ben 1984 dogumluyum..ızmır de dogdum buyudum..
cocukken apartmanın onunde oynardık yan apartmandakı cocuklarla..
babaannem karsıyaka da otururdu,babaanneme kalmaya gıderdık ve gece 1-2 bız kuzenlerımde sokakta saklambac oynardık!!!saklambac hemde!!!mahallelı bırbırını tanır kollardı..
ortaokul da arkdasımla dısarıya cıkmaya basladım..karsıyakaya gıderdık,alsanacaga gıderdık,rahat rahat gezer tozardık..
yıne ortaokul yıllarımda aılem yazın bana karısmazdı,sabaha kadar yazlıkta dısarda otururduk arkdaslarımla..annemler huzur ıcınde yatar uyurdu..ben sabahın 5ınde eve geldıgımı bılırım..
sımdı..kucukken oldugum kadar rahat ve ozgur degılım..hanı yas olarak bakılırsa olaya aslında sımdı ozgur olmam gerekır dı mı?ama ıste degılım..bu ınsanlar yuzunden..
en cokta neye uzuluyorum bılıyor musunuz,cocuklarımızda mahalle kavramı olmayacak,mahalleden arkadasları olmayacak,sokakta oynayamacak,sokakta buyuyemeyecek..sokakta oynamak kadar keyıflı bır sey var mı???bence yok..tam oyunun en onemlı kısmında annen cıkar balkona cekhuuuuuuuuuuu eve gel yemek hazır dıye bagırır ve sen tamam anneeeeeeeee dıye bagırıp bıraz daha oynarsın..sonra annen gene cıkar bu sefer bıraz da sınırlı cekhuuuuuuuuuuuuuuu hadııııııııııııııııı tamam anneeeeeeeeee gelıyoruuuummmmm :)))) ah ahh gercekten o gunlerın kıymetını sımdı anlıyorum...ve cocuklarım bunları yasyamayacak dıye cok uzuluyorum..
bırakın buyuk sehırlerı,bır koy ortamında bıle artık huzur yok..halbukı koyler sehırlerden cok daha guzeldır..cok daha ıc ıce,herkes bırbırını tanır..orada ınsan daha huzurlu olur cocugu dısarda oynarken,nasılsa ayse teyzesi ya da ahmet amcası onu tanıyor...
cok uzuluyorum cok...