Başlıktaki gibi mutsuz umutsuz hayatım. Kendim çok iyiyim dört dörtlüğüm asla demiyorum diyemem de. Ama ben hayatımdan çok bıktım. Liseyi bitirdiğimde çok iyi puan yapmıştım üniversite sınavında ama okumayıp evlenmeyi tercih ettim o kadar pişmanım ki. Sebeplerim çok fazla ama asla geçerli sebep değil. Liseye giderken bile evden götürürdüm yemek okulda para harcamazdım babam çok para vermezdi çevremde çoğu döner ekmek yerken ben binde bir yerdim birde ikiz kardeşim var çok para vermezlerdi bize. Üniversiteye gitsem hangi parayla gideceğim rezil olurum parasız okutamazlar beni diye düşündüm, babam sürekli kavga eden brii annem dünya iyisi ama yemek yapmayı bilmez evi temizlemez sürekli kavga olurdu hep ben temizlemeye çalsırdım ama yetmiyor hep evde kavga olurdu hep başkalarını imrenirdim. Çocuk aklı evlenip kurtulacağımındüşündüm. İyi puan yapmıştım okuyup meslek sahibi olurdum ama hangi parayla oluyacaktım babamın birkere düzgün para verip alışveriş yapın dediğini bilmem nişanlandım kendi paramla evlendim kendi çalışıp paramla düğün yaptım yetmedi aileme ben giyecekleri kıyati aldım. Eşimaslonda evlenmedenönce de kendini belli etmişti ama salaklıhımdan düzelir dedim hep halbuki asla düzelmezler daha kötüsü oldu. Daha 27 yaşında 10 günde bir beraberlik oluyor aramızda birlikte vakit geçirmek desen zaten binde bir sürekli kayınvalidemlerdeyim beni tamamen hiçe sayıp kendi istediklerini yaptırmaya çalışıyor sebebi işe yaramayan yanımda kimsenin durmayacağını bildiği için daha çok üstüme geliyor. Hastalık hastası oldum sürekli ağlıyorum ama eşim hiçbirzqmqn benimle dertleşip bu hastalığımı yenmem içim bana destek olmadı herseferinde beni suçluyor ama ben elimde olsa ister miyim böyle olayım. Kendimi çok pasif buluyorum. Hiçbir zaman babamın parasına ya da eşimin parasına güvenmedim 4 yıllık evliyim ne hediye almıştır ne de süpriz yapmıştır hayatında başka biri olmadığına eminim sadece benden bıktığına eminim. Evliliği yürütmek bende istemiyorum ama çok çaresizim. Belki de bu yaşadıklarım içimde dola dola hastalık hastası oldum. Bu arada biranda bunları yazacak kadar dolma sebebim yarın hastane randevum vardı 4 de kendisi de tam 4 de ie başlayacak bana sabahtan köye gidip tarlada işlerinin olduğunu benimde annemlere hastaneye gitmemi söyledi. Bende tamam dedim daha sonra annesigille konuştu onlar gelme eşinin yanında ol demiş bana yarın ben götüreceğim seni amirden de izin alıp geç giderim işe dedi bende orda koptu. Asla beni düşündüğü için değil eğer düşünüyor olsa en başındanbu hasta köyde işlerim varken bu hafta hastane işini araya soktun demezdi 2. De annesiyle konuştuktan sonra beni hastaneye götürme fikri çıktı madem çok önemli değil işin küçücük bebekle beni neden otobüsle gönderiyorsun zaten çocuk durmuyor kendi iki adım yürümez üstelik geç gitmek için de izin isticek beni düşünüyor olsa onca lafı söyledikten sonr a bunları düşünmezdi bende sen ailen dedikten sonra beni götürmek istiyorsun gerek yok dedim diye demediğini bırakmadı
Son düzenleme: