merhaba sevgili anne adayları.2007 yılından beri bu kulübe üyeyim.36 yaşındayım.6 seneden beri bebek sahibi olma mücadelesi içine girdim.sayısız başlıklarda umut arayışımı sürdürdüm sizler gibi hep yeni birşeyler öğrenmenin azıcık bir umut ışığının peişnden koşmaya çalıştım.şimdi ise bebeğimi beklerken topiğinde sevgili arkadaşlarımla birlikte bebeklerimizi büyütmenin sevincini yaşıyoruz.. bugünün bizim hayatımızda çok önemli bir yeri var.9 ağustos :bir mucizenin başlangıcı.geçen sene tamda bugün dünyalar güzeli kızıma hamile olduğumu öğrendim,hemde hiç beklemediğim bir zamanda,ege akdeniz turunda:)))
2007 yılında normal yoldan hamile kalıp kalp atışı başlamayınca kürtajla alınan ilk yavrumun ardından girdiğim depresyonu atlatınca başladık yeni denemelere..bir yıl boyunca hamile kalamayınca düştük doktor yollarına..herşeyimiz normaldi ama bebeğimiz olmuyordu.bana çok saçma gelen bir konuydu sebepsiz kısırlık,olmalıydı bir sebebi,rahim filmleri, histeroskopiler,laparoskopiler yok yok yok olmuyor. mecburi yaşanan yumurtlama günleri birliktelikleri ızdırap veriyordu zevkten çok.ilk gitttiğim dr dediki aşılama yapalım iyi dedik yaptırdık,olmadı bir daha.olmadı tüp bebek.sonuç:negatif:senin yumurta rezervin azalmış.bir daha deneyelim.başka bir drla devam ettik ondada bir tüp bebek :sonuç:negatif:senin yumurta rezervin bitmek üzere bir daha yapalım.başka bir drla devam ettik ondada bir tüp bebek.sonuç:senin yumurtan bitttbitiyor kıbrıstan taşıyıcı anne bulalım.o gün doktor dönüşü eşime arabayı durdurtup viyadükten kendimi aşağı atmayı düşünecek kadar çaresiz, bitkin,ve tükenmiştim adeta.bağıra bağıra ağladığımı şimdi bile burnum sızlaya sızlaya hatırlıyorum.o günden sonra umudumu kaybettimmi?? hayır ??
ama tedavi defterini uzun süreliğine kapatma kararı aldık.çünkü hem maddi açıdan hemde hormonların vücuduma verdiği zarardan bayağı yıpranmıştım.artık sadece maneviyata yöneldim.her sabah kahvaltımı bile yapmadan meryem suresi okumaya başladım 98 ayetten ibaret olan bu sureyi internetten bulup yazıcıdan çıkardım.hikayesi tam da bize uyuyor.. yorucu bir yılın ardından eşimle tura çıktık.beni normalde deniz tutmaz.ilk gün heralde yediğim bişey dokundu ondan bulantım var dedim,ertesi günkü motor gezisinde yine bulantım olunca bende şimşekler çakmaya başladı .eşime kaldığımız otelin yakınındaki bir eczaneden test aldırdım ve sabah 6 ya saat kurup testi yaptım .sonuç çift çizgiiiiiiii.Allahım olamaz nasıl yani benim yumurtam yokki ,olsada birsürü tedaviyle tutmamış sıradan ilişkimizdemi tutacak.eşimi kaldırdım hemen inanmadı bana,test bozuktur diyor .aşkım diyorum 6 yıldır her ay defalarca yapıyorum bu testi şimdimi bozuk hadi bir hastane bulu p kan testi yapalım diyorum.hayır yarın bir daha yap yine çıkarsa gideriz diyor.neyse uzatmıyım ertesi günde aynı sonuç çıkınca soluğu hastanede aldık ve mucizemizin içimde filizlenmeye başaladığını öğrendik.o gün o hastanede olmalı ve yaşadığımız sahneyi görmenizi isterdim.hemşiresinden doktoruna temizlikçisinden sekreterine hepimiz ağlıyorduk.bizim için fethiyenin yeri artık daha bir anlamlıydı.
sizlere şunu söylemek istiyorum.benim yaşadığım bu hikayeden çıkacak tek bir sonuç var Allah OL DEYİNCE OLUYOR.tıpa güvenmek evet gerekli mi bence değil.çünkü bana yurtdışından donör getirtecek kadar çaresiz olduğumu hissettiren tıbba ne kadar güvenebilirim..
sizlerinde en kısa zamanda kucakları cennet kokulu yavrularla dolmasını her gece yattığımda Allahımdan istiyorum.Çünkü ben çok ağladım çok içim yandı bir bebek görünce içimden ateşler çıkıyordu...dua edin bol bol.Bu mucize ancak inançla gerçekleşi,yor.sevgiler..
2007 yılında normal yoldan hamile kalıp kalp atışı başlamayınca kürtajla alınan ilk yavrumun ardından girdiğim depresyonu atlatınca başladık yeni denemelere..bir yıl boyunca hamile kalamayınca düştük doktor yollarına..herşeyimiz normaldi ama bebeğimiz olmuyordu.bana çok saçma gelen bir konuydu sebepsiz kısırlık,olmalıydı bir sebebi,rahim filmleri, histeroskopiler,laparoskopiler yok yok yok olmuyor. mecburi yaşanan yumurtlama günleri birliktelikleri ızdırap veriyordu zevkten çok.ilk gitttiğim dr dediki aşılama yapalım iyi dedik yaptırdık,olmadı bir daha.olmadı tüp bebek.sonuç:negatif:senin yumurta rezervin azalmış.bir daha deneyelim.başka bir drla devam ettik ondada bir tüp bebek :sonuç:negatif:senin yumurta rezervin bitmek üzere bir daha yapalım.başka bir drla devam ettik ondada bir tüp bebek.sonuç:senin yumurtan bitttbitiyor kıbrıstan taşıyıcı anne bulalım.o gün doktor dönüşü eşime arabayı durdurtup viyadükten kendimi aşağı atmayı düşünecek kadar çaresiz, bitkin,ve tükenmiştim adeta.bağıra bağıra ağladığımı şimdi bile burnum sızlaya sızlaya hatırlıyorum.o günden sonra umudumu kaybettimmi?? hayır ??
ama tedavi defterini uzun süreliğine kapatma kararı aldık.çünkü hem maddi açıdan hemde hormonların vücuduma verdiği zarardan bayağı yıpranmıştım.artık sadece maneviyata yöneldim.her sabah kahvaltımı bile yapmadan meryem suresi okumaya başladım 98 ayetten ibaret olan bu sureyi internetten bulup yazıcıdan çıkardım.hikayesi tam da bize uyuyor.. yorucu bir yılın ardından eşimle tura çıktık.beni normalde deniz tutmaz.ilk gün heralde yediğim bişey dokundu ondan bulantım var dedim,ertesi günkü motor gezisinde yine bulantım olunca bende şimşekler çakmaya başladı .eşime kaldığımız otelin yakınındaki bir eczaneden test aldırdım ve sabah 6 ya saat kurup testi yaptım .sonuç çift çizgiiiiiiii.Allahım olamaz nasıl yani benim yumurtam yokki ,olsada birsürü tedaviyle tutmamış sıradan ilişkimizdemi tutacak.eşimi kaldırdım hemen inanmadı bana,test bozuktur diyor .aşkım diyorum 6 yıldır her ay defalarca yapıyorum bu testi şimdimi bozuk hadi bir hastane bulu p kan testi yapalım diyorum.hayır yarın bir daha yap yine çıkarsa gideriz diyor.neyse uzatmıyım ertesi günde aynı sonuç çıkınca soluğu hastanede aldık ve mucizemizin içimde filizlenmeye başaladığını öğrendik.o gün o hastanede olmalı ve yaşadığımız sahneyi görmenizi isterdim.hemşiresinden doktoruna temizlikçisinden sekreterine hepimiz ağlıyorduk.bizim için fethiyenin yeri artık daha bir anlamlıydı.
sizlere şunu söylemek istiyorum.benim yaşadığım bu hikayeden çıkacak tek bir sonuç var Allah OL DEYİNCE OLUYOR.tıpa güvenmek evet gerekli mi bence değil.çünkü bana yurtdışından donör getirtecek kadar çaresiz olduğumu hissettiren tıbba ne kadar güvenebilirim..
sizlerinde en kısa zamanda kucakları cennet kokulu yavrularla dolmasını her gece yattığımda Allahımdan istiyorum.Çünkü ben çok ağladım çok içim yandı bir bebek görünce içimden ateşler çıkıyordu...dua edin bol bol.Bu mucize ancak inançla gerçekleşi,yor.sevgiler..
Son düzenleme:
(( canımız yaniyo en cok ta siz anlıyorsunuz....umut hikayeleri de olmasa NEFES alamıyorum....
ve tabii ilknurleventim kader arkadaşım
