Merhaba kızlar. 26 yaşındayım ,bu ameliyatı niye istediğimi uzun uzun anlatmaya gerek yok kendimi kadınsı hissetmiyordum. YouTube'ta bir sürü video izledim ,ameliyat olanlar genellikle rahat atlattıklarını söylüyorlardı hatta birisi ameliyat günü taburcu olup akşamleyin avmye gitmiş. Üstelik fatih dağdelenin videolarını izledim daha ilk günden odada resmen güreşip halay çekiyorlardı
Ameliyat günü: Doktor çizimlerimi yaptı . Ben memeyi de burnu da doğal istiyorum vücut hatlarımla orantılı olsun dedim. Sen bana bırak dedi. Doktoruma ve cerrahi bakış açısına güvendim açıkçası . Kan tahlillerim ve tomografi sonuçlarım çıkınca da ameliyathaneye götürdüler. Çok heyecanlı değildim olsun bitsin havasındaydım.
Ameliyat sonrası: gözlem odasında kendime geldim tir tir titriyordum bütün kaslarım kasılıyordu ve nasıl anlatsam bilmiyorum her kasıldığımda göğüs kaslarım da birlikte kasılıyor ve sanki birisi satırla vuruyordu böyle bi acıyı ilk defa yaşadım ve ne kadar tarif etsem azdır . Odaya alındıktan yarım saat sonra titremelerim geçti ağrı kesici verdiler . 4 saat boyunca hareket etmemeliymişim ve tuvaletim gelse de süngü müdür nedir onu getireceklerini yatakta yapacakmışım. Burundan yana tek sıkıntım da ağızdan nefes alıp veriyordum ve bu yüzden boğazım kupkuruydu yutkunurken canım çok yanıyordu.. 4 saat dolunca bana bi şeyler içirdiler yavaştan yiyecek bi şeyler verdiler yarım saat sonra da bi hemşire geldi ve beni kaldırdı ve canım o kadar yandı ki ağladım. Odanın içinde biraz yürüdüm sonra tuvalete gittim tabii ki kendi başıma değil. Refakatçim annemdi üstümü o çıkarıp giydirdi tuvalette. İlk günüm hep böyle geçti , annemin yardımı olmadan kalkamıyordum her kalktığımda da ağlıyordum. Sonraki gün doktorum geldi sargılarımı değiştirdi bir hafta sonra sporcu sütyeni giy dedi . İlaçlarımı da aldıktan sonra taburcu oldum. Evimiz hastaneye arabayla 10 dk uzaklıktaydı arabanın en ufak hareketinde yine öldüm öldüm dirildim ağladım.. arkadaşlar kendi açımdan söyleyeyim asla o videolardaki kızlar gibi geçmedi benimki ,canımın derdine düşmüştüm bi insan iki meme için kendine bunları çektirmemeli diyordum.. çok pişman oldum yaptırdığıma.. ilk 3 gün annem beni yataktan kaldırıp yaptırıyordu, tuvalete götürüyordu.. ama 4. günden sonra daha iyi olmaya başladım kollarımı daha rahat hareket ettirebiliyorum ama sadece 15 derece kaldırabiliyorum , kapı kollarını açabiliyorum kendim yataktan kalkıyorum kendi başıma tuvalete gidip geliyorum. Sürekli sırt üstü ve oturmaya yakın pozisyonda yattığım için sırtım ve boynum çok ağrıyor ,ayrıca tamponlarım çıkmadığı için hala burnumdan nefes alamıyorum ve boğazım kupkuru yutkunmakta zorlanıyorum. Ben bu süreci çok ağır atlattım , böyle olacağını bilseydim asla ama asla ameliyat olmazdım , siz de iki kere düşünün
Ameliyat günü: Doktor çizimlerimi yaptı . Ben memeyi de burnu da doğal istiyorum vücut hatlarımla orantılı olsun dedim. Sen bana bırak dedi. Doktoruma ve cerrahi bakış açısına güvendim açıkçası . Kan tahlillerim ve tomografi sonuçlarım çıkınca da ameliyathaneye götürdüler. Çok heyecanlı değildim olsun bitsin havasındaydım.
Ameliyat sonrası: gözlem odasında kendime geldim tir tir titriyordum bütün kaslarım kasılıyordu ve nasıl anlatsam bilmiyorum her kasıldığımda göğüs kaslarım da birlikte kasılıyor ve sanki birisi satırla vuruyordu böyle bi acıyı ilk defa yaşadım ve ne kadar tarif etsem azdır . Odaya alındıktan yarım saat sonra titremelerim geçti ağrı kesici verdiler . 4 saat boyunca hareket etmemeliymişim ve tuvaletim gelse de süngü müdür nedir onu getireceklerini yatakta yapacakmışım. Burundan yana tek sıkıntım da ağızdan nefes alıp veriyordum ve bu yüzden boğazım kupkuruydu yutkunurken canım çok yanıyordu.. 4 saat dolunca bana bi şeyler içirdiler yavaştan yiyecek bi şeyler verdiler yarım saat sonra da bi hemşire geldi ve beni kaldırdı ve canım o kadar yandı ki ağladım. Odanın içinde biraz yürüdüm sonra tuvalete gittim tabii ki kendi başıma değil. Refakatçim annemdi üstümü o çıkarıp giydirdi tuvalette. İlk günüm hep böyle geçti , annemin yardımı olmadan kalkamıyordum her kalktığımda da ağlıyordum. Sonraki gün doktorum geldi sargılarımı değiştirdi bir hafta sonra sporcu sütyeni giy dedi . İlaçlarımı da aldıktan sonra taburcu oldum. Evimiz hastaneye arabayla 10 dk uzaklıktaydı arabanın en ufak hareketinde yine öldüm öldüm dirildim ağladım.. arkadaşlar kendi açımdan söyleyeyim asla o videolardaki kızlar gibi geçmedi benimki ,canımın derdine düşmüştüm bi insan iki meme için kendine bunları çektirmemeli diyordum.. çok pişman oldum yaptırdığıma.. ilk 3 gün annem beni yataktan kaldırıp yaptırıyordu, tuvalete götürüyordu.. ama 4. günden sonra daha iyi olmaya başladım kollarımı daha rahat hareket ettirebiliyorum ama sadece 15 derece kaldırabiliyorum , kapı kollarını açabiliyorum kendim yataktan kalkıyorum kendi başıma tuvalete gidip geliyorum. Sürekli sırt üstü ve oturmaya yakın pozisyonda yattığım için sırtım ve boynum çok ağrıyor ,ayrıca tamponlarım çıkmadığı için hala burnumdan nefes alamıyorum ve boğazım kupkuru yutkunmakta zorlanıyorum. Ben bu süreci çok ağır atlattım , böyle olacağını bilseydim asla ama asla ameliyat olmazdım , siz de iki kere düşünün