İhtiyacım olmayan şeyi kolay kolay almam. Sırf indirimdeymiş ilerde lazım olur diyerek birşey almam.Ama eskiden böyle değildim. İlk evlendiğimde evime birşeyler aldım ama birgün baktım mutfakta ıvır zıvırları (servis kasiğı,spatula,sebze soyucu vs)koyduğum çekmece dolmuş tasmıs,içine ekstra birşey koyacak yer yok,hepsini bir kutuya boşalttım,kullanmam gerektikçe lazim olanı aldım içinden ve işim bitince yıkayıp çekmeceye koydum,1 ayın sonunda bir baktım o koskoca çekmecenin içindekilerden sadece 5 parça kullanmışım. O günden sonra fazlalıkların hepsini kaldırdım,bir dahada kullandığım parçalar kırılmadıkça birşey almadım. Bana güzel bir ders oldu bu.
Giysi dolabımı boşalttım ondan sonra,bir baktım daha hiç giymediğim ve giyemeyeceğim parçalar,çok eski giysiler,bedeni uymayan eşyalar,derken hepsini boşalttım.Güzelce paketledim verdim. Şu an giysi konusunda giyemeyeceğim hiçbirşeyi almıyorum,dolabımda uzun zaman kullanmadıgım bir parça varsa hemen elden çıkarıyorum derken 4 senede kullanılabilir halde bir dolap eşyam oldu,hiçbiri atıl değil. Beğendiģim,tepe tepe kullanabileceğim parçaları alıyorum artık rahatça,sorun etmiyorum biliyorum ki hakkını vererek kullanırım. Giymeyeceģim birşeyi sırf moda diye almam skinny jeans mesela,asla kata ve zinhar bende iyi duracak bir parça değil, belim ince totom ve basenim 50 kiloda olsam vucuduma oranla iri,dolayısıyla o çılgınlıģa kapılmadım en basitinden.
Benim için en zoru ayakkabi ve çanta konusuydu,onuda eve gelen ablaya bir iki bir iki (elim titredi yalan değil zira en büyük zevkimdir ayakkabı çanta)vererek minimal hale getirdim,birden veremedim,hala her elbisenin altina giyecek ayakkabım var,şık parçalar duruyor tabi özel günlerde giyeceğim ama giymediklerim bitti,gitti.
Ben zaman içinde bu hale geldim. Evlenmeden önce her maaşımla muhakkak birşeyler alirdım,çok severdim,giyemesemde alırdım,evlendim bir süre böyle devam ettim,ama sonra çok fazla kullanmadığım şey olduğunu farkedince hoop dedim kendi kendime,alma.
Telefon konusundada 2012de almıştım hala aynı akıllı telefonu kullanıyorum,pili bile iyi durumda,üzerinde çizik dahi yok,işimide görüyor,servis yüzü görmedi,dolayısıyla bozulana kadar kullanacağım. Verdiğim parayı sonuna kadar çıkardığımı düşünüyorum telefona. Alacak olsam alabilirim,borcumuz harcımız yok,gelirimiz iyi ama gerekli görmüyorum.
Bence hepimiz dönem dönem ama stresten ama hevesten ama başka sebepten yapıyoruz israf. İnsan kendine ayar vermeyi bilmeli abartınca,zira benim yaşadığım gibi gereksiz,atıl onlarca parça oluyor evimizde,dolabımızda ,almanın zaten sonu yok. Öyle bir şey ki,ne alirsan bir gömlek üstünü çıkıyor,onuda almak istiyorsun.