Güzel arkadaşım, hayatın bir düzeni var, bazı gerçekleri var; biz çalışan hanımların yükü ağır, bir çok insan severek evleniyor, hayat müşterektir deniliyor ancak sana şunu söyleyeyim zaman zaman eşinden yardım alsan da evin kontrolü senin olsun, yakınma, kendini hizmetçilik ediyormuş gibi hissetme. Zaman zaman bu hataya bende düştüm, hele benim eşim hiç yardım etmez. Ancak şu var ki bu yakınmalar, yetişemiyorumlar, hayat müşterektirler zamanla sevgiyi törpülüyor. Ben eşimin ağzından kendimi sana yük hissediyorum lafını duydum, bana çok kırıldığını, cidden canının yandığını hissettim , ben 2. evliliğiyim eşimin, yıllarca böyle bir eve hasret yaşadım ama bu demek ki kısa süreli bir hayalmiş, sen evinde iş yapmaktan mutsuzsun dedi bana, o zaman anladım ki, eskilerin tabiri ile dumanı tüten bir ev, sağlam bir birliktelik getiriyor, sevgiyi pekiştiriyor. 35 yaşıma kadar bende çalışıyorum diye başlayan cümlelerim vardı, ta ki geçen haftaya kadar, ne zaman ki eşim öyle dedi içim cız etti, canı sağolsun diyorum artık, sende evini yük görme, tabi ki her şey elden gelen kadar, süpermen olamazsın ama yaptığını da mutlulukla yap, sevgilerimle.