- 22 Ekim 2017
- 41
- 26
-
- Konu Sahibi Victoria26
- #1
Herkese merhaba
Zorlu bi hamileliğin ardından o mükemmel an minik prensesimle kavuşma hikayemi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Gebeliğim ilk anından beri sıkıntılıydı ilk 3 ayda kanamalarım geceleri acile taşınmam riskli ikili tarama testi ardından amniyo sentez sonra bebeğimin suyunun az olması yüzünden hastaneye yatışım. Ardından bebeğimde gelişim geriliği teşhisi haftada 2 gün doktor takibi beni sürekli uyarmaları bebeğin hareketlerini takip etmem gerekliliği. Zarzor geldiğim 37. Hafta doktor kontrolünde bebeğim ciddi bir şekilde gelişim geriliği tespit edildi başı 30 hafta karın çevresi 33 hafta çıkınca doktorum artık bebeğimi doğurmam gerektiğini söyledi. Ben böyle birşeye hazırlıklı olmadığım için baya bi korktum tabii ki bebeğimde ciddi bir şekilde gelişim geriliği olduğu ve eğer bebeği doğurmazsam oksijensiz kalıp ölebileceği tehlikesiydi. Doktorum bana suni sancıyla doğum yaptıracağını söyleyince sezeryan olsa olmaz mı diye sordum. O da bana normal doğum şartlarını zorlıcaz eğer ki ertesi güne kadar doğum yapmazsam sezeryanla doğuma alacağını açıkladı. Yatış işlemlerimin ardından doğumhaneye alındım. Eşim işte olduğu için malesef yanımda değildi beklediğimiz bi durumda olmadığından oysa ki ben kontrol için hastaneye gitmiştim onlar beni doğuma aldılar. Doğumhanede nstye bağlı bir şekilde beklerken yaklaşık bi 3 saat geçti ben uyur uyanık bi haldeyken ebe odaya geldi ve bana fitil takacağını bunun suni sancı olduğunu söyledi yaklaşık 2 cm açılmam vardı bunun ne kadar süreceğini sorduğumda 6 saatte sürebilir 24 saatte dedi bide içimi rahatlatmak için sen kolay doğurursun o kadar uzun sürmez dedi. Ardından nstye bağlı bi şekilde beklemeye başladım çatı kontrolüm sırasında nişanım gelmişti. Saatler geçti hala açılmam yoktu 2 cmdi sancıda hissetmiyordum. Sadece sürekli tuvalete gitme ihtiyacım vardı. 12 saatlik bi bekleme süresinin ardından sancılarım gelmeye başlamıştı. Açılmam 4 cm olmuştu ve gitgide sancılar dayanılmaz bi hal almaya başladı. Canım çok fazla yanıyordu nst cihazının karnımı sıkmasıda oldukça rahatsız ediciydi. Sabaha karşı 5 civarı sancılardan ortalığı yıkıyordum ben dayanamıyorum artık beni sezeryana alın diye bağırıyordum. Sancılarım sıklaşmaya başladı dinmeye başladığında yorgunluktan uyuyor sancı geldiğinde çığlığı basıyordum. Sabahı zor etmiştim saat 8 buçuk civarı ebeler kontrol için odaya geldiklerinde 10 cm açıklığım olduğunu söylediler kontrol esnasında suyum patladı. Sancılarda gittikçe sıklaşmaya başlamıştı sanki leğen kemiklerim kırılıyornuşcasına kuvvetli ağrılar hissediyor bi yandanda altıma yaparmışcasına suyum geliyordu. Ebeler hazırlıklara başlamıştı ve bana gelen ıkınma isteği miniğim oldukça baskı yapıyordu ve ben ıkınsam çıkcakmışcasına ıkınıyordum. Başımda kimse yoktu odada tek başıma ıkınıyor bir yandanda bebeğim gelecek diyede korkuyordum. Ebeler geldiğinde bebeğin saçlarını gördüklerini ıkınmam gerektiğini söylediler öyle kuvvetli ıkındım ki yüce rabbim o gücü verdi kesi uyguladıktan sonra meleğim doğmuştu ve karnımdaydı onun sıcaklığını hissettiğim an bütün acılarım dinmişti. 2435 gr ve 46 cmdi kızım kuvöze girmedi bir gece hastanede kaldıktan sonra evimize geldik şuan 13 günlük ve çok iştahlı bi bebek.
Biraz uzun oldu belki kusura bakmayın bende sizlerle doğum anımı paylaşmak istedim.
Zorlu bi hamileliğin ardından o mükemmel an minik prensesimle kavuşma hikayemi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Gebeliğim ilk anından beri sıkıntılıydı ilk 3 ayda kanamalarım geceleri acile taşınmam riskli ikili tarama testi ardından amniyo sentez sonra bebeğimin suyunun az olması yüzünden hastaneye yatışım. Ardından bebeğimde gelişim geriliği teşhisi haftada 2 gün doktor takibi beni sürekli uyarmaları bebeğin hareketlerini takip etmem gerekliliği. Zarzor geldiğim 37. Hafta doktor kontrolünde bebeğim ciddi bir şekilde gelişim geriliği tespit edildi başı 30 hafta karın çevresi 33 hafta çıkınca doktorum artık bebeğimi doğurmam gerektiğini söyledi. Ben böyle birşeye hazırlıklı olmadığım için baya bi korktum tabii ki bebeğimde ciddi bir şekilde gelişim geriliği olduğu ve eğer bebeği doğurmazsam oksijensiz kalıp ölebileceği tehlikesiydi. Doktorum bana suni sancıyla doğum yaptıracağını söyleyince sezeryan olsa olmaz mı diye sordum. O da bana normal doğum şartlarını zorlıcaz eğer ki ertesi güne kadar doğum yapmazsam sezeryanla doğuma alacağını açıkladı. Yatış işlemlerimin ardından doğumhaneye alındım. Eşim işte olduğu için malesef yanımda değildi beklediğimiz bi durumda olmadığından oysa ki ben kontrol için hastaneye gitmiştim onlar beni doğuma aldılar. Doğumhanede nstye bağlı bir şekilde beklerken yaklaşık bi 3 saat geçti ben uyur uyanık bi haldeyken ebe odaya geldi ve bana fitil takacağını bunun suni sancı olduğunu söyledi yaklaşık 2 cm açılmam vardı bunun ne kadar süreceğini sorduğumda 6 saatte sürebilir 24 saatte dedi bide içimi rahatlatmak için sen kolay doğurursun o kadar uzun sürmez dedi. Ardından nstye bağlı bi şekilde beklemeye başladım çatı kontrolüm sırasında nişanım gelmişti. Saatler geçti hala açılmam yoktu 2 cmdi sancıda hissetmiyordum. Sadece sürekli tuvalete gitme ihtiyacım vardı. 12 saatlik bi bekleme süresinin ardından sancılarım gelmeye başlamıştı. Açılmam 4 cm olmuştu ve gitgide sancılar dayanılmaz bi hal almaya başladı. Canım çok fazla yanıyordu nst cihazının karnımı sıkmasıda oldukça rahatsız ediciydi. Sabaha karşı 5 civarı sancılardan ortalığı yıkıyordum ben dayanamıyorum artık beni sezeryana alın diye bağırıyordum. Sancılarım sıklaşmaya başladı dinmeye başladığında yorgunluktan uyuyor sancı geldiğinde çığlığı basıyordum. Sabahı zor etmiştim saat 8 buçuk civarı ebeler kontrol için odaya geldiklerinde 10 cm açıklığım olduğunu söylediler kontrol esnasında suyum patladı. Sancılarda gittikçe sıklaşmaya başlamıştı sanki leğen kemiklerim kırılıyornuşcasına kuvvetli ağrılar hissediyor bi yandanda altıma yaparmışcasına suyum geliyordu. Ebeler hazırlıklara başlamıştı ve bana gelen ıkınma isteği miniğim oldukça baskı yapıyordu ve ben ıkınsam çıkcakmışcasına ıkınıyordum. Başımda kimse yoktu odada tek başıma ıkınıyor bir yandanda bebeğim gelecek diyede korkuyordum. Ebeler geldiğinde bebeğin saçlarını gördüklerini ıkınmam gerektiğini söylediler öyle kuvvetli ıkındım ki yüce rabbim o gücü verdi kesi uyguladıktan sonra meleğim doğmuştu ve karnımdaydı onun sıcaklığını hissettiğim an bütün acılarım dinmişti. 2435 gr ve 46 cmdi kızım kuvöze girmedi bir gece hastanede kaldıktan sonra evimize geldik şuan 13 günlük ve çok iştahlı bi bebek.
Biraz uzun oldu belki kusura bakmayın bende sizlerle doğum anımı paylaşmak istedim.