Ben ekip lideriyim. Ekibimdekilere her zaman guleryuzluyum ama konusurken hep cok netim. Yani bilirler ki ben bir sey istiyorsam onun en kisa surede yapilmasi gerekir. Huzur bozucu bir disiplinde calismiyorum ama acik ve net olmak benim icin cok onemli. Onun disinda dugun, bebek gorme ve ekip motivasyon etkinlikleri haric kisisel vakit gecirmiyorum hicbiriyle. Kendi aralarindaki iliski islerini etkilemedigi surece beni ilgilendirmiyor, bilmek de istemiyorum acikcasi. Onceden isimsiz poll gonderiyordum ekipte memnun olmadiklarini bana bildirsinler diye, artik herkes rahatladigi icin toplantilarda acikca konusabiliyoruz. Elestiriye her zaman acigim ama usluplarina dikkat etmek zorundalar. Zamanla birbirimize alistik, iyi bir ekibim oldugunu dusunuyorum, yeni gelen kisiler de kisa surede uyum saglayabiliyor bizim iliskilerimiz oturdugu icin.
Bu arada kisisel asistanimi bazen cok acele ettiriyorum, ya da planlar o gun icin bozulduysa her saatin tekrar duzenlenmesi gerekiyor ve islerimin aksamasinin hayalkirikligini ona yansitiyorum. Boyle gunlerde kusura bakma demeye ozen gosteriyorum, kendini onemli hissetmesi is motivasyonunu arttiriyor.