Haftaya mide kanseri dolayısıyla ameliyat oluyorum arkadaşlar. Öyle endişeliyim, öyle kötü hissediyorumki o ameliyat masasına yattıktan sonra bir daha kalkamayacakmışım gibi geliyor. Kanser olduğumu öğrendiğimde dünyam başıma yıkılmıştı. Bu kadar genç yaşta hele de bu tip bi kanserle karşılaşıyor olmak bitirdi beni. Ama savaştım, hiç yılmadım, hasta değilmişim gibi davrandım hep, etrafıma neşe saçtım. Bayaı bi ilerleme kaydettik. Daha sonra geçen aylarda beni yıkan ikinci haberi aldım. Radyoterapi ve kemoterapi görecektim. En çok korktuğum neydi biliyor musunuz? Belime kadar uzamış, 6 yıldır kestirmediğim saçlarımı kaybetme korkusu. Ve bu da oldu. Saçlarımı kaybettim. Kazıtmak zorunda kaldım onları. Elimde bi ceset gibi kaldı onca saç, ölmeyi bile düşündüm ama yaşamak istedim nedense.
Ve işte en son darbeyi doktorun bana söylediği haberle aldım. Ameliyat olmalıydım. O kadar korkuyorumki ameliyat olmaktan, canımın yanmasından. En öenmlisi ölmekten. Ben ölmek istemiyorum. Daha yaşayacağım onca şey var, güldüreceğim onca insan var, bitmiş ama içimde yaşattığım bi aşk var. Ölmek istemiyorumki ben. Sabah uyansam,rüya olsa hepsi. Saçlarım aynı yerinde olsa, sevdiğim adam gitmemiş olsa, gülümsese bana. Saçlarımı okşasa, yeniden kestirme bunları dese bana. Birlikte kahkaha atsak. Ve ben ölmesem. Nolur dua edin bana yalvarıyorum size. Benim ölmemem için dua edin bana.