- 9 Ağustos 2009
- 850
- 202
- 133
- 40
- Konu Sahibi Escircassian
- #1
Selam kızlar bana eski konularımda çok güzel fikirler verdiniz, yine bir akıl karışıklığı söz konusu ve danışmak istiyorum..Ama bu defa güzel bir akıl karışıklığı diyeyim..
Konuma başlamadan önce bir ön hatırlatma yapmak isterim...Ben Ekim 2011 yılında evlendim ihanet yüzünden de 2 ay sonra ayrıldım, mahkeme bizi geçen sene boşadı ama davam yargıtaya temyize gitti temyizden de geçen ay onanarak geri döndü Allahın izniyle çok kısa sürede resmi olarak tamamen bitecek...
Konumda şu... Malum 1,5 sene önce ayrıldım ama medeni durumum resmi olarak kesinleşmediği ve yasal olarak sadık kalma hükmü de bulunduğu için kimseyle flört etmemeye çalıştım..
Çalıştım derken bu sürede hayatıma bir çok kişi girmeye çalıştı ama ben müsade etmedim ha kimseyle görüşmedim diyemem tabiki sadece oturup kahve içtiğim sohbet ettiğim arkadaşım olarak nitelendirdiğim kişiler elbette oldu...
Şimdi kafa karışıklığım şurada başlıyor...Hayatıma, ayrılma kararı aldığım ilk günden beri red etmeme rağmen ısrarla birisi girmeye çalışıyor hatta bu insan aslında ayrıldığım eşimle çıkarken bile gözü benim üstümde olan biriymiş, ayrıldığım anda çıktı ortaya ben tavrımı koydum benim için ümitlenmemesini, onunla duygusal anlamda birşeyler yaşayamayacağımı söyledim..Sebebi ise açıkçası onu kendime yakıştıramam ve ne bileyim belki çok yanlış gelecek size ama eğitim durumu benden düşük...
Ama bu 1,5 sene içerisinde hep ama hep hayatımın bir yerinde oldu kız arkadaşlarımla bir yere gitsem olduğum mekana ya birini yollar( başıma birşey gelmemesi için) yada geç bir saatse eve kadar aracıyla takip eder eve girene kadar gözetler...Ama bunu hiç rahatsız ederek yapmaz...Arkadaş ortamında da aktif olarak görüşürüz ben ona duygusal birşey olamayacağını söylediğim anda arkadaş olarak kalalım dedi bende sen bilirsin dedim ama hissediyorum o beni arkadaş olarak asla görmüyor ki çevremdekilerde aynı şeyi söylüyor..
Bana karşı yaptığı jestlerin haddi hesabı yok hepsini teker teker yazmaya gerek yok...Aslında beni bukadar sahiplenmesi benimle ilgilenmesi çok hoşuma gidiyor ben ayrıldığım eşimden bile böyle sahiplenme görmemiştim, ki bu kesinlikle göstermelik değil gerçekten çok ama çok iyi bir insan bunu da nasıl biliyorum biz onunla aynı toplumdan geliyoruz ve herkes onun için aynı görüşte...
Arkadaşlarımın çoğu iyi adam iyi insan değerlendirmelisin diyor...
Peki sizce hayatınıza birini sokabilmek için bir insanın iyi adam olması yeterlimi aşk olması gerekmiyor mu? malum zor bir dönem geçirdim evet çok aşık olarak evlendim ama çok büyük bir hayal kırıklığıyla ayrıldım dolayısıyla bazen aşkın önemi yok diyorum sana değer veren biri olsun yeter diyorum ama hissedemeyince de vaz geçiyorum... Sizin fikriniz nedir bu konuda Aşk mı Mantık mı?
Konuma başlamadan önce bir ön hatırlatma yapmak isterim...Ben Ekim 2011 yılında evlendim ihanet yüzünden de 2 ay sonra ayrıldım, mahkeme bizi geçen sene boşadı ama davam yargıtaya temyize gitti temyizden de geçen ay onanarak geri döndü Allahın izniyle çok kısa sürede resmi olarak tamamen bitecek...
Konumda şu... Malum 1,5 sene önce ayrıldım ama medeni durumum resmi olarak kesinleşmediği ve yasal olarak sadık kalma hükmü de bulunduğu için kimseyle flört etmemeye çalıştım..
Çalıştım derken bu sürede hayatıma bir çok kişi girmeye çalıştı ama ben müsade etmedim ha kimseyle görüşmedim diyemem tabiki sadece oturup kahve içtiğim sohbet ettiğim arkadaşım olarak nitelendirdiğim kişiler elbette oldu...
Şimdi kafa karışıklığım şurada başlıyor...Hayatıma, ayrılma kararı aldığım ilk günden beri red etmeme rağmen ısrarla birisi girmeye çalışıyor hatta bu insan aslında ayrıldığım eşimle çıkarken bile gözü benim üstümde olan biriymiş, ayrıldığım anda çıktı ortaya ben tavrımı koydum benim için ümitlenmemesini, onunla duygusal anlamda birşeyler yaşayamayacağımı söyledim..Sebebi ise açıkçası onu kendime yakıştıramam ve ne bileyim belki çok yanlış gelecek size ama eğitim durumu benden düşük...
Ama bu 1,5 sene içerisinde hep ama hep hayatımın bir yerinde oldu kız arkadaşlarımla bir yere gitsem olduğum mekana ya birini yollar( başıma birşey gelmemesi için) yada geç bir saatse eve kadar aracıyla takip eder eve girene kadar gözetler...Ama bunu hiç rahatsız ederek yapmaz...Arkadaş ortamında da aktif olarak görüşürüz ben ona duygusal birşey olamayacağını söylediğim anda arkadaş olarak kalalım dedi bende sen bilirsin dedim ama hissediyorum o beni arkadaş olarak asla görmüyor ki çevremdekilerde aynı şeyi söylüyor..
Bana karşı yaptığı jestlerin haddi hesabı yok hepsini teker teker yazmaya gerek yok...Aslında beni bukadar sahiplenmesi benimle ilgilenmesi çok hoşuma gidiyor ben ayrıldığım eşimden bile böyle sahiplenme görmemiştim, ki bu kesinlikle göstermelik değil gerçekten çok ama çok iyi bir insan bunu da nasıl biliyorum biz onunla aynı toplumdan geliyoruz ve herkes onun için aynı görüşte...
Arkadaşlarımın çoğu iyi adam iyi insan değerlendirmelisin diyor...
Peki sizce hayatınıza birini sokabilmek için bir insanın iyi adam olması yeterlimi aşk olması gerekmiyor mu? malum zor bir dönem geçirdim evet çok aşık olarak evlendim ama çok büyük bir hayal kırıklığıyla ayrıldım dolayısıyla bazen aşkın önemi yok diyorum sana değer veren biri olsun yeter diyorum ama hissedemeyince de vaz geçiyorum... Sizin fikriniz nedir bu konuda Aşk mı Mantık mı?
