklarini verdiler gerisini aldilar komple. NakItin yarisini da aldilar. Esim yazin 3 ay maas almiyor bu arada. Ve o gunun aksaminda aileme el opmeye gidecektim babamin cenazesini aldim opemedim ellerinden. Annem kanserdi ve durumu iyice kotuledi. Yasadigi 5 ayin 4 ayi hastanede gecti. Derken annemin durumu agirlasti ve ben herseyimi kaybettim. Evi kapatmami soylemisti kapattim.kiz kardesim var yanima aldim. Ama hersey cok kotu hayat siyah beyaz. Esim anlayissiz bi hal almaya basladi yok bi sizin psikolojiniz bozuk filan surekli tartisma. Maddi olarak sikintida oldugumuzdan kafamizi da dagitamiyoruz. Her neyse olaylar son donemlerde baya baya kotulesti. Bende bosanirsam eger bi evim zaten yok altinlarim yok calismiyorum vs kendimi guvemceye almak icin altinlari istedim. Ben isteyemem ikilik cikaramam ailemle arami bozacaksin vs vs vs kendin iste diyip beni tek birakti yine. En son yine buyuk bir kavga sonucu inmis soylemis annesine. Aksam babasi bi kismini vermis eksik tabi baya. Neyse ben hic asagi inmiyormusum (altli ustuyuz binada) beni sikayet etmisler. 2 gune bir ineceksin vs diye de kavga ettik sonra.Dunde kasa acicaz ne kadar var dedim bilmiyorum dedi buhunde saydim soyledim biliyorum dedi. Yalan soyluyorsun dedim yari yolda birakiyorsun ne zaman guvensem dedim. Baya kavga ettik telefonda. O arada annesi geldi hergun geliyor zaten benim inmeme gerek kalmiyor. Zaten kimseyle gorusmekte istemiyorum. Telefonda sorun altin degil lanet olsun bana yalan soyledin diyorum sorun sensin dedi bana bende bensem ceker giderim kafan rahat eder dedim. Simdi gitsem nereye gidicem olay buyuyecek vs ama durmak istemiyorum filan. Keske annemle babam olsaydi... Kimse annen baban gibi olmuyor hic kimse... Kusura bakmayin cok uzun oldu ama cok kotuyum artik