Burda bu hikayeleri ameliyattan öncede sonrada çok okudum biraz da olsa yardımcı olmak amaçlı bende kendi sürecimi anlatmak istiyorum.Kendimi bildim bileli hep dümdüz göğüslerim vardı erkek gibi bi nevi.Hep büyümesini umut ediyordum fakat bunun hormonal bir durum olduğunu geçen yıl endokrin doktoruna gittiğimde öğrendim.Böbrek üstü bezlerim gelişmemiş.Bunu öğrendikten sonra iyice ameliyat olmayı düşünmeye başladım çünkü bu durum hayatımı aşırı kısıtlıyordu.İstediğimi giyememek hatta erkeklerle çok yakın temas bile kuramamak genç bir kız için gerçekten üzücü.O yüzden bu yaz ameliyat olmaya karar verdim 22 yaşındayım ailemde yıllardır çok üzüldüğümü bildikleri için çok destek oldular sağolsunlar.Bu arada yurt dışında yaşıyorum bu ameliyat için Türkiye’ye geldim yani ekstra zor bir süreç oldu.Doktor konusunda çok araştırma yapmadım bi kaç doktorla görüşüp iyi bir doktor olduğunu düşündüğüm doktorda karar kıldım.Her şeyi göze aldım tek isteğim iyi kötü bir göğsümün olmasıydı.400 cc mentor marka protezde karar kıldık.Ameliyatım gayet güzel geçti ilk uyandığımda bu muymuş gerçekten bu kadarmış mı falan dedim.Öyle ağırlık hissi inek oturuyormuş hissi falan yaşamadım sanki hep varmışlar gibi göğüslerime çok çabuk alıştım kabullendim çünkü hayalimdi.Fakat sonrasında kalkarken vs çok zorlandım o an ağrıyı çok hissettim 5-6 kez kalktım hastanede.İlk 2-3 gece sırt üstü yatarkende çok zorlandım hiç uyuyamadım fakat şu an 40 gün falan oldu gayet alışıyorsunuz tabi yüz üstü yatmayı çok özledim.Bana drende takılmıştı hastaneden drenlerimle çıktım 1 hafta kadar onlarla yaşadım tabi ki zorlandım biraz.mutlaka refakatçiniz olması lazım tuvalete bile refakatçimle gittim 5-6 gün ya da drenler çıkana kadar diyebilirim.Drenlerden sonra çok özgür hissettim çok rahattım tek başıma alışverişe çıktım ve o gün olan oldu.Poşetlerim baya ağırdı bi ağrı hissettim eve zor geldim.Sonrasın da baktım ki bantlar kan içinde.Yani dikişlerim açılmış hemen ertesi gün doktoruma gittim ve çok zorlandığım ağır kaldırdığım için dikişlerimin açıldığını söyledi çok korktum dikiş falan da atmadı baticonla kapanır dedi 1 ay falan oldu maalesef hala kapanmadı bir ümitle kapanmasını umuyorum ama uzun bir süreç o yüzden lütfen kendinize çok dikkat edin zorlamayın.Ekstra şimdiye kadar bir sorunum olmadı protezlere gelecek olursak hala çok sertler.Ödemler gidincede küçüldüler biraz yani keşke daha büyük olsalarmış diyorum ama benimde vücuduma uygun olan buydu 50 kg 1.60 boyundayım boyutları ne küçük ne büyük orta boy gibi şu an.Başka aklıma bir şey gelmiyor umarım yardımcı olabilmişimdir sorularınız varsa bekliyorum kızlar eğer çok çok istiyorsanız hiç düşünmeden yaptırın hayata bir kere geliyoruz her insan istediği gibi istediği hayatı yaşamayı hak ediyor her şey gönlünüzce olsun cesur olun
Hayır his kaybı şimdiye kadar yaşamadım hiç.En az 1 ay çok dikkat etmek gerekiyormuş.Ben aceleci davrandım iyi olduğumu düşünüp fazla kaptırdım kendimi bunaAma korumak gerekiyo.Umarım çok teşekkür ederim bekleyeceğim başka çarem yok