mezuniyet torenime ailem katilamiyormus

Loreth .!.:

Ailem hayatta değil, dolayısıyla kep törenindeki yalnızlardan biriydim. Hayatımda şahit olmalarını istediğim ama olamayacakları yığınla şeyden biriydi... Hiç şansım yok. O yüzden şanslarını boşa harcayan insanları görünce -kusura bakmazsanız, anne babanıza hakaret etmek değil niyetim ama- ahmaklıklarına şaşırıyorum. İnsan fırsatı varken sevdikleriyle daha çok şey paylaşmalı, onların daha çok yanında olmalı. Hiç şımarıklık değil o yüzden bence hissettikleriniz, ailelerimizi aile yapan kan bağımızdan çok paylaştığımız şeylerdir, bir arada olmalardır. Sizin için özel bir günü onlarla paylaşmak istemenizden normal ne olabilir? Belki çok iyi insanlardır, sizi çok sevdikleri de muhakkak ama ebeveyn olma işini iyi kıvıramamışlar bence. Şimdi bunları düşünüp karalar bağlamak yerine, ayakları yere basan, başarılı, kendi kendine yetebilen bir kadın olduğunuz için gurur duyup, yolunuza devam edin. İnsanları değiştiremezsiniz ama beklentilerinizi değiştirerek kendinizi koruyabilirsiniz. Ve tebrik ederim, başarılarınız daim olsun.

Genişletmek için tıkla...

sassyassyy .!.:

bence de biraz onlari tepkisi etkiledi beni. benim babam da sevindi ama normal bir ses tonuyla “ah canim benim, cok sevindim” dedi. sevgilimin babasinin sesi telefondan disari tasti resmen “aslan oglum benim” diye

Genişletmek için tıkla...

Limonsuzzcay .!.:

Neden ki, bu kadar başarı onlar için sürpriz mi oldu
Benim bile gelesim geldi yanına ☺ milana yla yakindiniz o gelebiliyor mu?

Genişletmek için tıkla...

sassyassyy .!.:

hanimefendiiii bu forumda herkesler beni unuttu milana haric halimi hatrimi soran kalmadi ben ne yapayimmm
eskisiyle baristim ama linc yemeden soyleyeyim mutluyum

saka bir yana cok tesekkur ederim. normalde zaten cok gorusememeye takmiyorum ama bu durumda bir de mezuniyet hediyesi demesi asiri kirdi beni. yapacak bir sey yok zaten babam gelemiyorum dediyse gelmez :)

Genişletmek için tıkla...

sassyassyy .!.:

istedim evet.

ailenizle hangi siklikta gorusuyorsunuz peki? mesela bir derdiniz oldugunda ailenizi aradiginiz zaman direkt ilgilenirler mi yoksa “canim su an hic musait degilim ben seni sonra arayayim” deyip aramayi unuturlar mi? ben maalesef ailemin bana verdigi degeri sadece bu tarz ozel gunlerde gorebiliyorum o yuzden istegim size sacma gelmis olabilir.

Genişletmek için tıkla...

tontriko .!.:

ah canim, kotu mu ayrildiniz? ah evlat iste..o gunler gelsinde hele umarim mutluluktan bunu dusunmezin

Genişletmek için tıkla...

gul2016 .!.:

Öncelikle tebrik ederim. Ben şimarıklık diye düşünmüyorum ama çok uzak mesafeymiş be kızım; babanız da çalışıyormuş... Üzmeyin kendinizi. En azından hazirandaki büyük törene gelip telafi ederler inşallah, gurur yapmayın, anne baba sonuçta. Gerçekten istiyor ve gelemiyorlarsa teknoloji gelişti görüntülü bağlansınlar izlesinler sizi.
Konunuzun altına yazarak konunuzu meşgul etmek istemem ama benim hikayemde ise belki sizi (veya anne veya babanızı) düşündürecek öğeler olabilir diye yazıyorum. Annem böyle şeylere çok önem verirdi. Mezuniyetimi görmek onun en büyük arzusu idi ama maalesef mezuniyetime 1 yıl kala hastalığına yenik düşüp vefat etti, gelemedi. Babamsa benimle hiç ilgili bir baba değildi aynı şehirde olmasına rağmen mezuniyetime gelmek istemedi. Mezuniyetimi tesadüfen duyan bir arkadaşı diploma törenine babamı zorla yaka paça getirdi. Resimlerde bile babamın sıkıntıdan patlayan asık suratı çıkmış. Ben derece ile mezun oldum fakülte üçüncüsüydüm. Babamın bundan bile haberi yoktu ve beni kutlamadı bile. Törenden sonra yemekli bir kutlama vardı arkadaşlarım gidiyordu ben de gitmeyi istedim babamı arkadaşı ile birlikte çağırdım babam "ne gerek var, orada kimseyi tanımıyoruz" dedi benim de gitmeme izin vermedi eve döndük akşam televizyon karşısında horladı. Hiç tavır yapmadım ama babama "ben mezun oldum, dereceye girdim beni kutlamadım bile" diye kırıldığımı belirttim. Babam hiçbir şey demedi taaa 16 yıl sonra babam felç geçirdi, demans başladı. tekerlekli sandalyesi ile yatağı arasında gidip gelen bir kaç yılda düşünecek çok vakti oldu. Olmadık şeyler düşünür söylerdi, çoğu da geçmişle ilgili saçma sapan şeylerdi; bir gün de "Kızım ben çok üzülüyorum, ben iyi bir baba olamadım ve sen bir keresinde mezun olduğunda ve dereceye girdiğinde seni kutlamadığımı söylemiştin ya sen çok haklıydın, onu hiç unutmuyorum. Seni kırdığım için çok üzülüyorum" dedi.... ve ben bunca yıl babam bunu unutmamış, meğer üzülmüş diye çok üzülmüş ağlamıştım.

Genişletmek için tıkla...

sassyassyy .!.:

cok etkilediniz beni gercekten. benim babam da 68 yasinda ve ben de her mutlu animda onu yanimda gormek istiyorum acikcasi. bir gun gidecegi dusuncesi aklima gelince ne o pisman olsun ne de ben olayim istiyorum. randevularina tekrar bakip ayarlamaya calisacagini soyledi umarim gelebilir.

Genişletmek için tıkla...