Melan_choly / Kendi Şiirleri

öyle sevmiştim ki seni
sensiz yasayamayacağımı dusunurdum bazı gunler
öyle isterdim ki seni
"deli"derlerdi bana seni dusundugum gunler
öyle acıtırdıki yoklugun icimi
ağlardım geceler boyu durmadan
bıkmadan usanmadan sevdim seni
sabrettim bekledim gelmeni
ne sen geldin ne senden yana haber
sen gelmedin yoklugun geldi
sen gelmedin haberin geldi
sen gelmedin selamın geldi
ama bana değil baska insanlara
bana değil yalan aşklara
bana değil sahte dostluklara
genede pisman değilim sevdiğime seni
sevmek buysa gene severim diyorum hani
bir parça daha içinde varsa sevgi
çok geç olmadan dön gel hadi..





hayat acımasız
kalpler kırık
her askın sonu daima yalnızlık
sebepsiz fırtınaya bir sebep aramak
seni sensiz yasamaya benzetti bana..
her eylulun sonunda arar gozlerim
seni herzamanki o dağbasında
oysa bizim icin ne bi umut kalmıs ne bi keder
zaman goturmus ne varsa elimizde
kalan geriye bizler olmusuz
yasam bir oyun bizler rolmusuz
bir zamanlar sevdiğim başrol oyuncusu
zamana yenik dusmus kaybolmuş
kaybolmayan tek sey yine yalnızlık olmuş..




dusundum bugun seni
kimbilir bambaska bi sehirde
bambaska insanlarla
mutlusundur?
arıyormudur gozlerin beni?bizi?cok sevdiğin istanbulunu?
ben soranlara görmedim diyorum
yada lafı değiştiriyorum
sen sen bitti dersin
benden cok daha iyi söylersin
çunku giden sensin
herzaman olmak isteyipte olamadığın şair
sevmek isteyipte sevemediğin leyla
gitmek isteyipte dönemediğin şehir vardı ya..
sen onları kaybettin
gittin
ardına bakmadan gittin
sen hem beni..hem bizi..hem bu şehri kaybettin!




gidiyorum bugun gidiyorum bu sehirden..
gidiyorum bugun gidiyorum kalbinden de
unutmam lazım seni anlıyorum artık bunu
bunun icin gidiyorum yureğinden
yeni asklara acılıp unuturum seni
kalbimi parcalara böler söker atarım seni
çok zor değil artık bu
senden öğrendim unutmayı
sen bana öğrettin nefreti kini ihtirası
unuttum..unuttum seni
bile bile isteyerek sabrederek..
artık sevmeye töbe ediyorum
doğru insanı bulana kadar yemin ediyorum
"artık bir daha sevmiyorum!"





yokluğun kadar varlığında acıtıyor canımı
istesem de dönmeni beklesemde her saniye
yinede düşünüp eski gunleri
hak etmedin diyorum sen beni...

anlatsam anlayabilecek misin sanki!!
kelimeler bile yetersizken..
ve ben bile hala inanamazken..
sen inanabilecek misin benden fazla..

görmek için göze,yanımda olmak için mekana
ihtiyaç duymadan benimle olabilecek misin?
elini uzattığında elime değil..
ta yüreğimin derinliklerine değecek mi ellerin!!

seslenmeden duyacak,uzanmadan dokunabilecek misin?
yoksa sende uzak mı kalacaksın diğerleri gibi..
ya da ben hep yapayalnız mı olacağım böyle..
sahi sen hala doğmadın mı sevgili..

baba....
*SICAK EKMEK KOKUSUNA ÖZLEM*
baba nasıl kokar bilirmisiniz
eğer duyabilseydim kokunu
emek kokardı,sevgi kokardı,tütün kokardı derdim
yada sıcak ekmek kokusu olurdun
yani ben neye ihtiyaç duyarsam sen o kokardın
neden demek istedim bazen
neden ben
neden benim elim,neden benim gözüm
neden benim özüm
ama yapamadım isyan günahtır
korktum günahtan
zaten insan ömrü nedir ki
bir dal sigara gibi
çekeceksin bitecek
ben bu acıyı yıllardır yaşıyorum
ve her defasında sigaramın son nefesini derin derin çekiyorum
elim ,gözüm, özüm
benim sevgi kokan,emek kokan ekmek kokan babam
senin için hayatımın en kıymetli insanı diyebilirim
sırf sana kavuşmak için hayatımdan vazgeçebilirim...

***ANISINA ****


bu şiir sana
yokluğunun anısına...
verem sarısı gözlerle bakıyorum hayata
sensizlik hastalık gibi saraken bedenimi
yaşamaya çalışıyorum karanlık dünyamda...
artık ne güneş ısıtıyor
ne de yağmur ıslatıyor beni
herşeyin rengi soluk
öylece duruyorlar karşımda
gidişinle yarım kaldım
bir gözüm kör artık
bir tek seni görendir bana kalan
yokluğundur içimi böylesine acıtan
ben ağlarım
istanbul ağlar yasımdan...
bu şiir sana
içimde bıraktığın derin izler hatırasına...

''Adımız yok.
İki başlığada konu olamadık.
Birine az geldik diğerineyse fazla,
Olmayan adımızı bölümlere ayırdık,
Giriş;girişi yaptık
Gelişme;ağır ama emin adımlarla
Sonuç;işte burası gelecek...