Hocam bu mesajınız içimde bir yerleri yeşertti, inanın çok mutlu oldum.
İdealist zihniyete ulaşmam zamanımı aldı. Hayallerimin arasında kesinlikle insanlarla iletişim kurmak yoktu, ama zaman içinde kendimden daha genç bireyleri görünce onlar için bir şeyler yapma ve bildiklerimi olabilecek etkili yollarla aktarma hevesi doğmuştu. Tabii sınırları ihlâl etmeden, onların şevkini de daha fazla kırmadan bu meslekteki yıpranma payını azaltmak istiyorum. Verdiğiniz tavsiyeler birbirinden değerli, ben de şu an katılımı daha fazla öğrencileri cesaretlendirip diğer öğrencileri de kazanabilmek istiyorum. İlk mesajımda dediğim gibi, akademik gelişimi bıraktım, çocuk davranışsal gelişimini yansıtsa bana yeter.
Bir anekdot daha eklemek isterim: Formasyon eğitimindeki stajımı bir meslek lisesinde yapmıştım. Gözetmenimiz olan İngilizce öğretmenini görseydiniz, hani yukarıda bahsedilen, sistem tarafından yıpratılmış öğretmen profilinden oldukça uzaktı. Nasıl diyeyim, yolunun başındaki insanların işini kolaylaştırmayı ve kendini mesleki anlamda geliştirmeyi tercih etmeyen biriydi. Bana matematik işlemi anlatır gibi gramer anlatmamı söylemişti. Komiğime gitti, çünkü formasyona yazılmadan önce TESOL (bilmeyenler için, uluslararası geçerliliği olan İngilizce eğitimi sertifikası) almıştım ve belki bilirsiniz, onun hazırlık aşaması çok yoğundur ve sırf öğrenmeyi öğretme teması yoğunluktadır. Böyle insanlarla kendimi (ve benim gibi düşünüp uygulayan herkesi) aynı kefeye koyabilir miyim, bilemem; ama böylesi gelecek hepimizin elinde.
Zaten eşimin işi ve yer değişikliği sebebiyle zor bir okul hayatımız oldu. Özel okullar var ama değecek seviyede değiller. Öğretmen bulamadım. Hala araştırıyorum. Umarım bulurum.
.bir tartıştık ki sormayın bu kadınla.öğretmen üniversite okuyacak gibi çocuk yetiştirmeye çalışır halbuki.ha diğer meslekler de değerli .ama öğretmen apartman görevlisi temizlik işçisi yetiştirmez.matematik bilsin coğrafya bilsin tarih bilsin dil bilsin ister.ama o kadın bunları ne anlar.öğretmeni dinsiz ilan edivermişti.
