Merhaba benim derdim şu, bana bir kere yanlış yapan insanı hayatımdan çıkarıyorum ve bu yüzden çevremde kimse kalmadı. Detaya da inin lütfen?

Yakin zamanda ayni durumu yasadik ama biz silinen taraftaydik.. arkadasimiz sosyal medyadan 3 arkadaş buluştuğumuzu görünce bizi silip engellemis.. kocaman kadin.. ergen ergen tripler..
Vallahi dedik oh be kurtulduk diye..
Rahatladik.. boyle alingan ergen insanlar hic olmasin daha iyi dedik..
Yani kimse kimsenin arkasindan aglayip üzülmüyor aslinda.. giden kaybediyor..
Bir gün onlar bensiz cikar oyle denk gelir..
Baska gün baska birileri bulusur..
Diger türlüsü mümkün degil zaten..
Neyse diyeceğim o ki bu sekilde daha cok yalniz kalirsiniz
Demekki gerçek arkadaş değildiniz eğer olsaydınız kadının arkasından “oh be kurtulduk demezdiniz. Kadın en doğru olanı yapmış demekki…hislerinde yanılmamış
 
Benim arkadaş çevrem geniştir ama her seye küsüp darılan, aradım dönmedin, bulustun haber vermedin diyen kişilerden uzak duruyorum genelde. 4-5 kişilik bir arkadaş grubunda bazen biriyle özel bakit geçirme ihtiyacı hissediyorsun, bazen öylesine gelişiyor buluşuyorsun. Bunun için darılıp küsmenin bir manası yok bana göre.
Biz kuzenlerle de yakınız. Çocukları büyük ya da bekar olanlar daha sık görüşüyor mesela. O yakınlığın içinde daha yakın olanlar var. Her seyi mesele edersek oturup iki çift laf edecek insan bulamayız. Bazı seyleri görmezden, duymazdan gelebilmek lazım.
Hayat anne ve eşten ibaret değil. Gençken neyse de ileri yaşlarda bunun ciddi sıkıntısının olacağını düşünüyorum. Çocuk olunca onlarda sosyallik istiyor.Okul harici arkadaşlarıyla buluşmak istiyor mesela orada da anneleriyle belli bir iletişim içinde olmak gerekiyor. Bilmiyorum kimse olmadan hayatına devam edenler buraları neyle dolduruyorlar.
 
Çok sevdiğim bir arkadaşım oluyor mesela ama bana karşı küçücük bir yanlışında hemen hayatımdan çıkarmak istiyorum,onunla eskisi gibi samimi olamıyorum. Eşim bu huyuma kızıyor herkese yanlış yapılıyor diyor,kötülükleri unut diyo ama elimde değil. Aslında çok zor bir durum çünkü çok yalnız kalmaya başladım çevremde ki insanlarla hep mesafe koydum artık. Merak ediyorum herkese yanlış yapılıyor mu ben abartıyor muyum? Lütfen akıl verin …
Maalesef ben de böyleyim.Kücük bir sosyal çevrem var keyif aldığım akrabalarım var en yakın arkadaşım eşim ve annem.eskiden çok ama çok sosyal çok çevresi olan bir insandım.Ama bu şekilde o kadar mutluyum ki 🫠🫠🫠🫠
 
Böyle olmanın sıkıntısını yalnızlık konusunda çok çektim ben. Kendi kendime yetebilen bir insanım ama bazen çevremde birilerini arayıp da göremediğimde çok üzüldüğüm zamanlar da oldu.
Hiçkimse mükemmel değil. Kusursuz dost arayan dostsuz kalır diye bir söz vardır. Emin olun sizin de kusurlarınız var. Başkası da sizi hayatından direkt çıkarabilir. Böyle hayat geçmez. İçten pazarlıklı, enerjinizi düşüren, sürekli şikayet eden ve maddi manevi sizi sömürmeye çalışan insanlar dışında bence daha fazla şans vermelisiniz çevrenizdekilere.
 
Valla bende aynıyım...yıllarca herkesi yeterince telore ettiğimden mıdır nedir ...kimseye tahammülüm kalmadı....
İnsanları sevmiyorum net bana uzak olsunlar yanlizligimla mutluyum
 
X